when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)

Hoofdstuk 38

Pov Fay

"Hoe kom jij hier." Ik probeer mij verbazing te onderdrukken, maar ik denk niet dat het gelukt is. Ik kijk nog is goed maar schud toch mijn hoofd. "Ga je in het midden van de weg blijven liggen of krijg ik de eer om je recht te helpen?" Ik rol met mijn ogen en sta op. "Ook goed. Maar dus hoe ik hier kom?" De jongen man voor mij, genaamd Finn, kijkt starend voor zich uit.

"Op een manier. Maar weet, je hebt me laten zitten en nu kom je nooit meer van me af." Ik begin luidop te lachen. "Nu lijk je wel een of andere pedofiel." Breng ik lachen uit. "Ik meen het. Nooit kom je nog van me af." Geschrokken kijk ik naar het serieuze gezicht van Finn. "Finnieboy, doe normaal." Vertel ik hem. "Ik ga je kapot maken. Ik ga je krijgen. Je gaat smeken om mij te kunnen vastnemen. Je ga-"

"Maat, zo is het wel genoeg. Kom Fay, weg van die gek." Komt Bradley tussen ons gesprek en trekt me mee naar huis. Finn kijkt Bradley aan met een kwade blik, maar we blijven door wandelen. "Bradley ik ben bang." Piep ik denkend aan wat Finn zei. "Ik bescherm je." Ik glimlach. Bradley slaat zijn arm rond mijn schouder, waardoor de vlinders in mijn lichaam weer de Plopdans gaan dansen.

"Fay?" Ik maak een Mhh geluidje als antwoord. "Wik je bij me blijven? Ik wil niet alleen zijn." Ik knik met een grote glimlach. "Tuurlijk wil ik dat." Hij begint ook te glimlachen.

"Wat was dat nu met Daan?" Hij haalt zijn schouders op. "Gewoon ruzie." Verteld hij terwijl hij de voordeur opent. Ik knik. "Wil je er over praten?" Vraag ik bezorgd. "Nee, wil je wat drinken?" Antwoord hij bot. "Euh.. Cola graag." Hij knikt en loopt naar de keuken. Ik bewonder het huis, het is groot. Zo groot.

Mijn oog valt op een foto van Bradley die klein was. "Schattig." Fluister ik tegen mezelf. "Vind je?" Geschrokken kijk ik achterom. "Jah." Bradley bloost even maar overhandigt me snel het glas cola. "Dankje."

"Zo, wat wil je eten?" Ik haal mijn schouders op en neem een slok van mijn cola. "We kunnen pizza bestellen?" Geef ik als optie. Zonder op antwoord te wachten gooi ik mijn gsm naar Bradley die hij vervolgens onhandig opvangt. "Welke pizza wil je?" Ik denk na. Ja. Soms denk ik na. "Hawaï." Besluit ik. Terwijl Bradley aan de telefoon probeert uit te leggen waar hij woont plof ik in de zetel.

Ik kijk lachend naar Bradley die een geïrriteerde blik trekt. Opnieuw legt hij de weg uit. Hij zucht diep en zegt dat hij het zelf wel komt halen. "Ik ben zo terug." Ik zwaai en kort daarna hoor ik de deur dichtslaan.

Ik kijk rond. Aha. Een radio. Ik duw op de knop en de radio springt aan. Spontaan begin ik mee te zingen.

"And I can't change,
Even if I try, even if I Wanted to
My love
My love
My love,
She keeps me warm
She keeps me warm
She keeps me warm
She keeps me warm."

Ik word ruw onderbroken door de bel. Ik zucht en strompel naar de deur.

"Bradley kon je de sleu- ow. Wat doe jij hier?" Finn staat voor mijn neus. Zonder iets te zeggen duwt hij me naar binnen en duwt zijn lippen op de mijne. Hevig begin ik hem van me af te duwen, wat me niet lukt. "Finn stop." Piep ik bang als hij zijn lippen van de mijne haalt. Langzaam glijden zijn handen over mijn lichaam. "Stop." Piep ik nog eens. "Hahah. Had je gedacht." Lacht hij sarcastisch.

Ik kijk over Finn zijn schouder naar buiten en zie Bradley aankomen. Terwijl ik Finn van me af wil duwen gaat de deur open. Als een gek begin ik te gillen. "Fay?" Bradley gooit de pizza's in de zetel en probeert Finn van me af te trekken, wat niet lukt.

Bradley draait zich opeens om en loopt de trap op. "Finn stop of ik ram een kogel door die kop van je." Meteen laat Finn los en kijkt even verbaasd als mij naar het pistool waarmee Bradley de trap afkomt. "Brad?"

"Weg jij." Bang rent Finn weg. Poessyy. "Dankje." Bedankt ik Bradley en geef hem een knuffel. "Euh.. Laten we gaan slapen.. Je ziet er moe uit, en die pizza's kunnen we ook niet meer eten. Ik knik. "Mag ik bij je slapen?" Bradley lacht. "Bij mij als in één bed?" Ik knik hoopvol. Best zielig. "Tuurlijk. Kom." Met een grote glimlach volg ik hem de trap op.

"Kom dichter." Ongemakkelijk lig ik tegen Bradley aan. Hij maakt een vlechtje in mijn haar, terwijl ik met men ogen toe geniet.

Langzaam open ik mijn ogen en kijk Bradley aan. Zijn hoofd komt steeds dichter en ik sluit mijn ogen weer. Zijn lippen duwen zachtjes een kus op die van mij. "Slaapzacht." Fluistert hij. "Love you angel." Ik giechel. "Love you to god."

❤️😍❤️

Heyy

Jah.. Mijn belofte is mislukt..
Sorry ...

In ben ziek voor er moment, dus had ik even tijd..

Nou ja, dankje bacteriën, vlak voor mijn examens -.-

Floemp bacteriën.

Dusja, ziek..

Jeej

Bye bye ik ga uitzieken
X
Ambertje

Ps, het einde nadert..