Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)

Κεφάλαιο 8

Η Jill έφτασε στο σπίτι του Max. Πήρε μια βαθιά ανάσα και χτύπησε το κουδούνι. Είχε δοκιμάσει και το πρωί να του μιλήσει αλλά έλειπε όλη η οικογένεια. Μετά από λίγα λεπτά άνοιξε την πόρτα ο Evan

«Α, Jill τι ευχάριστη έκπληξη!» είπε προσπαθώντας να κρύψει την ανησυχία του. «Τι σε φέρνει στα μέρη μας;»

Η Jill κοίταξε τον Evan. Κρατώντας την ψυχραιμία της

«Ήρθα να δω τον Max. Μπορώ να περάσω;»

«Ξέρεις, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή... καλύτερα πέρασε αργότερα.»

«Και εσύ τι είσαι, ο μπάτλερ τους;»

«Ας' την να περάσει» ακούστηκε η φωνή του Max μέσα από το σπίτι και ο Evan άνοιξε την πόρτα περισσότερο για να περάσει μέσα η Jill.

Προχώρησαν στο σαλόνι και κάθισαν σε ένα καναπέ. Ένα λεπτό αργότερα κατέβηκε ο Max τα σκαλιά του σπιτιού του και κατευθύνθηκε προς αυτούς. Κάθισε δίπλα στην Jill και την φίλησε.

«Συγνώμη που δεν σου τηλεφώνησα αλλά συμβαίνουν πολλά πράγματα στην οικογένεια μου αυτή τη στιγμή»

«Ναι και στην δικιά μου. Οι γονείς μου απήχθηκαν Max, και χρειάζομαι την βοήθεια σου.»

«Ωω Jill λυπάμαι πολύ... Τι συνέβη; Γιατί δεν παίρνεις την αστυνομία;» την ρώτησε

«Διότι δεν το βρίσκω σωστό. Θα με βοηθήσεις ή να βρω κάποιον άλλο;»

'Μα γιατί να πάρει τους γονείς της ο Black Snake;' αναρωτήθηκε ο Max 'Είναι απλοί άνθρωποι'

«Ποιος είναι ο Black Snake; Και γιατί πήρε τους γονείς μου;»

Ο Max κοίταξε τον Evan και του είπε ταραγμένος:

«Μόλις διάβασε τη σκέψη μου!»

«Saptize» την ρώτησε ο Evan «είσαι ένα saptize σωστά; Διαβάζεις την σκέψη και βλέπεις οράματα.»

«Τι; Δεν ξέρω καν τι είναι αυτό... Αλλά ναι...» παραδέχτηκε «Βλέπω οράματα...»

Ο Max δεν της απάντησε αλλά αντίθετα σηκώθηκε και είπε επίσης ταραγμένος:

«Πάω να φωνάξω την Gloria!»

Όταν κατέβηκε η Gloria από το δωμάτιο της, η Jill εξήγησε σε όλους τι είχε συμβεί την προηγούμενη ημέρα με τους γονείς της, περιέγραψε το όραμά της και αυτοί με την σειρά τους της εξήγησαν ότι είχε συμβεί από την τελευταία τους πανσέληνο και λίγα λόγια για την ζωή τους. Τελικά σαν τελείωσαν όλοι η Jill ήταν πολύ ταραγμένη.

«Και γιατί να σας πιστέψω; Τόσα χρόνια ήσασταν απλώς παιδιά από το σχολείο. Θέλω κάποια απόδειξη ότι μου λέτε αλήθεια.»

«Θες απόδειξη; Παρ' την» της είπε η Gloria και εκείνη τη στιγμή, αφού έκλεισε όλες τις κουρτίνες του σαλονιού μεταμορφώθηκε σε έναν τεράστιο πορτοκαλί με λίγο κάφε λύκο. Μόνο τα μάτια της έμειναν ίδια, καφέ. Την κοίταξε και της είπε νοητικά

'Τώρα μας πιστεύεις;'

«Ναι, ναι! Είσαι υπέροχη ως λύκος!»

'Ευχαριστώ' της απάντησε και γρύλισε προς το μέρος της με τέτοιο τρόπο ώστε να μην τρομάξει και να της δείξει ότι την συμπαθεί. Έπειτα μεταμορφώθηκε ξανά σε άνθρωπο.

«Jill πρέπει να σε ρωτήσω. Που είπες ότι είναι κρυμμένο εκείνο το χαρτί;

«Πίσω από την ντουλάπα. Γιατί;»

«Γιατί ίσως μας βοηθήσει στην αναζήτησή μας.»

«Λοιπόν θα το ήθελα πάρα πολύ να μείνω αλλά πρέπει να πάω στην δουλειά.» είπε η Gloria επιστρέφοντας στο σαλόνι. «Θα γυρίσω σε τέσσερις ώρες. Εσείς κάντε τα σχέδια για αύριο. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Α και Jill;»

«Ναι;»

«Χαιρόμαστε πολύ που σε έχουμε στην παρέα μας.»