New Home, New Family.

hoofdstuk 2

POV. Jai
"Schiet op ik wil gaan!" roep ik aan de badkamer deur. De deur gaat open en robin gooit haar tas op mij. "He!" roep ik en ik kijk naar haar. Wow ze is compleet veranderd. Geen knotje geen mantelpakje gewoon basic maar dan wel super mooi basic. "Maar hoe.." "wat?" onderbreekt robin mij. "Je bent zo anders."zeg ik. Ze knikt en loopt naar mijn kamer. Ik loop als een hondje achter haar aan. Ze is nu echt anders. "Je mag je wel zo blijven kleden als het aan mij ligt." zeg ik. En ik gooi haar tas naar haar. "Klopt als het aan mij ligt ook." zegt ze en ze schuift haar tas onder mijn bed. "Waarom kleed je je niet zo dan?" vraag ik. Ze kijkt mij aan en ik begrijp het al: "je ouders toch." ze knikt en knipoogt naar mij. "Maar als ik hier woon mag ik me zo blijven kleden dan." ik knik en zeg: "heel graag zelf." ze blijft staan en probeert haar iphone ergens kwijt te kunnen. "Moet ik hem bijhouden?" ze knikt en zegt: "heel graag zelfs maar moeten we niet gaan." ik pak haar mobiel aan en stop hem in mijn broekzak ik kijk op mijn horloge en schrik van de tijd. Ik knik en pak haar hand vast en sleur haar mee de trap af. Ik wil de woonkamer inrennen maar ze houdt mij tegen. "Ouders." fluisterd ze. Ik knik en roep tegen een dichte woonkamerdeur: "wij gaan tot vanavond!" ik hoor ja geroep en trek mijn jas aan. "Moet je je jas niet aantrekken?" vraag ik aan robin als ze haar jas niet pakt. Ze knikt nee en ik weet al waarom. Haar jas is te netjes. Ik pak de autosleutel en we lopen naar de auto. Onderweg zet ik 'sorry' aan en ze begint mee te zingen. Het is echt totaal niet zuiver maar i don't care. Ze kijkt me aan en zegt: "vertel eens wat over jezelf." ik knik en begin te vertellen. Hopelijk schrikt ze niet af van het boyband gedoe.

POV. Kaj
"Waar blijft hij!" roept samuel gestrest. Ik haal mijn schouders op. Maar ik zie in de verte al jai zijn auto aankomen. "Daar." zeg ik. Jai parkeert zijn auto maar hij stapt niet alleen uit. Er stapt ook een meisje uit. De rest ziet het ook en ze zijn meteen stil. Jai komt aanlopen met het meisje. "Hey." zegt hij vrolijk. Het meisje staat best dicht bij hem. Of ze is zijn vriendin waar wij niks vanaf wisten of ze vertrouwd ons niet. Ze komt dichterbij met haar hand en ik schud hem. "Hoi, robin." zegt ze. "Kaj."stel ik mezelf voor. De rest stelt zich ook voor. "Ja jongens robin komt een tijdje bij wonen en ik vond het wel leuk om haar mee te nemen." zegt jai. Robin stoot hem aan en ze lachen samen. Ik snap er niks van de rest gelukkig ook niet want niemand lacht mee. "Zullen we naar binnen gaan." vraagt dioni. Robin knikt meteen en loopt achter hem aan. Jai loopt er ook achteraan maar sam houdt hem tegen. "Als je slim bent fix je dr." zegt hij. Jai trekt zich los en kijkt hem aan met een dodelijke blik. Ik kijk sam aan en we lopen naar binnen. "Ooit word het nog wat tussen die twee trust me." zegt sam. Ik stoot hem aan en zeg: "je kent robin nog niet eens, niet meteen oordelen trekken. Ik dacht dat jij de oudste was." sam knikt trots. Ik zucht en duw hem de zaal in.

POV. Robin
Oke dit is niet zo mijn film. Ik kan gewoon niet goed tegen horrorfilms. Ik zit al helemaal achterovergeleunt in mijn stoel. Iemand raakt mij aan en ik slaak een gil. "Jezus jai kan je normaal doen." roep ik terwijl iedereen mij aankijkt. "Sorry." zegt hij. Ik zucht en ga weer leunen in mijn stoel. "Dit is niet zo jou film volgens mij." zegt jai. Ik knik. "Je mag wel tegen mij aanleunen." zegt hij met een glimlach. Ik stoot hem aan en ga naar de andere kant van de stoel leunen. Denk maar niet dat ik tegen hem aan ga leunen. Tijdens de film merk ik dat ik toch meer naar hem toe ga zitten. Niemand ziet het denk ik als ik tegen hem aan ga leunen. Ik ga zacht tegen hem aanleunen en hij kijkt meteen om. Ik geef hem geen aandacht en kijk maar het laatste stukje van de film. Als hij is afgelopen ga ik meteen weer op mezelf zitten. "En was hij een beetje leuk?" vraagt kaj op een plagerige toon. Ik kijk hem aan met een ijskoude blik en loop de zaal uit. Zodra ik een stap buiten zet voel ik meteen een koude rilling over mijn rug heengaan. Ik sla mij handen over mijn armen in de hoop dat ik het iets warmer krijg. De jongens lopen ook achter mij aan en ik voel een hand op mijn schouder. "Heb je het koud?" hoor ik de stem van jai zeggen. Ik knik en hij slaat zijn jas om mij heen. "Maar nu krijg jij het koud?" zeg ik. Hij knikt en zegt: "beter dat ik kou lijd dan jij." en hij knipoogd. Ik lach. "Waarom trek je dan geen jas aan. Dat is zo dom." zegt samuel ik wil wat zeggen maar jai zegt al: "daar heeft ze een rede voor. Wij gaan." zegt hij tegen mij en hij duwt mij mee naar de auto. Ik kijk nog een keer om en zie dioni zwaaien. Ik lach naar hem en stap de auto in. De weg naar huis is eigenlijk heel stil ik zeg niks en kijk gewoon naar buiten. Als we binnen stappen komt jai's moeder meteen aan. Ze blijft stil staan en kijkt naar mij. Ik geef jai zijn jas terug en zeg tegen haar: "wilt u alstublieft niks tegen mijn ouders zeggen." ze knikt en zegt: "ik zeg niks.maar gaan jullie maar naar bed jullie zien er moe uit." jai en ik knikken en lopen de trap op. Ik schuif mijn tas onder zijn bed vandaan en pak mijn 'reserve' slaapkleding. "Jij bent voorbereid." zegt jai. Ik knik en zeg: "als ik bij vriendinnen was wou ik me altijd omkleden en als ik Overwachts bij hen bleef slapen wou ik ook normale slaapkleding dus vandaar." hij knikt en kleed zich om in een jogginsbroek. Ik loop naar de badkamer en kleed mezelf om en haal mijn make-up eraf. Als ik terugkom ligt jai al in bed. Hij wenkt mij en ik ga naast hem in zijn bed liggen. "Normaal zou ik dit niet doen maar ik ben echt moe dus niks boeit mij meer." zeg ik en ik sluit mijn ogen. Ik voel een kus op mijn wang en jai zegt: "slaaplekker." en ik voel hem draaien. Ik voel mijn ogen zwaar worden en ik val in slaap.