Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)

Κεφάλαιο 22

«Κάνω πάρτι το Σάββατο και σας θέλω όλους εκεί» είπε η Alison καθώς μοίραζε τις ροζ προσκλήσεις στην Gloria και στην Stella. «Οι γονείς μου θα λείπουν από το σπίτι οπότε μπορούν να έρθουν και τα αγόρια σας μαζί...»

«Τέλεια!» αναφώνησε η Stella ενθουσιασμένη και έτρεξε να πει τα καλά νέα στον Jackson.

«Έχεις γενέθλια ή...»

«Όχι, τίποτα. Απλά θέλω να σας γνωρίσω καλύτερα.» Απομακρύνθηκε από την Gloria και πήγε σε μια άλλη παρέα παιδιών για να μοιράσει και εκεί τις ροζ προσκλήσεις. Η Gloria κοίταξε την κάρτα. Την μέρα που έπεφτε το πάρτι, ήταν πανσέληνος.

...................................................................................

«Πρέπει να πάω. Η Stella δεν θα με αφήσει να κάτσω σπίτι.»

«Θα τα καταφέρεις να συγκρατηθείς;» ρώτησε η Maggie την ανιψιά της.

«Έτσι πιστεύω. Άμα νιώσω οτιδήποτε θα φύγω κατευθείαν για το δάσος, το υπόσχομαι.»

«Όπως νομίζεις.» είπε τελικά « Αλλά μην έρθεις μετά της δύο.»

Ωραία! Τώρα μπορούσε να πάει στο πάρτι. Ήξερε πως μια λάθος κίνηση μπορούσε να της στοιχήσει τη ζωή, αλλά είχε κάνει εξάσκηση και ήταν έτοιμη.

....................................................................................

Εκεί συνάντησε όλους τους φίλους της, χαιρέτησε την Alison και χορεύανε με την χαλαρωτική μουσική. Όταν άρχιζε να βραδιάσει μπορούσε να νιώσει την πανσέληνο να έχει επιρροή πάνω της.

«Είσαι καλά; Θες μήπως να φύγουμε;» την ρώτησε ο Evan

«Όχι είμαι εντάξει, μπορώ να το κάνω.»

Ξαφνικά εκεί που χορεύανε, η μουσική σταμάτησε. Δεν φαινόταν να ενόχλησε κανέναν άλλο, γιατί κανείς δεν σταμάτησε να χορεύει. Μόνο αυτοί. Ένα μήνυμα ακούστηκε, από τα μεγάφωνα στη θέση της μουσικής.

«Προσοχή παρακαλώ. Όλα τα υπερφυσικά όντα, όλων των ειδών παρακαλώ να μαζευτούν στης δώδεκα ακριβώς στην πισίνα. Ευχαριστώ.»

Μα τι ήταν αυτό; Κανείς δεν το πρόσεξε εκτός από αυτούς τους δύο και απ' ότι είδε και τον Max με την Jill. Αλληλοκοιτάχτηκαν. Η Gloria κοίταξε το ρολόι της. 11:50. Σιγά σιγά έπρεπε να πηγαίνουνε. Ποιον θα συναντούσαν;

Πρώτοι έφτασαν ο αδερφός της και η Jill. Έπειτα αυτοί. Δύο λεπτά αργότερα έφτασαν τα δίδυμα Stones.

«Το ακούσατε και εσείς;» ρώτησε ο Nathan μόλις έφτασε

«Ναι»

Άρχισαν με τη σειρά να λέει ο καθένας τι είναι. Τελικά οι Stones έκαναν μια επίδειξη. Έβγαλαν φολίδες σε όλο τους το δέρμα, μίκρυναν οι κόρες των ματιών τους και η άκρη της γλώσσας τους διαχωρίστηκε στην μέση.

«Άνθρωποι-Οχιές; Μα νόμιζα πως ζούσατε στην Β. Ευρώπη» είπε η Gloria

«Ζούσαμε αλλά η μαμά βρήκε δουλειά εδώ, οπότε μετακομίσαμε.»

«Μόνο εμένα μου φαίνονται καινούρια όλα αυτά;» ρώτησε η Jill ταραγμένη

«Για Saptise νωρίς ενηλικιώθηκες.» της απάντησε η Eleanor

Εκείνη τη στιγμή έφτασε και ο Jackson και η Maggie.

«Μα τι κάνεις εσύ εδώ;» ρώτησε η Gloria την θεία της

«Εγώ σας φώναξα εδώ καλή μου... Αυτοί είμαστε μόνο;»

«Όχι» ακούστηκε μια φωνή από πίσω τους. Γύρισαν όλοι το κεφάλι και είδαν ένα ξανθό κορίτσι με ένα λουλούδι στα μαλλιά της. Την Alison. «Επειδή ξέρω για τι πρόκειται, θέλω να πω από τώρα ότι είμαι αντίθετη σε αυτό. Στην τελική, άμα δεν μας επιτεθεί η ίδια, για ποιο λόγο να τη σκοτώσουμε;»

«Επειδή θα μας επιτεθεί. Εκνευρίστηκε πολύ που δεν πέτυχε το σχέδιό της την πρώτη φορά. Θέλει να πάρει εκδίκηση.»

«Maggie, για ποιον λες; Ποιος θέλει να μας σκοτώσει;» ρώτησε η Gloria

«Η μητέρα σου.»