Jai is een van de jongens van b-brave en heeft een prima leventje. Hij is het enigste kind in huis en dat vindt hij prima. Verder krijgt hij alle aandacht die hij wenst. Tot zijn ouders vertellen dat er een meisje bij hun komt wonen. Haar ouders gaa...
*2 weken later* POV. Cassius Ik stap weer eens te laat de studio in. We zijn weer met zn 4ren, de afgelopen 2 weken zijn we zonder dioni. Wat ook wel begrijpelijk is nu met robin. Ik ga zitten. Er hangt een rare sfeer in de kamer. Iedereen is stil alleen jayden praat heel veel. Jayden is overdag bij jai en dan s'avonds bij dioni. Dit vonden jai en dioni het beste. Ik zelf zou dat nooit doen. Ik zou mijn kind het liefst bij mij willen hebben. Maar dioni is anders. "Oome jai!!! Koekje!!!!" roept jayden keihard. Ik lach en kijk naar hem. Jai zucht en kijkt rond of hij jaydens tasje ergens kan vinden. Ik kijk mee en zie hem staan. "Kom maar ik heb hem al." zeg ik tegen jayden. Hij glimlach en springt op mijn schoot. Sinds dat hij kan lopen is hij echt niet meer bij te houden. "Hoe is het met dioni?" vraag ik aan sam. Hij is de enige die veel in het ziekenhuis komt hij moet ook voor robin beslissen wat er met haar gebeurt. Maar dat doet hij wel in overleg met dioni. Het is gewoon heel triest dat dioni niet over zijn eigen vrouw mag beslissen. Ik geef het koekje aan jayden die hen gulzig opeet. "Heeft hij niet gegeten ofzo?" lach ik naar jai. Jai kijkt op en schud nee met zijn hoofd. "Hij wilde geen brood." zegt jai en hij kijkt weer naar zijn telefoon. Ik zucht en kijk even in jayden zijn tasje. Er zit een bakje met fruit in. "Appel!" roept jayden en hij grijpt met zijn handjes naar het bakje. Ik lach en kijk naar sam. Sam en jai beslissen tenslotte samen voor jayden. Sam knikt en ik geef het aan jayden. "Open! Open!" roept jayden blij. Ik word echt vrolijk van dat mannentje. Ik maak het bakje open en meteen begint hij te eten. Ik kijk even rond en iedereen is nog steeds stil. "Gaat het met robin al wat beter?" vraag ik voorzichtig. Ik wil voorkomen dat er iemand gaat huilen. "Niet beter en niet slechter." zucht sam die zijn ogen niet van zijn mobiel af haalt. Jai zegt niks en kijkt nu doelloos voor zich uit. Ik snap wat de jongens meemaken maar jayden lijdt er een beetje onder vind ik. En ik vind dat best zielig. Iedereen negeert hem een beetje. "Misschien is het leuk als jayden vandaag met zoë en sterre de stad in kan dan is hij er even uit?" stel ik voor. Ik weet hoe dol zoë is op jayden. Jai kijkt mij aan en knikt. Ik app meteen naar haar.
U: schat wil jij miss dit lieve mannentje meeneemen naar de stad?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zo❤: jaaaah tuurlijk kom hem meteen ophalen. X mij en sterre U: top tot zo💋 Zo❤: tot zo💋
"Geregeld zoë komt jayden zo ophalen." zeg ik blij terwijl ik in de stralende blauwe ogen van jayden kijk. Die ogen zijn zeker niet van dioni. Maar het is wel een super lief mannentje
POV. Robin Ik zit op een witte grond tegen een witte muur. In een grote witte kamer zonder deuren en ramen. Het is een ronde kamer waar ik niet uit kan. Er is maar een doorgang en dat is het weeral witte luik op de grond. Toen ik hier voor het eerst kwam wou ik alles ontdekken maar er was niet veel om te ontekken. Het enige waar ik wel aan moest wennen was mijn uiterlijk. Ik heb een wit jurkje aan en witte vanz. Mijn haar is netjes ingevlogten en er zijn witte bloemen ingezet. Ik vind het veel te tuttig dus ik heb die vlecht er al 8 keer uitgehaalt. Maar telkens als hij er net uit is zit hij er ineens weer in. Hoe het kan geen idee. En ik word gek van deze witte kamer. En dan nog niet de spreken over dat witte irritante luik. Ik heb er keihard aan getrokken maar hij wil niet open! Dat luik is de enige doorgang tot de bewoonde wereld. Naar mijn man en mijn kind die ik gruwelijk mis. Ik heb niet zelf gesprongen. Ik word al een aantal maanden bedreigt door een man, als ik niet de wat hij zegt zal hij jayden of dioni wat aandoen. Ik moest allemaal rare dingen doen voor hem zoals drugs smokkelen. En seks met hem. Ik wilde het niet het gaf mij weer een gevoel alsof ik terug was in het bordeel. Toen hij zei dat ik denise moest laten verongelukken zodat het kindje niet geboren zou worden ging het mij te ver. Ik rende weg maar hij kwam achter mij aan. Hij pakte mij en er kwam een auto aan hij duwde mij ervoor en ik zag niks meer het enige wat ik hoorde was dat hij zei: "als u doorrijd krijgt u van mij 250 euro." daarna viel ik weg. Ik werd vlak daarna wakker in deze witte lege kamer. Er staat ook lettelijk geen meubel hier. Ik slaap op de grond die ineens heel zacht is als ik erop ga zitten of liggen. Dit is echt een vreemd kamertje. "Lieve schat waarom moest je nou springen. Ik wil je niet kwijt de kleine wil je niet kwijt. Niemand robin, kom snel terug ik houdt van je." galmt de stem van dioni door de ruinte. Ik hoor de stem heel vaak en af en toe ook die van jai of sam. De stem verdwijnt altijd door dat grote luik! Ik sta op en trek weer aan de hendel zo hard als ik kan. Ik stop als ik zie dat mijn handen onder het bloed zitten. Ik ga zitten tegen de muur en bekijk mijn bebloede handen. Het bloed is niet van mijn handen maar van het luik. De hendel van het luik bloed. Zoals ik al zei het is een rare kamer. Ik wil terug. Terug naar alles naar dioni naar jayden naar sam naar iris, naar denise naar kaj naar de kleine van die twee. Naar cassius en natuurlijk naar zoë. Ik wil terug naar hoe het was!
