New Home, New Family.

hoofdstuk 28

POV. Kaj
"Dus het is officieel, en dioni, maar blijven jullie bij elkaar? Oh oke kusjes van ons." zegt sas en ze legt haar mobiel weg. "Wat is er?" vraag ik aan haar terwijl ik een slok water drink. "Robin, ze is zwanger." zegt sas rustig. Ik proest het water uit en roep: "ze is wat!" "zwanger." zegt sas nog steeds rustig. "En dioni?" vraag ik aan haar. "Ik heb geen idee maar jai is de deur uitgelopen en robin is verdrietig naar haar kamer gegaan en dioni tsja geen idee hoe hij erop gaat reageren." zegt sas en ze kijkt naar buiten. Ik zie dat ze verdrietig is op een of andere manier. "Wat is er?" vraag ik aan haar en ik ga achter haar staan. "Ik vind het zo zwaar voor haar." snikt ze. Ik druk een kus op haar wang en wrijf met mijn hand over haar arm die daar meteen op reageerd, doordat haar arm kippenvel afgeeft. "Het komt allemaal wel we gaan haar helpen en het komt dan wel goed." zeg ik sussend tegen haar. Ze knikt en draait zich om. "Echt geloof me als wij kinderen nemen dan doen we dat heel anders dan hun namelijk geplant." ik kijk haar aan en knik. "Geplant zeg je dus dus vanavond ofzo?" vraag ik aan haar terwijl ik langzaam een glimlach op mijn gezicht laat tonen. Haar ogen beginnen te stralen en ze begint te lachen. "Nou dat dacht ik niet. Ik ben 18 en jij 19 never nooit niet." "ach wat jammer nou." zeg ik nepterleurgesteld. "Nou niet triest doen leroy kom kom. Je bent zelf nog een kind." lacht ze uit. "Daar krijg je spijt van!" giert ze uit en ze begint mij in mijn zij te knijpen. En er is een ding waar ik niet tegen kan en dat is dat gekneip met die lange nagels van dr.

POV. Robin
"Robin?" hoor ik dioni's stem zeggen terwijl hij op de deur klopt. "Ja?" vraag ik. De deur gaat open en hij loopt de kamer in terwijl hij zijn hand door zijn haar haalt. Hij gaat zitten op de hoek van mijn bed. "Het is echt toch?" vraagt hij onzeker. "Ja." zucht ik. Ik kan nu wel boos gaan doen dat ik hierover geen grap ga maken maar ik zie dat hij het hier ook moeilijk mee heeft. "En nu?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Het ligt volledig aan jou." zeg ik tegen hem. "Hoezo aan mij?" vraagt hij. "Jij hebt bbrave en jij beslist dus. Als een kind in je leven past dan kunnen we het houden. Maar weetje als jij zegt nee dan is het nee." zeg ik tegen hem maar ik voel al tranen in mijn ogen opkomen. Dioni ziet het blijkbaar want hij zegt: "hey het ligt niet bij mij het ligt bij ons we moeten er samen uitkomen." zegt hij. ik knik en zeg: "weetje ik laat mijn kind niet zomaar weghalen ik vind dat je niet zomaar weg moet lopen voor je fouten." zeg ik. Hij knikt en komt dichter bij mij zitten. "Dus je wilt het houden?" vraagt hij. Ik knik langsaam en wacht bang af op zijn reactie. "Als jij het wil dan doen we het." zegt dioni dan ineens. "Wat maar jij en bbrave." is het eerste wat uit mijn mond rolt. Dioni houdt zijn hand voor mijn mond en kijkt mij aan. Meteen ben ik stil. "Dat komt wel goed mensen moeten er aan wennen maar het komt wel goed." ik kijk hem aan als hij dat zegt en er komen tranen in mijn ogen. "Echt?" vraag ik nog een beetje onzeker. Hij knikt. "Luister een minimi wil ik niet zomaar kwijt." lacht hij. Ik kan nog steeds niet helemaal beseffen wat er is gebeurt dus er blijven steeds meer tranen komen. Dioni drukt mij tegen zich aan terwijl ik nog steeds aan het huilen ben. "Het komt wel goed. Wij houden gewoon het kindje en we voeden hem of haar gewoon op zoals hoort en als mensen er slechte reactie's op hebben moeten ze er maar aan wennen." zegt dioni. Ik voel lippen op mijn lippen en kus dioni terug. Onze kus word een zoen. Nu word onze zoen ook ruiger ik wil dioni's shirt uittrekken maar hij houdt mij tegen. "Dat houdt dus ook in geen seks tijdens je zwangerschap!" zegt hij streng. "Oh maar zoenen wel toch?" vraag ik speels aan hem. Ik zie een glimlach zijn lippen sieren. "Tuurlijk." zegt hij lachend. Ik lavh terug en druk mijn lippen op de zijne. Dit kan niet anders dan goed aflopen.

POV. Iris
"Dus je hebt een jongen ontmoet?" vraagt mijn moeder geïntreseerd. Ik knik en duw snel een hap eten naar binnen. "Vertel?" dringt mijn vader aan. Ik zucht en leg mijn mes en vork weg daarna begin ik aan het begin van het verhaal: "hij kwam voor een zwangerschapstest in de winkel dus ik felciteerde hem met zijn toekomstige vaderschap en toen flipte hij helemaal en hij zeggen nee ik word geen vader ik heb hem nodig voor de vriendin van mijn beste vriend. Ik lachte en bood mijn exuses aan en toen zei hij dat het niet uitmaakte. Toen heb ik hem mijn nummer gegeven." zeg ik tegen mijn ouders. Mijn vader knikt maar mijn moeder vraagt meteen: "en hoe ziet hij eruit?" ik lach en denk even naar hem terug. "Hij heeft blond lang haar en hij heeft groene ogen en hij heeft een lieve uitstraling." zeg ik een beetje afweziger. "Hallo aarde aan iris jongendame er komt hier geen punker met lang haar in huis." zegt mijn vader tegenstrijdig. "Nee nee!" roep ik meteen want hij was alles behalve dat. "Hoe heet hij eigenlijk?" vraagt mijn moeder aan mij. Ik krap even aan mijn hoofd. "Geen idee eigenlijk ik kan wel kijken op welke achternaam ik de test heb verkocht." zeg ik twijfelend of mijn ouders het wel goed keuren. Mijn moeder knikt en mijn vader kijkt mij een beetje boos aan. Ik pak opnieuw mijn vork en mes en ga door met eten. Maar mijn hoofd zit nog steeds bij die jongen!