Κεφάλαιο 21

339 46 16
                                    

Το καινούριο αυτοκίνητο της Gloria σταμάτησε ακριβώς μπροστά στο σπίτι της. Από μέσα βγήκε η ίδια, και αφού έκλεισε την πόρτα πίσω της κοίταξε το κινητό της. Είχε τρείς αναπάντητες κλήσεις από έναν άγνωστο αριθμό. Δεν έδωσε σημασία. Μπήκε μέσα στο σπίτι με το κλειδί της και κοίταξε τριγύρω. Δεν φαινόταν κανείς.

«Maggie;» φώναξε χωρίς να ακούσει απάντηση. Ανέβηκε στο επάνω όροφο και κοίταξε στην κρεβατοκάμαρα των γονιών της. Πόσο της έλειπαν!

Ξάπλωσε για να νιώσει την παρουσία του πατέρα της. Πώς την πρόδωσε τόσο εύκολα η μητέρα της; Έτσι απλά μια οικογένεια διαλύθηκε. Πώς; Από την αλαζονεία της μητέρας της. Ήθελε να είναι ο ποιο δυνατός άνθρωπος στον κόσμο, να εξουσιάζει τους πάντες. Και τώρα τι κατάφερε; Σκοτώθηκε. Ή μήπως όχι;

Λίγες μέρες πριν, όταν είχε συναντηθεί με την Stella στο καφέ, ήταν σίγουρη πώς την είχε δει, είχε περάσει από μπροστά της. Αλλά πώς είναι δυνατόν;

Ο άγνωστος αριθμός την ξαναέπαιρνε τηλέφωνο. Το απάντησε με δισταγμό. Άκουσε μια γνωστή φωνή, χωρίς ωστόσο να καταλάβει ποιος είναι.

«Gloria, o Nathan είμαι» ακούστηκε η αντρική φωνή από την άλλη γραμμή.

«Nathan, πώς βρήκες το νούμερό μου;»

«Από ένα παιδί στο σχολείο. Έχει τα νούμερα όλων των παιδιών.» Γελά « Τέλος πάντων, θέλω να συναντηθούμε, ξέρεις για την εφημερίδα ...» Είχαν να γράψουν την εφημερίδα του σχολείου, για το πρώτο άρθρο της χρονιάς. Τους καινούριους μαθητές.

«Α, ναι, εντάξει. Σε μία ώρα στην βιβλιοθήκη;»

«Εντάξει. Τα λέμε»

Έκλεισε το τηλέφωνο και αυτή αποθήκευσε το νούμερο του στο κινητό της. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η Maggie βγήκε από το μπάνιο με μια πετσέτα στα μαλλιά της. Μπήκε στην κρεβατοκάμαρα κι μόλις είδε την Gloria, της ξέφυγε μια στριγκλιά φόβου.

«Α! Με τρόμαξες!» Έβγαλε την πετσέτα, σκούπισε τα μαλλιά της και κάθισε στο κρεβάτι για να τα στεγνώσει με το πιστολάκι. Ύστερα τα χτένισε. «Λοιπόν πώς πήγε το σχολείο;»

«Καλά, αν και με έβαλαν για την εφημερίδα του σχολείου. Σε μια ώρα θα πρέπει να φύγω»

«Αυτά έχει το Λύκειο... Αποφάσισες τι θέλεις να σπουδάσεις;»

«Δεν είναι λίγο νωρίς ακόμη; Θέλω να πω, έχω ακόμη ένα χρόνο.»

«Όχι για του λυκανθρώπους. Πρέπει να αποφασίσεις από τώρα για να πηγαίνεις στα σεμινάρια.»

Γεννημένη Λυκάνθρωπος- Στη συντροφιά των λύκων (Βιβλίο 1)Where stories live. Discover now