Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)

Κεφάλαιο 19

Ο Evan έφτασε στο σχολείο μετά από περίπου δέκα λεπτά. Κοίταξε γύρω του. Λίγα μόνο παιδιά, πηδούσαν την καγκελόπορτα και έμπαιναν μέσα στο χώρο του σχολείου. Ήταν ακόμη πολύ νωρίς το απόγευμα, παρ' όλα αυτά, πήρε τα πράγματά του μέσα από το αυτοκίνητο, τα πέταξε μέσα στην αυλή, και με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι, μπήκε μέσα. Μόλις άνοιξε την πόρτα και εισήλθε στο κτήριο, πλήθος παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, τον έριξαν κάτω. Συνένοχος και ο Steve που τον βοήθησε να σηκωθεί.

«Άργησες, φίλε» του είπε «τα έχουνε πιάσει τα καλά μέρη. Το μόνο που έμεινε είναι η καφετέρια και το γυμναστήριο»

«Πάμε καλύτερα να αφήσω τα πράγματα μου στην βιβλιοθήκη, και μετά συνεχίζουμε.» Προσπέρασαν άλλη μια ομάδα παιδιών και έφτασαν στον κεντρικό διάδρομο.

Από εκεί, έφτασαν στο γραφείου του διευθυντή, μπήκαν μέσα και στο γραφείο καθόταν ο Andy, ο «μικρός Einstein» όπως τον έλεγαν. Είχε σπάσει τον κωδικό του υπολογιστή του διευθυντή και προσπαθούσε να μπει στο σύστημα των καμερών για να σβήσει το υλικό τους. Κάθε χρόνο ο διευθυντής έβαζε πιο δύσκολο κωδικό και κάθε χρόνο τον έσπαγαν. Φέτος όμως ο καινούριο διευθυντής, ο μπαμπάς του Evan δεν ήξερε για όλη αυτήν τη διαδικασία, οπότε ήταν πιο εύκολο από ποτέ.

«Πώς τα πας Andy;» ρώτησε ο Evan

«Σχεδόν τελείωσα. Τον κωδικό που έβαλε ο μπαμπάς σου θα μπορούσε να τον σπάσει και η αδερφή μου που είναι εφτά» απάντησε. Οι δυο τους συνέχισαν μέχρι την καφετερία. Εκεί, βρήκαν ένα άδειο τραπέζι και αφήσανε τις τσάντες τους και πήραν έναν καφέ.

Σε ένα άλλο τραπέζι παραδίπλα καθόταν ένα αγόρι και ένα κορίτσι και συζητούσαν. Το αγόρι είχε ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Φυσιολογικό ύψος και βάρος όπως άρμοζε για την ηλικία του. Δεν τον είχε ξαναδεί οπότε φαντάστηκε πως ήταν καινούριος στο σχολείο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον του κίνησε το κορίτσι, με τα μακριά ξανθά μαλλιά της να ανεμίζουν προς τα πίσω, και το χαμόγελό της, αστραφτερό σαν τον ήλιο. Ένιωθαν οικεία μεταξύ τους, χωρίς όμως να φαίνεται ότι είναι ζευγάρι, οπότε υπέθεσε πως θα ήταν αδέρφια. Εξάλλου έμοιαζαν πολύ.

«Nathan και Eleanor Stones, γοητευτικός αυτός, πανέμορφη αυτή.» διέκοψε ο Steve την σκέψη του «Εγώ βέβαια, ενδιαφέρομαι περισσότερο για την Eleanor.» Χαμογέλασε. Η Eleanor κοίταξε με ένα εύθυμο βλέμμα προς την μεριά του Evan. Μόλις το κατάλαβε αυτό ο Steve, είπε στεναχωρημένος στον φίλο του. «Αλλά μάλλον αυτή ενδιαφέρεται για άλλον...»

«Τι, για εμένα; Όχι, εμένα μου αρέσει η Gloria»

«Γιατί δεν κάνεις μια προσπάθεια; Ίσως να σου αρέσει. Έτσι κι αλλιώς, είσαι με την Gloria πάνω από δύο χρόνια. Χρειάζεσαι κάτι νέο. Έλα σήκω» ο Steve τράβηξε τον Evan από το μπράτσο μέχρι το τραπέζι των διδύμων. «Γεια σας» είπε έπειτα «είμαι ο Steve και από εδώ ο φίλος μου ο Evan»

«Χάρηκα» είπε ο Evan και έδωσε το χέρι του στον Nathan

«Παρομοίως» είπε αυτός «είμαι ο Nathan και από εδώ η αδερφή μου η Eleanor»

«Γεια χάρηκα για την γνωριμία. Είναι ωραίο να γνωρίζεις κάποιον την πρώτη σου μέρα στο σχολείο.»

«Λοιπόν... δεν είμαι σίγουρος... Από αύριο είμαι σίγουρος πως θα με μισήσετε... ο μπαμπάς μου είναι ο διευθυντής...»

Μετά λίγης ώρας συζήτησης μεταξύ τους, ακούστηκε η φωνή του Andy από το βάθος:

«Όλα έτοιμα παιδιά! Έκλεισα τις κάμερες!!»

Όλοι άρχισαν να ζητωκραυγάζουν, ανέβηκαν πάνω στα τραπέζια και άρχισαν να χορεύουν, να τραγουδάνε και γενικά περνούσαν καλά με τις ώρες. Η παρέα χωρίστηκε, η Eleanor με τον Evan και ο Steve με τον Nathan. Οι πρώτοι, βγήκαν έξω στην αυλή και συζητούσαν με τις ώρες. Αυτή ερχόταν από την Νέα Υόρκη, της άρεζε η σοκολάτα, ειδικά το μιλκ-σέικ και τα σκυλάκια. Μίλησαν για τη ζωή τους, βέβαια όχι όλες τις λεπτομέρειες για του Evan συμπεριλαμβανόμενη και την Gloria.

Κάποια στιγμή, η Eleanor έβγαλε από την τσάντα της, ένα μπουκάλι και έριξε το περιεχόμενο του μέσα στο αναψυκτικό της. Ο Evan την κοίταξε περίεργα την στιγμή που το έπινε.

«Ξέρεις, καλύτερα να μην πιεις αλκοόλ σήμερα. Αύριο είναι η πρώτη σου μέρα στο σχολείο και θα ήταν καλό οι καθηγητές να σε πάρουν με καλό μάτι.»

«Μην ανησυχείς, το κάνω συνέχεια. Θες λίγο;» του πρόσφερε το ποτήρι της με συμπάθεια. Στην αρχή δίστασε αλλά τελικά πήρε το ποτήρι και ήπιε μια γουλιά από το πικρό ρόφημα. Αισθάνθηκε περίεργα αλλά και ταυτόχρονα ωραία. Η Eleanor πρόσθεσε λίγο ακόμα στο ποτήρι και η βραδιά συνέχισε κάπως έτσι.

Κάποια στιγμή, πρέπει να ήταν γύρω στις τρεις το βράδυ, οι δυο τους, ήταν στην βιβλιοθήκη και μιλούσαν. Ήταν κι οι δύο αρκετά μεθυσμένοι, έτσι ώστε να μην ξέρουν τι συνέβαινε. Και τότε, έγινε το λάθος. Καθώς συζητούσαν ο Evan έσκυψε στην μεριά της, και τη φίλησε.