New Home, New Family.

hoofdstuk 16

POV. Sacha
"Schat, kom nou we zijn al laat." roep ik. "Dit kan nog wel even duren meisje." zegt de moeder van kaj. "Dat dacht ik niet." zeg ik en ik ren naar boven. We gaan niet te laat komen op de dag dat mijn vriendin uit het ziekenhuis komt. Ik storm kaj zijn kamer binnen en zie hem in zijn onderbroek voor de kast staan. "Is het weer zover." zeg ik lachend tegen hem. Hij knikt. Ik loop maar de kast en pak een spijkerbroek met een blousje. En ik gooi het naar hem. "Tempo ik kies je schoenen wel." zeg ik. Ik loop naar zijn schoenenkast en pak gewoon simpele gympen. Ik loop terug en gooi die op de grond voor hem. "Ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten." zegt kaj tegen mij. "Weet ik." zeg ik en ik geef hem een kus. "Autosleutel?" vraag ik aan hem. "Check." zegt hij. Ik knik en samen lopen we naar beneden. "Mam wij gaan." roept kaj. Zijn moeder komt aangelopen met twee cakejes. "Hier voor onderweg." zegt ze en ze duwt het in mijn hand. "Danjewel" zeg ik tegen haar. Kaj doet hetzelfde en we lopen naar de auto. In de auto eten we de cakejes op en zingen we wat mee met de muziek, tot kaj dat uitzet en vraagt: "hoelang heeft robin nou in het ziekenhuis gelegen?" ik kijk hem aan en zucht dan zeg ik: "drie weken, en ze moet nog aan dat zuurstofapparaat liggen." ik voel kaj's hand op mijn been. "Je zit ermee hè" zegt hij. Ik knik. "Het is gewoon niet leuk van wat er is gebeurt. Haar ouders willen zelfs niet eens uit amerika overkomen." zeg ik terwijl ik uit het raam staar. "Echt niet." vraagt kaj. Ik knik nee. "Ze vinden hun werk dus belangrijker dan hun eigen dochter" zeg ik. Verder praten we niet. We luisteren alleen naar de muziek en we staren uit het raam. Tot we aankomen. We stappen uit en pakken onze tassen. "Blijft ze nu wel bij jai wonen?" vraagt kaj. Ik knik "dat is wel de bedoeling." zeg ik. We bellen aan en de deur word opengedaan door een vrolijke jai. "Hey jongens kom binnen." zegt hij. We knikken en hangen onze jassen op. "Ze is in de kamer met dioni." zegt jai. En hij loopt naar boven. Wat hij daar gaat doen geen idee. Kaj loopt voor naar de woonkamer. Als er daar binnen stappen zien we robin op de bank liggen met een dekentje over haar heen. Ze leunt tegen dioni en samen kijken ze tv. "Hey." zeg ik. Meteen draait ze zich om. Als ik haar ogen zie weet ik meteen dat het geen goed idee was om hierheen te komen. Ze is echt moe. Ze heeft veel wallen en ze is heel bleek. Maar goed we zijn er nu al. "Hey, kom erbij." zegt dioni. Dioni en robin hebben nu eindelijk een relatie. Hij heeft het gewoon in het ziekenhuis gevraagt omdat hij haar niet meer kwijt wou. Ik vind het super schattig. Kaj trekt mij mee en we gaan in de bank tegenover robin en dioni zitten. "Willen jullie wat drinken?" vraagt dioni. Kaj en ik knikken. Dioni loopt weg naar de keuken en jai komt net de woonkamer in met een rare fles. Hij gaat naar robin's zuurstofpompje en verwisseld de fles. "Extra zuurstof." zegt robin. Ik knik. Kaj blijft alleen maar staren. Ik stoot hem aan en hij kijkt mij aan. Ik knik nee als teken dat hij niet moet staren. "Maar hoe is het met je?" vraag ik

POV. Dioni
"Gaat wel" zegt robin. Ik hoor haar vanuit de keuken praten met kaj en sas. Het is wel leuk dat ze langs zijn gekomen maar robin was echt moe. Ze heeft in het ziekenhuis slecht geslapen door die slechte bedden. Ik ben daarom blij dat ze weer thuis is dan heeft ze in ieder geval rust. Wat mij dan ook weer rust geeft. Ik pak het dienblad op en loop naar de woonkamer. Daar deel ik het drinken en ga naadt robin zitten. Meteen gaat ze weer op mij leunen. "Maar wanneer hoef je geen extra zuurstof meer te krijgen?" vraagt kaj. Robin kijkt mij aan en ik knik. Ik moet het vertellen. Robin is te moe. "Ze kan eigenlijk niet meer zonder. Ze kunnen nog een operatie proberen maar verder niks. We gaan kijken of we dat misschien over een week kunnen doen." zeg ik. Sas knikt meteen en zegt: "ze is te moe." ik knik en kijk naar haar. Ze is in slaap gevallen. "Ik denk dat wij beter kunnen gaan." zegt sas tegen kaj. "Nee hoor hoeft niet ik breng haar wel naar bed. " zeg ik. Kaj en sas knikken en ik til robin op. Jai is inmiddels ook gaan zitten. Ik breng robin naar haar kamer en leg haar in bed. Ik zorg dat haar pomp (zuurstofapparaat) goed staat. Daarna kleed ik haar om en dek ik haar toe. "Weltrusen knuffelbeertje." zegt ze. Ik glimlach. Sinds dat ik de laatste keer naar het ziekenhuis ben gekomen in mijn berenonesie noemt de mij alleen maar knuffelbeertje. Maar ik heb ook wat terug verzonnen. " weltrusten pino." zeg ik tegen haar. Ze glimlacht. Robin heeft een pino-onesie en draagt die eigenlijk zovaak als ze kan. Vandaar pino.
Ik geef haar een kus en loop naar beneden. Zodra ik de woonkamer inloop zegt jai meteen: "ze noemde je weer knuffelbeertje zeker." ik kijk hem raar aan maar knik dan toch. Jai valt meteen in een schaterlach. " ik zie het aan die glimlach op je gezicht. Je hebt haar zeker pino genoemt." lacht hij. Ik knik. Dit keer lachen kaj en sas mee. "Okee ik heb rare koosnaampjes gehoord maar dit slaat echt alles." zegt sacha. "Oja snoepje." begint kaj uit te kramen. Sacha lacht en duwt hem. Kaj duwt terug en voor ik het weet zitten ze te zoenen. "Okee klaar nu!" roept jai. "Oh kan je er niet tegen??" lach ik naar hem. Hij knikt nee en ik val boven op hem. "Dan word het tijd voor een vriendin sukkel!" roep ik. Kaj en sas zijn gestopt met zoenene en lachen nu. Jai en ik lachen mee. Dit is wel even fijn gewoon lekker veek lachen. Zonder problemen. Heerlijk!

_________________________________
Hey allemaal.
Okee ik heb tips nodig! Ik heb geen leuke inspiratie meer dus tips zijn please welkom
Laat het weten in de reactie's
Xxx