New Home, New Family.

hoofdstuk 43

POV. Robin
"Zwanger dus." zegt dioni als ik zuchtend de voordeur dichtdoe. Ik knik. "Wat is jaar probleem het is toch leuk?" zegt dioni. Ik draai mezelf om en loop naar jayden toe en til hem op. Daarna zeg ik: "ja maar het is best schrikken. Ik moest ook huilen toen ik hoordde dat ik zwanger was van hem." dioni kijkt mij aan en knikt dan. "Wat wil je eten vanavond?" vraag ik. "Pffff doe maar iets." zegt hij. Oke daar heb ik ook niks aan. Ik zet jayden bij hem op schoot en pak mijn mobiel. "Pizza dus, wat wil jij." zeg ik. "Hawaii." zegt dioni kort en hij focust zich weer op jayden. Ik zucht en bel. Zodra dat gebeurt is loop ik naar de keuken en warm ik babyvoeding op voor jayden. Hoe zou mijn leven eigenlijk zijn gegaan als ik geen moeder was geworden. Ik denk dat ik dan was gaan leren voor kapster. Haar intresseerd mij al vanaf dat ik klein was. Maar mijn ouders zeiden dat ik beter advocaat kon worden, dat had betere verdiensten. Ik baal echt dat mijn ouders jayden nooit hebben gezien. Ik heb vaak zat e-mails gestuurd met foto's van hem. En familie foto's met mij en dioni. En ook foto's met sam. Maar ze antwoorden niet. Ik voel een druppel op mijn arm vallen. Ik wrijf erover. Maar het werkt niet er komen meer druppels. Maar die druppels is geen teken van lekkage maar juist van mijn verdriet. Tranen dus. Als ouders hoor je er toch juist te zijn voor je kind. Je laat je kind toch niet zomaar gaan. Ik zou er niet aan kunnen denken om jayden af te stoten. Nooit. "Waar denk je aan schat?" hoor ik dioni zijn stem zeggen. Ik voel armen om mij heen. "Mijn ouders." zeg ik terwijl ik uit het raam kijk. "Ik snap wat je bedoelt. Niemand kan zonder zijn ouders." zegt dioni. Ik draai mezelf om en kijk in zijn mooie bruine ogen. "Misschien was ik wel fout." zeg ik terwijl ik naar jayden kijk. Er word een vinger onder mijn kin gezet die mijn hoofd terug draait naar de grootste liefde uit mijn leven. "Nee jij bent niet fout geweest, je hebt toch alle keuzen met je hart gemaakt?" vraagt dioni. Ik knik en zeg: "altijd" "nou dan, dan ben je nooit fout geweest nooit." zegt dioni. Tranen blijven over mijn wangen lopen. Dioni ziet het al aan mij en duwt mij tegen zich aan. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en begin nog harder te huilen. "Ik wil je echt nooit meer kwijt!" huil ik. Ik voel lippen op mijn wang die mij liefkozend proberen te troosten. "Je hebt dit even nodig." zegt die lieve stem. Ik knik en laat de tranen over mijn wangen rollen. Dit is echt wat ik in deze twee weken nodig had. Even goed uithuilen bij de jongen waar ik van houdt. "Robin?" vraagt dioni. Ik kijk op en knik. "Zou je met mij willen trouwen?"

POV. Samuel
"Eten! Eten! Eten!" roep ik samen met iris haar nichtje van 3 jaar. Haar nichtje blijft een weekje bij ons logeren. Het is nu inmiddels ook mijn nichtje want ja sinds ik met iris heb ben ik ook automatisch toch oom. Eigenlijk bevalt het mij best. Dit afgelopen jaar is eigenlijk al geweldig geweest. Samen gaan wonen met iris is de beste keus ooit geweest. En dan natuurlijk dat jayden best vaak komt logeren. "Kijk eens." zegt iris terwijl ze een bord met pannenkoeken op tafel zet. "Jaaaaaaaa!" roept raiza al. Raiza is ons nichtje. Ik lach en geef iris een kus. Iris legt een pannenkoek op haar bord en maakt die klaar voor raiza. Ik pak er ook een en maak die klaar voor mezelf. Ik kijk naar raiza die inmiddels al is begonnen met het eten aan haar pannenkoek. Het ziet er zo schattig uit. Iris kijkt ook met een lach naar raiza. Deze drie dagen samen met een jong kindje gaan eigenlijk prima. Buiten dat ik iedere avond echt kapot ben. Maar vanavond hebben we een show dus moet iris het even zelf doen. Ik kijk op de klok en zie dat ik over 20 min word opgehaalt. Ik eet snel mijn pannenkoek op en sta op van tafel. Iris kijkt mij aan en maakt een ooh gebaar met haar mond. Ze weet precies wanneer ik een show heb en houdt het ook goed bij voor mij. "Wat gaat ome sam doen?" vraagt raiza met haar mondje hekemaal onder de stroop. Ik buk voor haar stoel neer en zeg: "ik ga even zingen is dat goed?" raiza knikt en zegt: "maar leg jij mij wel op bed?" ik knik nee en zeg snel voordat ze begint te huilen: "maar als ik naar bed ga kom ik je wel een kus geven goed?" raiza knikt en ik loop lachend naar onze kamer. Ik pak mijn tas en loop weer terug. Ik hoor getoeter en geef raiza een kus op haar voorhoofd. Daarna loop ik naar iris die al zegt: "heel veel plezier." ik knik en geef haar een kus. Ze lacht en ik loop naar buiten. Ik doe het busje open en zie iedereen al zitten behalve dioni. "Hey." zeg ik en ik doe hem weer dicht. Voor het raam staan iris en raiza al te zwaaien. Ik zwaai terug en de bus rijdt door. "Wie is dat?" vraagt jai. "Raiza mijn nichtje " zeg ik. Ja de jongens weten niet eens van haar bestaan. Nou ja dan weten ze dat nu.

We stoppen voor het appartement van dioni en robin. Dioni komt al naar buiten gelopen maar word tegengehouden door robin. Ze trekt hem naar haar toe en begint hem te kussen. Ik draai het raampje naar beneden en roep: "hey kom je mee." dioni draait om en knikt. Hij geeft nog een kus aan robin en loopt dan naar de bus. Hij gaat zitten en leunt tegen de rugleuning. "Nou vertel waarom dit ineens ik ken mijn zusje en ze doet dit niet zomaar." zegt jai lachend. Dioni zucht blij en zegt: "ik heb net de belangrijkste vraag van mijn leven gesteld." ik lach en zeg terwijl ik op mijn mobiel zit: "nou vertel welke vraag." dioni gaat recht zitten en zegt: "boys ik ga trouwen!"