Félice

Félice |Hoofstuk Drie|

POV Félicia

"Ik zie je straks"

Nog even drukte Lizy een kus op mijn wang en liep al zwaaiend naar haar vrienden. Met een kleine glimlach sloot ik de auto af en wandelde op mijn gemak het schoolgebouw in.

Terwijl ik naar binnen liep zocht in naar Luke, normaal zou hij hier al lang moeten zijn. Maar hij was nog ergens te bespeuren, het was alsof hij mij ontweek.

Met wat gepruts opende ik mijn kluisje en legde al de overbodige boeken er in en nam enkel de nodige. Wiskunde en Engels.

"Hier ben" hoorde ik van in de verte.

Even verscheen er een kleine glimlach, meer realiseerde al snel dat Luke geen meisjes stem had. Ik sloot mijn kluisje en keek over mijn schouder. Sofia, mijn vriendin liep blij naar me toe.

"Goedemorgen" zei ze en drukte een kus als begroeting op mijn wang.

"Morgen" zei ik even afwezig.

"Owla, meid, wat is er?"

Ze keek me onderzoekend aan en schudde meteen haar hoofd.

"Laat me raden, de reden dat ik heel het weekend niets van je heb gehoord is.." begon ze en stopte even en maakte een rare beweging met haar vinger. " omdat je weer ruzie had met Luke"

Met grote ogen keek ze mij afwachtend aan.

Een zucht verliet mijn lippen en kon niets anders dan toegeven. "Ja," mompelde ik.

"Félicia" zei ze streng. Zei ze ook enkel wanneer ik een preek van haar ging krijgen.

"Félice" zei ik er nog snel tussen.

"Is het niet tijd om het gedaan te maken met hem? Hij speelt met je"

"Begin ook niet zoals Lizy.. Ik ho.." ik kon mijn zin nog niet eens afmaken of ze verbrak me al.

"Je houdt van hem, ik weet het ik weet het. Maar hij behandeld je als een slet. Hij komt enkel naar je als hij goesting heeft, als je me begrijpt"

Het deed pijn als ik haar die woorden hoorde zeggen, maar ik moest misschien eens realiseren dat het de waarheid was.

Sofia legde haar hand op mijn schouder en keek in mijn ogen. Haar blauwe ogen toonde enkel medeleven. "Ik zeg het enkel om goed te doen"

"Weet ik" zei ik met een kleine glimlach.

De gangen werden gevuld met het geluid van de bel. Ik kneep mijn ogen dicht voor het vreselijke lawaai. "Waarom moet jij altijd een kluisje hebben dat zicht recht onder de bel bevindt?"

Ik grinnikte en liep samen met haar naar de les.

---

Tijdens de middag zette we ons aan onze gebruikelijke plek, een tafel aan de zijkanten, waar we niet te veel opvielen. Wat niet altijd even makkelijk was als Luke en zijn vrienden bij ons kwamen zitten. Luke zat in het voetbalteam en al zijn vrienden ook, dus als zo een bende bij je kwam zitten, dat maakte al snel veel lawaai.

Langzaam nam ik een hap van mijn boterham en zag Sofia haar eten. Ze had een heerlijke pasta salade.

"Omg, dat ziet er gewoon te goed uit." zei ik jaloers.

"Weet ik, restjes van gisteren kunnen altijd smaken. Wil je een hap?"

Ik schudde snel mijn hoofd. "Geniet jij maar. Trouwens.." begon ik en keek rond," heb jij Amber al vandaag gezien?" vroeg ik.

Ze schudde zachtjes haar hoofd. "Maar het zou me niets verbazen als ze zich weer eens overslapen heeft. Trouwens, over de duivel gesproken" zei en wees naar het raam.

Ik draaide me om en zag Amber het schooldomein op lopen. Haar bruine krullen veerde op en neer en moest moeite doen om een lach te onderdrukken.

Nog geen drie minuten later zette ze zich hijgend naast ons.

"Sorry, meiden, ik..."

"...heb mij overslapen" maakte Sofia haar zin af en nam nog een hap van haar pasta.

Ik grinnikte even naar Sofia en keek toen naar Amber.

"Nee" zei ze blij. "Ik ben juist terug van de drukker en heb de kaartjes" zei ze fier terwijl ze ze in de lucht hield.

Sofia nam meteen één en bekeek hem.

"Moest jij echt naar de drukker?" vroeg ik een beetje ongeloofwaardig.

"Ja normaal ging iemand anders ze halen, maar die kon niet. maar hoe dan ook, de fuif kan niet mis gaan, we hebben alles. Een geweldige locatie, geweldige dj's, drank en ga zo maar door." zei ze trots.

"En mooie inkomkaartjes" vulde Sofia aan.

"Alleen moet ik ze nog verkopen" mompelde Amber.

"Ja als je bij de Chiro zit en je organiseert dan een fuif, moet je ze wel verkopen he slimme" zei ik "Maar vergeet niet dat Sofia en ik al één hebben gekocht, dus geef mij er ook maar één" zei ik snel en trok er één uit Sofia haar handen.

"Gelukkig maar, want zonder jullie wordt het geen feest" zei ze knipogend.

"Welk feest wordt niets zonder hun?" hoorde ik een bekende stem zeggen.

Al snel voelde ik een paar stevige armen rond mijn middel en een kus op mijn wang. Een warm gevoel ging door me heen als ik zag dat het Luke was. Ik drukte snel een kus op zijn wang.

"De chiro fuif van Amber, waar we vrijdagavond naar toe gaan" zei ik enthousiast.

Een fuif was een fuif en ik kon het nu wel zeker gebruiken om eens goed te feesten.

Luke keek mij bedenkelijk aan.

"Wat?" vroeg ik toen hij uiteindelijk niets zei. "Ik dacht dat we vrijdag avond.. je weet wel, wij twee alleen..." zei hij en knipoogde.

"Nee,nee,nee Félice gaat met ons naar die fuif" zei Sofia streng.

Luke keek haar streng aan en richtte zijn blik weer naar mij.

"Serieus Félice, kies je voor hun?"

---

Hoi
Zo weer een nieuw stukje, deze is dubbel zo lang :D Ik hoop dat jullie het leuk vinden. En wat zou Félice doen?

Paradise ❤