Sum's pov
What the hell? Ano bang pinagsasasabi nya? Pero, baka wrong send sya? Pero, umamin ako sakanya eh. Pero, baka wrong send nga sya. Psh, bahala sya sa buhay nya! Kainis.
Wala pa naman sina dad ang mom kaya dumiretso na ako sa room ko. I need a break.
Oo nga pala. Na-break yung puso ko kanina. Gosh! What am I saying? Ugh! As much as I want, ayoko talaga ng ganitong feeling but, I just can't!
Agad naman akong nagbabad sa bathtub ko. This makes me relax, sa buong araw ngayon ko lang naramdaman ang pagod.
Nagulat naman ako ng biglang nagring ang phone ko kaya kinuha ko ang bathrobe at isinuot.
"Hello?" Sagot ko sa tawag di ko na nakita kung sino yung tumatawag eh, dahil na din sa kamamadali.
"Nandito ako sa labas ng bahay nyo..."
0__0
"X-xander" bulong ko. Nyemas naman.
Agad naman akong sumilip sa bintana at nandoon nga sya!! Anong gagawin ko??
Agad ko namang pinatay ang ilaw sa kwarto at patagong sumilip sa bintana.
"Wala ako sa bahay" sabi ko. Agad naman akong napatago ng bigla syang tumingin sa kwarto ko.
"Ah, ganun ba... sige" napapikit na lang ako ng mariin ng marinig ang boses nya. Para kasing malungkot.
"Sum"
"B-bakit?" Aish! Bakit ba kasi parang kinakabahan ako?
"Pwede ba tayong mag-usap?" Xander lubayan mo kooo!!
"Nag-uusap na tayo" sabi ko. Sumilip ulit ako sa bintana at nakitang nandoon pa nga sya. Wala ba syang balak umalis?
"Oo, pero gusto ko personal. Bukas after the game sa soccer field. Hihintayin kita kahit anong mangyari" aba!
"Pinapaasa mo ba-
*Toot* toot* toot*
"Binabaan pa ako?!"inis kong sabi. Bahala sya! Akala nya madadaan nya ako sa paamo nyang boses? Tss ang sasakit kaya ng mga sinabi nya kanina.
Sumilip ulit ako sa bintana at buti naman ay umalis na sya.
Nagbihis na ako ng damit pantulog at sumampa sa bed.
"Kainis ka. Ano nanaman bang gagawin mo bukas at kailangan pang magkita pa tayo sa soccer field?" I let a deep sigh out of frustration. Mula sa pagkakadapa sa kama ay humarap ako para harapin ang kisame.
"Wala ka ba talagang pake sa pakiramdam ko?" And there naalala ko nanaman ang nangyari kanina. Sunod-sunod nanamang tumutulo ang luha ko.
I'm such a fool. Falling inlove with him.
--------------
Tick-tock! Tick-tock! Tick-tock! Tick-tock! Tick-tock!
"Goodmorning sleepy head! Yah! Bangon na!" Agad naman akong nagising ng biglang lumiwanag ang paligid ko.
Minulat ko muna ang kaliwa kong mata. And I saw my beautiful mom sa harap ko at ginigising ako. And I hate it ---__---
"Mamaya na" I said in a sleepy voice. I'm tired pa kaya.
"Hey, buddy don't you dare. We're having a date!" Sabi ni mom at niyugyog pa ako.
"Wag ngayon mom" i said and humarap sa kabilang side.
BINABASA MO ANG
THIS FRIENDSHIP CAN LEAD TO SOMETHING (COMPLETED)
Fiksi RemajaSaan nga ba patungo ang pagkakaibigan?? Sa pagkaka-IBIGAN nga ba?? O talagang magkaKAIBIGAN lang?? Nakakalito noh?? Basahin nyo na lang para malaman nyo kung saan patungo tong mga magkakaibigan☺
