Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)

Κεφάλαιο 10

Ξύπνησε ζαλισμένη και με πονοκέφαλο. Δεν ήξερε που βρισκόταν, το μόνο που ήξερε ήταν ότι ήταν δεμένη στα χέρια και στα πόδια της και ότι της είχαν κλείσει το στόμα με μια χαρτοταινία. Όταν η όραση της επανήλθε στο φυσιολογικό της συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε ένα κουτί. Δεν έβλεπε τίποτα από τον εξωτερικό χώρο. Όλα ήταν σκοτεινά. Άρχισε να χτυπάει και να κλωτσάει το κουτί με όλη της τη δύναμη ελπίζοντας ότι κάποιος θα την ακούσει και θα την βοηθήσει. Μετά από λίγα λεπτά άκουσε βήματα. Σταμάτησε και περίμενε. Κάποιος την είχε βρει! Θα έβγαινε από εκεί μέσα σύντομα! Το καπάκι του κουτιού άνοιξε και ένας άντρας εμφανίστηκε με μια μάσκα κλόουν. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα μαχαίρι. Η Gloria τότε άρχισε να φωνάζει με όλη της τη δύναμη άλλα δεν έβγαινε φωνή από το στόμα της. Άρχισε τότε να κλαίει κοιτώντας τον 'κλόουν' ξερώντας ότι αυτή μπορεί να ήταν η τελευταία της στιγμή στη ζωή. Αλλά σκέφτηκε το μυστικό της όπλο! Θα μεταμορφωνόταν και θα έφευγε από αυτό το μέρος. Προσπάθησε να μεταμορφωθεί αλλά κάτι παράξενο συνέβαινε. Δεν άλλαζε! Ο απαγωγέας της θα πρέπει να ήξερε ότι ήταν λυκάνθρωπος και γι' αυτό το κανόνισε έτσι ώστε να μην μπορεί. Ήταν πια μάταιο. Ο 'κλόουν' σήκωσε το χέρι του, αλλά αντί να εμφανιστεί το μαχαίρι πέταξε μέσα στο κουτί μια βόμβα αερίου και η Gloria ξαναέχασε τις αισθήσεις της.

.................................................................................

Ο Evan κοίταξε το ρολόι του ανησυχητικά. Είχε περάσει περίπου μισή ώρα από τότε που η Gloria είχε σηκωθεί από τη θέση της και δεν είχε επιστρέψει ακόμα. Ο Max την έψαχνε μέσα στο αεροπλάνο αλλά γύρισε απογοητευμένος.

«Δεν την βρήκα πουθενά»

«Jill εσύ πώς τα πας;» την ρώτησε ο Evan

«Όχι καλά. Έχω αναγνωρίσει τον καθένα εδώ μέσα,- βρήκα ακόμη και τον παλιό μου καθηγητή της ιστορίας-, αλλά πουθενά η Gloria.»

«Δεν μπορεί να εξαφανίστηκε... Κάπου εδώ πέρα πρέπει να' ναι... Δεν μπορεί να κατέβηκε από το αεροπλάνο την ώρα που είναι στον αέρα... Κάτι κακό συμβαίνει, το νιώθω...» είπε ο Evan και σηκώθηκε να ρωτήσει τον πιλότο.

Αυτός δεν ήξερε τίποτα. Ήξερε μόνο ότι έπρεπε να καθίσουν όλοι στις θέσεις τους γιατί όπου να' ναι θα προσγειώνονταν. Ο Evan κάθισε στη θέση του και έβαλε τη ζώνη του. Η Gloria θα μπορούσε να προστατευτεί άμα ήθελε, ολόκληρος λύκος θα μπορούσε να γίνει, αλλά δεν μπορούσε να μην τη σκέφτεται. Κάθισε και ηρέμησε. Τι θα μπορούσε άλλωστε να γίνει σε ένα αεροπλάνο;; Παρ' ολ' αυτά η ανησυχία του φαινόταν στο πρόσωπο του.