Félice |Hoofdstuk Tweeënvijftig|

3.6K 162 38
                                    

Sorry voor het lange wachten! Maar hier is eindelijk het nieuwe hoofdstuk! ❤

POV Félicia

"Trek het je niet aan, hij is gewoon gestrest"

Max zijn woorden leken er in en er uit te gaan. Wat bezielde hem? Ik kende hem altijd als de lieve zachtaardige jongen, nog nooit had ik hem zo gezien.
Nu ja.. Toen ik nog met Luke samen was..
Maar tegen over mij had hij nog nooit zijn stem verhoffen, of zich als een eikel gedragen.

"Laat hem gewoon kalmeren, ik zal met hem gaan praten"

Ik draaide me nu om naar Max en toonde hem een kleine glimlach.
"Dankje" zei ik dankbaar.

"Hij heeft het vooral moeilijk met het feit dat je niet bij hem wilt intrekken"

Ik rolde even met mijn ogen, deed hij daarom zo moeilijk? Ik was er gewoon nog niet klaar voor.
Het leek alsof hij er geen oren naar had en mij absoluut niet begreep. Soms vergeet hij dat ik dit gedoe niet gewend ben..

"Zie zo we zijn er" zei Max met wat vreugde in zijn stem. "Rust maar goed uit, dat kan je wel gebruiken of misschien eens een meien avond met Lizy" zei hij met een kleine glimlach.
Ondanks het feit dat Max niet mijn mate was, wist hij wel absoluut wat ik nodig had.

"Dankje" zei ik dankbaar.
Het enige wat hij daarop deed was zijn schouders op trekken.

"En maak je geen zorgen om hem ik praat wel met hem"

Ik gaf hem een glimlach en stapte dan de auto uit. Bij de voordeur draaide ik me even om en zag hoe Max de oprit verliet.

"Beautyqueen!" meteen daarna hielden twee armen me vast. "Eindelijk je bent thuis, Max vertelde me alles wat er gebeurd was. Het is echt verschrikkelijk!"

Ik nam Lizy stevig vast. Het voelde goed om te weten dat er iemand om me gaf, zeker na dat Kirian zich zo gedroeg!

"Ik ben echt blij dat er niets met je aan de hand is", in haar stem was een en al dank te horen.

"Vind je het goed als ik bij jou blijf slapen?"

Ik drukte op het knopje om de TV uit te doen.
"Natuurlijk niet" zei ik met een kleine glimlach. Lizy bleef enkel slapen als ze bang was of onrustig. Dus het feit dat ze bij mij wou slapen, wou dus echt zeggen dat ze er helemaal niet te goei van was, van wat er gebeurd was.

---

De volgende ochtend werd ik vroeg wakker. Het zal zo een uur of zeven zijn en lizy sliep nog diep. Langzaam liep ik naar het raam en staarde naar buiten. Het was nog altijd zomer wat dus betekende dat het vroeg licht was. Toch kon ik niet wachten' totdat de herfst er eindelijk was. Dan was de natuur op zen mooist.

Wat vermoeid wreef ik in mijn oog en fronste dan meteen, gevolgd door een starende blik naar buiten.

Stond daar nu iemand buiten!? Ik kon het echt niet zien. Of het nu een persoon was of gewoon de schaduw van de boom.

"Félice?" geschrokken draaide ik mij om bij het horen van mijn naam.

"Wat doe je?" vroeg Lizy nog slapend.

"Niets" zei ik meteen en keek terug naar buiten. De persoon aka schaduw was weg. Was het dan toch gewoon de schaduw? Of de wind? Of misschien was het een van Romeo zijn leden? Die mij in de gaten hield? Een zucht rolde er over mijn lippen en deed dan langzaam mijn slippers aan en wandelde rustig naar beneden. Op de keukentafel lag al de post. Groot en deels was het post voor mij. Allemaal brochures van universiteiten en hoge scholen.

Ik durfde ze eigenlijk niet meer te bekijken. Kirian was er zo op tegen dat ik verder zou sturen.. Ik wou niet afhankelijk zijn van hem, ik wou mijn gezin ook kunnen ondersteunen. Want naar mijn zeggen was de taak van een Luna eten maken. En zorgen als een moeder voor alle leden.. Maar ik was toch tot meer in staat?
En waarom begreep Kirian mij niet?

Ik wandel naar de koelkast en kijk even, maar niets zie ik wat naar mijn goesting is.

Plots ging de bel, mam en pap konden het niet zijn, want zij waren al in het tuincentrum. Lizy sliep dus van haar moest ik dus niet wachten totdat ze de deur ging openen. Met een zou het liep ik naar de voordeur, in mijn pyjama.. Joepie!

Ik haal de deur van het slot en open de deur. Ik kijk recht in de donker bruine ogen waar ik zoveel van hield.

"Félicia"

---
Oehhhh eindelijk een nieuw hoofdstuk! Het volgende gaan volgen :D want ik heb inspiratie ^^

Wat vonden jullie er van? Vergeet zeker niet te reageren en te stemmen!

Ik hou van jullie! 😘 En nog eens sorry voor het lange wachten!

❤Paradise

Félice Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu