Κεφάλαιο 15

400 52 3
                                    

Η Maggie προχώρησε στο σαλόνι αφήνοντας τη βαλίτσα της δίπλα. Τα δύο αδέρφια προχώρησαν και κάθισαν και αυτά στη συντροφιά τους.

«Θεία, τι κάνεις εδώ;» τη ρώτησε η Gloria

«Σκέτο Maggie για εσάς παιδιά. Το ξέρω ότι έχω μεγαλώσει αλλά όχι και τόσο... έτσι;»

Αφού έδειξαν ότι κατάλαβαν συνέχισε τον λόγο της. Ταυτόχρονα η Jill έκανε σήμα στον Evan ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος.

«Ίσως πρέπει να συζητήσουμε μόνοι μας παιδιά... ξέρετε... για τα μυστικά της οικογένειας...»

«Ω, ξέρουνε» της είπε ο Max βιαστικά

«Τι εννοείς;» τον ρώτησε κοιτώντας μία τον Evan και μία την Jill ανησυχητικά

«Προστάτης» της είπε ο Evan όταν κατάλαβε την απορία της, και η Jill συνέχισε

«Saptize»

«Α, εντάξει. Μου αρέσει που είστε όλοι εδώ... Αυτό σας ενώνει.» είπε και γύρισε το βλέμμα της στα ανίψια της «Άρα δεν έχω να κρύψω τίποτα. Λοιπόν έμαθα για το θάνατο του πατέρα σας, του αδερφού μου... Δεν μπορώ να πω ότι δεν στεναχωρήθηκα, αλλά έτσι είναι η ζωή ενός λυκανθρώπου. Θέλει θυσίες.»

«Εε, Maggie, εσύ πώς το έμαθες;»

«Όλοι οι λυκάνθρωποι, μπορούν να νιώσουν τον πόνο των αδερφών τους. Εσύ Max, όταν η Gloria τραυμάτισε το χέρι της, του βράδυ εκείνης της πανσέληνου, δεν το ένιωσες κι εσύ;»

«Δεν θυμάμαι επειδή... ξέρεις ήμουν λύκος, αλλά το άλλο πρωί πονούσε το χέρι μου χωρίς να έχω χτυπήσει πουθενά.»

«Ακριβώς. Τώρα αυτό θα είναι το πρώτο μάθημα που θα κάνουμε. Εγώ είμαι εδώ για να σας εκπαιδεύσω. Ξέρετε... είμαι σαν δασκάλα για τα μικρά λυκάκια. Το πρώτο μάθημα που μαθαίνουμε είναι να διατηρούμε την μορφή μας την πανσέληνο. Αυτό θα σας βοηθήσει σε τυχόν ατυχήματα. Και σε ραντεβού που άλλες φορές δεν μπορούσατε να πάτε...» είπε κοιτώντας την Gloria η οποία κοκκίνισε. «Άρα» συνέχισε «είναι το πρώτο μάθημα που θα κάνουμε μαζί. Σκοπός μας είναι να το τελειοποιήσουμε ως την αρχή της σχολικής χρονιάς.»

«Ναι αλλά πως θα γίνει αυτό;» ρώτησε ο Max «Θέλω να πω, είναι στη φύση κάθε λυκάνθρωπου να μεταμορφώνεται στην πανσέληνο. Είναι σωστό να το αλλάξουμε;»

«Από το να κινδυνεύεις να σκοτώσεις, και να σκοτωθείς μια φορά το μήνα, πιστεύω πως, ναι, είναι το κατάλληλο για αυτήν την περίσταση.» απάντησε με ένα χαμόγελο. «Λοιπόν, που να αφήσω τα πράγματά μου;»

Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)Where stories live. Discover now