Belangrijke vraag aan het einde van het hoofdstuk !!
Xx
~AmberPov Fay
"Goedemorgen prinses." Ik kruip dichter tegen Daan aan. "Klaar voor school?" Vandaag is het de eerste dag dat we weer naar school moeten. Na een week in het ziekenhuis, mochten we nog een week thuis blijven. Maar nu is het tijd om weer naar school te gaan. "Het zal wel moeten." Ik hoor Daan lachen. Zijn lach. Zijn mooie lach. Maar die van Bradley is nog mooier.
Nee, nee, nee! Dat mag ik niet zeggen. Ik mag geen gevoelens hebben voor Bradley. Het mag niet. Ik ben een koppel met Daan. Ik hou van Daan. En níet van Bradley. Nee. Alleen van Daan.
"Hup hup. Dat bed uit." Licht komt de kamer binnen. "Daan." Ik open een oog. Waar is Daan. Ik open nu ook mijn ander oog en kijk rond. "Daan?" Ik zucht diep en grom iets. Ik ga weer liggen en knijp men ogen toe, terwijl ik tegen mezelf mompel. Ik voel iets nat? Het was maar even maar, het was koud. Ik hoor iemand geïrriteerd zuchten. Ik open mijn ogen, maar op dat zelfs moment komt er een glas ijs koud water over me heen. Een gil verlaat mij mond.
"Daan." Sis ik. Ik kijk Daan aan, Daan die hard aan het lachen is. "Stomkop." Daan kijkt me opeens doodserieus aan. "Wat zei je?" In grinnik. "Stomkop." Daan komt voor me staan. Ik kijk op naar zijn gezicht. "Herhaal dat nog eens?" Ik moet echt men best doen om mijn lach in te houden. "Stomkop." Daan zucht. "Dat word de kieteldood." Een grijns verschijnt op zijn gezicht. Wat, wacht? Kieteldood? Nee? Nee! "Daa-" Te laat. Daan hangt boven me. Ik ga ondertussen dood van het lachen. "Daan stop. W-we moete-ten naa-ar school." Zeg ik half-dood.
"Eerst de woorden." Even stopt Daan, maar omdat hij op me zit kan ik niet weg. "De woorden?" Ik adem diep in en uit, om te bekomen van deze marteling. "Zeg me na." Ik knik als teken dat het goed is. "Daan is." Ik kijk Daan raar aan, maar zeg hem toch na. "Daan is." Daan kijkt diep in mijn ogen. "De aller liefste en tofste en knapste." Ik geef me zelf een facepalm. "Herhalen." Ik knik. "De aller liefste en tofste en knapste." Waarom doe ik dit toch.
"Jongen in mijn leven." Ik grol geïrriteerd. "Jongen in mijn leven." Een grijns vormt zich rond Daan's lippen. Ik schud lachend mijn hoofd. "In hou van je." In druk een kus op zijn mond. "Ik ook van jou." Na die woorden drukt hij zijn lippen weer op die van mij.
We moeten onze kus onderbreken, door geklop op de deur. "Zijn jullie al op? Jullie moeten naar school." De zachte stel van Daan's moeder klinkt door de deur heen. "Ja, we gaan ons klaar maken." Antwoord Daan. "Is goed." Klinkt er. "Nog een kus." Ik schud mijn hoofd en sta op. "Ik moet me klaarmaken." Ik grijns en loop de kamer uit. Hup, naar de douche.
👑👑👑
Heyy!!
Belangrijke vraag!!
Zouden jullie vaste update-dagen willen? Als jullie dat zouden willen, laat het in de reacties achter!!
Xx
~Amber
JE LEEST
when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)
Teen FictionOP DIT MOMENT WORDT DIT VERHAAL HERSCHREVEN EN ZIJN ER DUS VAN ALLE VERANDERINGEN AAN DE GANG ZODAT IK AAN DEEL TWEE VAN DIT BOEK KAN BEGINNEN :) veel lees plezier xxx Heb je ooit het gevoel gehad dat niemand van je houdt? Dat niemand om je geeft? ...