New Home, New Family.

hoofdstuk 33

*4 maanden later*
POV. Dioni
Ik open mijn ogen en kijk even rond. Daarna kijk ik terug op de wekker en zie dat het 8 uur is. Pfffff zo vroeg. Maar goed dat was de deal 2 keer in de week vroeg opstaan om te wennen aan het leven van een ouder. Okee dan gaan we natuurlijk veel meer vroeger opstaan maar het gaat om het idee. "Goeiemorgen." zegt robin die recht gaat zitten naast mij. Ze kijkt een beetje pijnlijk en haar haar zit helemaal door de war. Ook heeft ze enorme wallen onder haar ogen. "Wat heb jij gedaan?" vraag ik aan haar. Ze kijkt mij aan en zegt: "die kleine van jou heeft de hele nacht lopen trappen man dit is echt niet leuk meer en ik ben pas 25 weken." ik duw haar tegen mij aan en laat haar hoofd rusten op mijn borst. "Doe maar even rustig." zeg ik tegen haar. Ze knikt en sluit haar ogen. Deal of geen deal als ze moe is door het schoppen van de kleine mag ze slapen van mij. Al slaapt ze nog 8 uur. Ik leg haar voorzichtig op haar kussen terug en stap uit bed. Ik kleed mezelf aan en loop naar de badkamer. Daar doe ik mijn haar en poets ik mijn tanden. Als ik beneden kom zie ik mijn moeder aan de keukentafel zitten. "Goedemorgen." zegt ze vrolijk terwijl ze mij aankijkt. "Hey." zeg ik wat afwezig. Ik pak een glas water en drink die op. "Waar is robin?" vraagt ze geïntreseerd in mijn komende verhaal. "Ze slaapt heel de nacht wakker gebleven door het schoppen van de kleine." zeg ik en ik ga tegenover haar zitten aan de tafel. "Aah precies jij dus" zegt mijn moeder met een lach. Ik knik en bekijk de grote portretfoto aan de muur. Een grote foto van robin's buik met haar handen in een hartje en mijn handen daarop in een hartje. Daarin zitten blauwe muisjes. Toen we hoorden dat het een jongentje was hebben we de dag daarna die foto laten maken en hem cadeau gedaan aan mijn ouders en de ouders van jai. "Dioni je weet wel zeker dat je dit wilt toch." vraagt mijn moeder uit het niets. Ik draai met een klap mijn hoofd om en zeg: "ja tuurlijk." "nee okee. Ja je bent de laatste tijd wat afwezig." zegt ze bezorgt. Ik zucht en kijk naar buiten daarna zeg ik: "ja het komt toch iedere dag dichterbij." en ik bekijk de foto weer. "Ja dat komt het zeker. Maar dat je onzeker bent dat heeft iedere vader juist omdat je niet echt contact hebt met je kindje de moeder in dit geval robin heeft dat veel meer. Misschien moet je vragen ofdat je vaker aan haar buik mag voelen." vraagt mijn moeder. Ik knik en sta op en loop naar mijn kamer. Ik zie robin nog in bed liggen. Ik sla de dekens open en ga naast gaar liggen. Ik sla mijn armen om haar heen en val terug in slaap.

POV. Kaj
Pffff ja dit is de laatste keer dat ik tot 5 uur ofzo ga stappen. Ik ging ook alleen dus dan gebeuren er raardere dingen. Ik kijk links en rechts en zie dat ik ook niet in mijn eigen huis ben. Okee waar ben ik in godsnaam. "Goedemorgen." zegt een meisje die binnen komt lopen. Ik bestudeer haar even, rood haar bruine ogen en een leuke glimlach. "Morgen, als ik vragen mag wat doe ik hier?" en ik ga recht zitten. "Je was vanacht zo dronken dat ik je zo niet naar huis wou laten gaan dus ik heb je meegenomen en je in mijn bed gelegt. Zelf heb ik op de bank geslapen." zegt ze en ze geeft mij een glas water. "Dus het is normaal dat jij wildvreemde jongens meeneemt naar huis." zeg ik en ik drink het glas mee. "Nee maar jij was anders. Ondanks dat je dronken was had je een bepaalde blik in je ogen die te vertrouwen was." zegt ze en ze komt op de hoek van haar bed zitten. Ik zet het glas neer op de hoek van haar nachtkastje en steek mijn hand uit. "Kaj." zeg ik "denise." antwoord ze. "Als jij nu eens gaat douchen, meteen de eerste deur links naast deze kamer. Dan ga ik wel ontbijt maken." zegt ze en ze kijkt mij aan. Ik knik. "Oja en hier heb je wat kleren van mijn broer." zegt ze en ze loopt de kamer uit. Ik pak de kleren en loop naar de douche. Als de warme stralen over mijn lichaam lopen begin ik pas na te denken. Ik had een vertrouwde blik in mijn ogen nou ja het zal wel. Ik was mezelf en droog mezelf af. De kleren zijn een beetje krap bij de mouwen maar het gaat wel. Als ik beneden kom ruik ik de geur van warme broodjes. "En fijn zo'n douche." vraagt denise lief en ze zet de broodjes op tafel. "Ja echt fijn." zeg ik. Ze gaat aan tafel zitten en ik doe hetzelfde. Dit is de eerste keer dat ik weer bij een meisje ben sinds sacha. Waar ik eigenlijk ook nooit meer wat van gehoord heb. Wat mij eigenlijk ook wel pijn deed. Ik hielt heel veel van haar maar dat jaloerse gedoe daar kan ik niet zo goed tegen. "Maar waar ben ik eigenlijk?" vraag ik aan denise. "Gewoon in beverwijk geen zorgen." zegt ze vrolijk. "Weet je waar ik woon?" vraag ik. Ze knikt en eet een hap van haar broodje. Okee dit begint best echt te worden. "Ken je mij?" vraag ik een beetje bang. Weeral knikt ze. "Dus je bent een braviour?" vraag ik zuchtend. "Nee nee nee wees maar niet bang. Ik ben een vriendin van robin. Dus zo ken ik je." zegt ze. Ik zucht en neem nu ook een hap. "Heb je vanmiddag nog wat te doen?" vraagt ze. "Nee nog niks maar dat ligt aan jou." zeg ik met een knipoog. Ze lacht en zegt: "vamiddag bioscoop pakken ofzo?"