New Home, New Family.

hoofdstuk 38

POV. Dioni
Ik word wakker door gehuil en geschreeuw. Ik pak de dekens en gooi ze nog eens over mijn hoofd. Kan iemand regelen dat dat kind ophoudt. Ineens schiet ik recht. Shit het is mijn kind. Oeps even vergeten. Ik kijk naar robin die rustig ligt te slapen. Ik laat haar maar even. Ik stap mijn bed uit en loop naar het wiegje toe. Daar ligt hij dan mijn mooie mannetje. "Ssst" sus ik hem en ik pak hem op. Meteen houdt hij op en kijkt hij naar mij met zijn mooie blauwe ogen. Hij heeft de bruine haarkleur van mij en de blauwe sprekende ogen van robin. Hij is nu pas 1 dag oud maar ik zou al niet meer zonder hem kunnen. We zitten nu in het kraamhotel voor de komende week zodat robin goed kan bijkomen. Daarna moeten we naar ons huisje maar dan moet ik eerst nog spullen gaan verplaatsen. Alle kleertjes en onze kleren liggen nog bij jai thuis. Morgen komen de familie en vrienden kijken naar jayden. We deden dat niet meteen op de eerste dag want robin was echt heel moe. Toen ze bevallen was kon ze meteen in slaap vallen. Jai heeft haar toen een knuffel gegeven en is weggegaan. Robin heeft toen het eerste flesje gegeven en ze heeft nog gezien dat hij zijn geboortepakje aanhad. Daarna is ze in slaap gevallen. Ik heb jayden verder vastgehouden en hem in bed gelegt. Het is wel even wennen maar ik vind het vaderschap super leuk. Vooral als ik nu mijn kind kan vasthouden en ik in zijn mooie blauwe ogen kan kijken. Ik pak het mutsje en shuif het over zijn hoofdje. "Meneer, jayden heeft zijn flesje nog niet gehad daarom huilde hij. Wilt u het hem geven of uw vrouw?" vraagt een zuster die binnen komt lopen. "Ik geef het jayden wel." zeg ik tegen haar terwijk ik naar jayden blijf kijken. Ik hoor de deur weer dichtvallen. Ik loop naar mijn bed toe en ga er in zitten. Ik leun tegen mijn kussen en ik kijk naar robin terwijl ik jayden nog steeda vast heb. Ze ligt nog steeds te slapen. Ik geef een kus op haar wang en ik hoor de deur weer open gaan. "Hier heeft u hem. Moet ik u nog helpen of denkt u dat u het wel aan kan." vraagt ze. Ik kijk naar het flesje en daarna naar jayden. "Het lukt wel toch bedankt." zeg ik tegen de vrouw en ik pak het flesje aan. De zuster knikt en loopt de kamer uit. Ik zet het flesje even weg en pak het slabbetje en leg die onder zijn kin. Ik pak het flesje en duw het in zijn mondje waar hij direct op reageerd en begint te zuigen. Dit is wel het mooiste wat er is. Je kleine mannetje in je armen dat aan het drinken is. Het klinkt heel raar maar dit soort momentjes koester ik heel erg. Die kleine momentjes samen met mijn zoon. Jayden

POV. Iris
Sam zit al de hele tijd met zijn handen te tikken op het stuur. Maar omdat hij ook nog ringen aanheeft is het een enorn kabaal. "Gast kun je ophouden!" roept kaj. Die er duidelijk gestrest van is. Sam reageerd er niet op. "Schat ben je zenuwachtig?" vraag ik aan hem. Ik snap het best wel binnen een dag hoor je dat een vriendin je nichtje is en dat ze gaat bevallen. En vervolgens heb je een achterneefje. "Ja sorry, ben gewoon zenuwachtig om jayden te zien." zegt hij. Ik knik "dat begrijp ik maar we zijn er over 5 minutjes." zeg ik om hem te troosten en ik zet de muziek zachtjes aan. "Ik vind het wel spannend hoor. Ik denk dat hij het meest op dioni lijkt." zegt denise uit het niks. "Ik weet het niet."zeg ik. Ik zou het ook echt niet weten ik wacht wel af.

Ineens pakt sam mijn hand en kijkt hij mij aan. "Het komt goed." zeg ik tegen hem en ik geef hem een kus op zijn wang. Hij knikt en samen lopen we achter denise en kaj aan. Volgens mij vinden die twee elkaar wel leuk maar geven ze het niet toe. "Hey." zegt een opgewekte stem van dioni. Ik draai mezelf om en zie hem aan komen lopen. Ik loop op hem af en geef hem een knuffel. "Gefeliciteerd met je zoon." zeg ik. "Dankje." zegt hij lachend. Ik geef het cadeautje aan hem. Hij word nog meer gefeliciteerd en daarna lopen we achter hem aan naar de kamer van robin.
De deur gaat open en ik zie robin op bed liggen met een klein draakje in haar armen. Ik sprint meteen naar haar toe. "Hey moppie gefeliciteerd!" zeg ik en ik geef haar en kus op haar wang. "Dankje kijk." zegt ze en ze draai jayden naar mij toe. Ik kijk naar een klein popje met bruin haar en blauwe felle ogen. "Jouw ogen." zeg ik tegen robin. Ze knikt en zegt: "en die van sam kijk maar goed. Sam en ik hebben dezelfde ogen. Allebij de ogen van onze moeders" ik kijk nog een keer goed in jayden's ogen en zie inderdaad sam zijn ogen. "Sam moet je kijken hij heeft jou en robin's ogen." zeg ik. "Ja ik kom." zegt sam schor. Ik zucht en loop naar hem toe. Ik pak zijn hand en trek hem naar robin toe. Hij staat stil voor het bed. Robin legt jayden voor haar neer op het bed tussen haar benen. Zodat hij niet valt. Ze strekt haar armen uit en trekt sam naar haar toe. Sam knuffeld haar direct en robin doet hetzelfde. "Ik ben blij dat ik hem toch aan mijn familie kan voorstellen." zegt robin en ze begint te snikken. Ik zie sam ook schokken dus hij huilt ook. Ik doe een paar passen achteruit en bekijk even het plaatje. "Ik ben zo trots op je."zegt sam dan. Robin verbergt haar gezicht in zijn kraag. Daarna trekt ze terug en kijkt ze naar de in slaap gevallen jayden. "Als hij wakker word dan kan je onze ogen zien." zegt ze met een lach. "Hij is pratig nichtje." zegt sam en hij legt zijn hand op haar wang. Samuel is denk ik alleen maar trots op haar en bezorgt, hij was ook de eerste die wist dat robin zwanger was. Dat was robin zelf niet eens. En robin is heel blij dat ze toch nog familie heeft die achter haar keuze staat. Dat ze uberhout familie heeft die van haar houd.