CHAPTER 37

39 1 0
                                    


Bea's pov

Yas!! Nabusog ako sa treat nila Morj and Liam! Syempre dahil sa nanalo sila ay nilibre nila kami ng dinner sa Greenwich. Kasama pa nga namin yung Kean na kaibigan daw ni Jinri. Well, mabait naman yung kean eh naweirduhan nga lang ako. Tapos si Morj parang nawalan ng gana, weird din.

Anyway, nakauwi na ako. After kasi namin kumain sa Greenwich agad na nag aya si Morj na umuwi na kami dahil sumakit daw ulo nya. Kaya umuwi na kami. Di na rin samin sumabay si Kean dahil makikipagkita daw sya sa kaibigan nya.

Natigil naman ako sa pagiisip ng biglang nag ring ang phone ko. Tiningnan ko naman kung sino at si Liam lang naman pala.

"hello?"

"Gising ka pa?"

"Malamang, kaya ko nga sinagot tawag mo kasi gising pa ako diba?"pambabara ko naman.

Narinig ko naman na tumawa sya sa kabilang linya.

"Baliw! Anyway, may itatanong lang sana ako"

"hmm? Ano naman yon?"

"hmm, pano ba toh ahh..."

Ay? Pabitin?

"Familiar ba sayo si kean?" tanong nya.


"Huh? Hindi. Ehh kani-kanina lang natin sya nakasama diba?" sabi ko naman. Familiar? Di ehh.


"ahh ok. Sige bea, haha naistorbo pa tuloy kita. Bye"

Sabi niya at binaba na ang tawag. Kung kanina si Kean lang at Morj ang matatawag kong weird, ngayon kasali na si Liam. Hayy magsama-sama nga sila.

Inaantok na din ako.


-----------

Kriiiing! Kriiiing!! Kriiiiiiiiiing!!!

Agad naman akong napabangon dahil sa alarm clock ko.

"Ohayo Gosaimazu!!" sigaw ko, ang hyper ko naman haha. In-off ko na rin ang patuloy na pagring ng alarm clock ko at tumayo na para makapaghanda papuntang school.

After kong gawin ang routine ko ay bumaba na ako. Napansin ko naman na maulan sa labas, Ber months na pala yay!! Umuulan katamad tuloy pumasok.


"Oh, Bea sumabay ka na samin after natin magbreakfast" sabi ni Mom ng pumasok ako sa dining area.


"ok po" I said. Kumain lang ako ng cereal and cookies na binake ni manang. Ang sarap talaga mag bake si manang kaiinggit!

After namin mag breakfast ay hinatid ako nina Mom and Dad sa school.

"Bye po! Ingat!" sabi ko sakanila aftter ko magkiss sa cheeks nila.


"Bye! Ingat din" sabi ni Mom at umalis na sila. Pumunta na din ako sa classroom namin. Masyado pa namang maaga at wala pa nga tao dito sa room so pumunta muna ako sa likod ng building na ito.

Tumambay muna ako dito sa isang kiosk, malayo sa madaming tao. Actually isang tao lang naman kasama ko dito sa likod ng building pero malayo naman yung tinatambayan nyang kiosk kaya di ko tanaw kung sino man sya. Wala naman akong pake. Nagsountrip lang ako at kinalikot ang phone ko. Naisipan ko namang dalawin ang mga neko ko. Isa syang game na magaalaga ka lang ng mga neko, by the way Japanese word yon ng cat. Nakakaadik lang kasi toh e.

So yeah, bibili ka ng stuffs para may dumalaw na m
hen they leave, they'll give you fish or gold fish which is like a money, so you could buy some stuffs para sa extension ng yard mo and for your cat.

THIS FRIENDSHIP CAN LEAD TO SOMETHING (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon