New Home, New Family.

hoofdstuk 23

POV. Dioni
Ik word wakker door een koude windvlaag die over mij heengaat. Ik voel naast mij en zie robin niet meer liggen. "Morgen." zegt jai en hij loopt de kamer in. "Hey" zeg ii terug en ik wrijf in mijn ogen. "Weet jij waar robin is." vraag ik nog een beetje besuft. "Paardrijden denk ik." zegt jai en hij trekt zijn shirt aan. "Paardrijden?" vraag ik. Jai draait zich om em zegt: "ja dat doet ze al heel lang, misschien moet je eens gaan kijken." en hij glimlacht en loopt naar beneden. Ik stap uit bed en kleed mezelf aan. Paardrijden dat ga ik echt niet doen. Die beesten zijn zo groot en nou ja eng. Ik ben niet snel bang voor iets maar paarden. Ik doe mijn haar en ga naar beneden. "Dus ga je nog bij haar kijken?" vraagt jai die aan de ontbijttafel zit. Ik ga zitten en zucht even. "Ah je bent bang." zegt jai en hij duwt een hap in zijn mond. Ik kijk hem aan en knik. "Ze leert het je wel." zegt jai en hij pakt zijn telefoon. Hij zoekt iets op en geeft zijn telefoon aan mij. Ik bekijk het filmpje van een meisje dat aan het paardrijden is. Dat meisje is robin. Jai pakt zijn telefoon weer en laat deze keer een foto zien van hem. Niet zo maar en foto maar hij zit op een paard. "Wacht, jij!" lach ik uit. Jai knikt. "Je doet alles om haar gelukkig te krijgen." glimlacht jai. Ik knik. "Maar het is echt niet eng hoor." zegt jai en hij pakt zijn telefoon terug. "Echt?" vraag ik nog een beetje onzeker. "Echt." zegt jai heel zeker. "Heb je een adres voor mij dan?" zeg ik lachend. Jai knikt en geeft mij het adres. Ik knik en pak de autosleutels. "En ik leen jouw auto!" roep ik nog even naar jai. Ik hoor dat hij nee roept maar ik stap al in de auto. Dan heeft hij maar pech. Ik start de auto en rijd weg. Achter mij zie ik jai naar buiten rennen en hij steekt zijn middelvinger op. Jammer voor hem.

Ik stap uit en loop de manege binnen. Ik loop naar de eerste de beste vrouw toe die ik zie. "Weet u misschien waar robin is?" vraag ik aan haar. Ze knikt en zegt: "door die deur en dan doorlopen naar de bak." zegt ze en ze loopt weer door. Wat is een bak nou weer. Ik loop de deur door en zie een man lopen. "Meneer weet u waar de bak is?" vraag ik aan hem. Hij kijkt mij raar aan en zegt: "deze gang doorlopen en dan kom je er van zelf." ik knik en loop de gang uit. Ik kom bij een grote soort van zaal dat gevult is met zand. Er rijd iemand met een paard in. "Ze is echt goed hè, dat is robin zij is hier de beste rijdster vind ik." zegt een meisje die naast mij komt staan. Ik knik. "Ken je haar?" vraagt het meisje aan mij. "Ja, ze is mijn vriendin."zeg ik en ik kijk naar robin. "Oh, ik dacht dat ze een andere vriend had." zegt ze. Ik schrik op een andere vriend. Maar zou ze mij dan bedriegen. "Hoe ziet die jongen eruit?" vraag ik aan haar. "Zwart haar, niet zo heel groot maar wel groter dan jou en hij is zoiezo niet nederlands hij heeft een beetje een aziatische uitstraling. Ik ben alleen zijn naam vergeten." zegt ze. Aziatische uitstraling. "Heet hij jai?" vraag ik aan haar. Ze knikt en zegt: "ja zo hete hij." ik begin te lachen. "Dat is haar broer ik ben haar vriend hoi ik ben..." zeg ik maar robin inderbreekt mij en zegt: "dioni wat doe jij hier?" robin komt aanrijden en stopt haar paard vlak voor mij. "Bij jou kijken." zeg ik tegen haar.

POV. Robin
"Maar jij bent toch bang voor paarden?" vraag ik aan dioni. Hij knikt en zegt: "misschien kan jij mij leren hoe ik daar niet bamg voor hoef te zijn." zegt hij. Ik glimlach en knik. "Kom mee dan."zeg ik en ik stijg af van mijn paard. Ik loop naar de stallen en zadel mijn paard af. "Dioni?" roep ik een beetje vragend rond. Hij is nergens te bekennen. Ik sluit de stal en loop terug naar de bak. Daar staat hij een beetje ongemakkelijk om zich heen te kijken. Hem laten schrikken is geen ramp toch. Ik loop naar het toe en tik hem op zijn schouders. Hij schrikt en draait om. "Ga je nog mee?" vraag ik aan hem. "Je liet mij schrikken." zegt hij. Ik knik en geef hem een knuffel. "Ik vind het echt leuk dat je hier bent." zeg ik. Hij knikt. "Zullen we eerst maar rondlopen." vraag ik aan hem. Juist zodat hij wat minder angst gaat krijgen voor paarden. "Ja is goed." zegt hij. Ik pak zijn hand en samen lopen we naar buiten. We blijven stilstaan voor een weiland en gaan tegen het hek aanleunen. "Dus paarden...." zegt dioni. Ik knik" mijn tweede liefde." zeg ik tegen hem. "En je eerste dan?" vraagt hij. Ik glimlach."jij" zeg ik. "Dus ik moet maar gaan dealen met mijn grootste angst." zegt hij. Ik knik. "Maar ik kan het je leren " zeg ik rustig tegen hem. "Je doet maar." zucht hij. Ik twijfel geen moment en lok de paarden met wat paardensnoepjes die ik nog in mijn zak had zitten. De paarden komen direct naar het hek. Dionj dijnst achteruit. Ik draai mezelf om en zeg: "kom geef mij je hand."en ik steek mijn hand naar hem uit. Hij schud nee en kijkt naar de paarden met grote ogen. "Wil je het nu leren of niet." vraag ik zuchtend aan hem. Hij kijkt mij aan met een angstige blik. "Vertrouw mij,ze doen je niks." zeg ik en ik steek opnieuw mij hand uit. Hij knikt en pakt hem aan. Voorzichtig leg ik zijn hand op het hoofd van het paard. Hij blijft alleen maar naar het beestje kijken met grote angstige ogen. "Vertrouw hem." zeg ik tegen dioni. Hij knikt en aait hem verder. "Zie je wel hij doet je niks." zeg ik. Dioni haalt zijn hand weg. "Stap voor stap zal ik maar zeggen." zegt hij ik glimlach en geef hem een kus. "Ik hou van je."