New Home, New Family.

hoofdstuk 42

POV. Dioni
Ik pak mijn tas uit de auto en loop robin achterna ons huisje in. Ik heb wel mijn eigen bed gemist en mijn eigen bank. Gewoon mijn eigen huisje. Toen ik aankwam bij mijn ouders keken ze raar op. Pas toen ik ze het verhaal had verteld konden ze reageren. Ze vonden het heel dom. Van mij en ze wouden mij eigenlijk terug sturen. Ik zei dat ik niet anders kon en ze hebben mij toch terug thuis laten komen. Toen ik mijn kamer instapten stond alles nog hetzelfde zelfs de grote foto van robin aan de muur. Bij die foto heb ik zitten huilen als een gek. Ik wilde ze niet kwijt echt niet maar dat meisje, ze was verleidelijk en ze had een mooi figuur. Oke eerlijk is eerlijk robin heeft niet meer het figuur wat ze had maar dat is logisch na een zwangerschap. Maar toch liet ik mij met die stomme kop van me verleiden door die trut. Geen idee hoe ze eigenlijk heet. Maar ik ben in iedergeval blij dat ze mij een tweede kans heeft gegeven. "Dioni!" roept robin. Ik schrik op en zeg: "ja?" robin lacht en knikt naar de deur. "Oja." zeg ik en Robin begint nog harder te lachen. En Jayden lacht ongestoord mee. Hij heeft volgens mij helemaal geen idee waar wij het over hebben maar zijn lach is superlief. Dan pas besef je hoe erg je je kind kan missen. hij betekent echt veel voor mij ook al heeft hij dat niet door Het is en blijft mijn mannentje. Ik loop naar binnen en zie alles nog op dezelfde plek staan. Ik zet mijn tas in de hal en plof op de bank. Robin zet jayden in zijn speelhoek en vraagt dan: "koffie zeker toch?" ik knik en robin verdwijnt in de keuken. Ik kijk naar de kruipende jayden op de grond. 1 jaar en 9 maanden geleden droomde ik geneens van kinderen. Ik was alleen in shock dat robin zwanger bleek te zijn. Maar nu is mijn wens juist om veel meer kinderen te krijgen. Nu ik jayden zo weer zie wil ik juist nog meer kleintjes. Alleen of robin het nog wil is afwachten. Robin komt aanlopen en geeft mijn koffie aan mij. Ze gaat zitten en drinkt van haar koffie. Jayden draait om en lacht weer naar ons. Robin grinnikt mee en kijkt naar mij. "En ben je blij dat je weer in je eigen huis bent?" vraagt ze. Ik knik en zeg: "en super blij om mijn vrouw en kinderen weer om mij heen te hebben." ze lacht en geeft mij een kus. Wow wat heb ik die lippen gemist niet normaal! Ik kijk in haar mooie blauwe ogen en zie ze stralen. Ook die heb ik gemist, dan nog niet over haar stem gesproken. Eigenlijk heb ik alles aan haar gemist. De bel gaat en ik zie robin zuchten. Ze wijst naar de deur en staat op. "Ik hou van je." zeg ik tegen haar. Ze draait haar hoofd om en lacht naar mij. Daarna loopt ze door naar de deur. Als de deur open is hoor ik gesnik van iemand en ik hoor robin zeggen: "denis denis doe eens rustig en leg mij uit wat er gebeurt is.

POV. Kaj
Ze rende ineens langs mij en rende de deur uit. Huilend. Waarom? Normaal verteld ze mij alles. We hebben nu al zo lang een relatie en nu verteld ze mij niks. Ik ben toch te vertrouwen. Ja toch? "Kaj het ligt niet aan jou." zegt een stem en ik voel een hand op mijn schouder. "Of nou ja." zegt de stem weer. Ik draai mezelf om en zie iemand onbekent staan. Wie is dit en waarom is dit meisje in denise haar huis. "Euhm wie ben je?" vraag ik aan haar. "Oh sorry. Ik ben kristel." zegt ze vriendelijk en ze steekt haar hand uit. "Hoi kaj " zeg ik verward. Ze begint te lachen en zegt: "ja dat wist ik al." zegt ze. Ik kijk haar verward aan en ze zegt: "denise heeft overal foto's van jou en haar hangen en daar staat jou naam ook een paar keer bij." ik maak een oh gebaar met mijn mond. Ik weet dat er overal foto's hongen en ze heeft een paar keer mijn naam onder een foto van mij gezet. "Maar hoezo ligt het gedeeltelijk niet aan mij en gedeeltelijk wel?." vraag ik. Ze zucht en duwt wat in mijn handen. "Ik moet gaa succes ermee." zegt ze en ze loopt de woonkamer uit. Ik kijk haar na en vouw dan mijn hand open. Dan pas zie ik wat het is. Ik laat mezelf vallen op de bank vallen. Ik draai de test om. Ja een test! Ik bekijk het woord en gooi het stickje op tafel. Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen. Shit he, ik word vader! Maar hoe? Ze slikte toch de pil. Ik loop naar het keukenlaatje en bekijk de strip met pillen er zit er inderdaad eentje in van een tijdje geleden. Dit is ook een oude strip die eigenlijk al lang weggegooit had moeten zijn. Waarschijnlijk is het zo gebeurt maar wat moet ik hier nu mee. Het is niet dat ik denise hier mee ga laten zitten. Maar we moeten het wel eens zijn. Eerst moet ik haar maar eens bellen.

U: schat kom alsjeblieft naar huis. Ik weet waarom je weg bent gegaan maar we moeten dit samen bespreken x
Princess❤: je weet helemaal niet waarom ik weg ben en dat wil je ook niet weten. Dan ga je weg bij mij en kom je nooit meer terug........
U: ik weet het wel denise, je bent zwanger van mij en ik wil dat je naar huis komt ik mis je en we moeten dit samen bespreken het is ook van mij.
Princess❤: kom eraan....

Ik leg de test weg op het aanrecht en bekijk er eventjes naar. Wat moeten we hier nu mee. Het is niet dat ik het niet wil maar denise. Pffff waarom altijd moeilijkheden.