"Miss ok ka lang ba ?" Tanong ng isang boses lalake .
Napatingala ako sa sa estrangherong lumapit sa akin , nangilid ang luha ko at naiiyak na sa lamig dahil sa pag aalala sa mga batang dinadala ko sa aking sinapupunan .
Kung bakit kase lumayas layas pa ko sa bahay ng walang kasiguraduhan ang aking pupuntahan ! Anong napala mo dianna ? Inabot ka na ng ulan sa kalalakad mo. Galit na saad ng isang bahagi ng pagkatao ko .
Mugtong mugto na ang mga mata ko sa kaiiyak ng dahil sa mga ngyari . Akala ko ok na , akala ko hindi na nya ko magagawang lokohin pa ! Pero nagkamali pala ako . At nagpaloko naman ako .
"D-dianna?" Untag ng estrangherong lalake . Hindi makapaniwala ang itsura nito at inaaninag mabuti ang mukha ko.
Nanlaki ang mga mata ko ng matitigan kong mabuti kung sino ang taong kaharap ko . Bakit ba parang minumulto ako ng kahapon ? Hindi na ba talaga ako titigilan ng mga taong ito?
Naningkit bigla ang mata ko at marahas na tumalikod .
I dont think dapat ko pa syang pagkatiwalaan . Iiwas na lang ako . For god sake ayoko na ng gulo , i want piece lalo na sa kalagayan ko .
Nagmamadali akong naglakad palayo at halos liparin ko na ang nilalakaran ko para lang mawala sa paningin ng mga taong nagpapasakit sa puso ko .
"Dianna wait! Stop running ! " humahabol na sigaw nito .
Nababasa na ko ng ulan at hindi aq tumigil sa lakad takbong ginagawa ko .
Please naman ,Huwag mo na kong habulin .
Napapiksi ako ng maabutan ako nito at hawakan ng mahigpit ang braso ko .
Taas baba ang dibdib nito na parang hapong hapo sa paghabol sa akin.
"Now what ! " galit na sabi ko. Tumingin ako ng diretso sa mga mata nito na may halong pait.
"Please dianna . I know your mad , but please let me explain . Hindi na ko ngkaron ng pagkakataon na makausap ka simula ng pangyayaring yun ."
"Its been years ! My god ! Do we really have to talk about this ? Iginala ko ang paningin ko "in this certain kind of place ?" Dugtong ko.
Pinagtitinginan na kame ng mga tao dahil sa mataas na tono ko.
"Do you really think paniniwalaan ko pa ang mga sinasabi mo ? Pinahamak mo na ko ng dalawang beses! Huwag mong sabihing may balak ka namang masama saken?"galit na tanong ko. Umatras ako ng bahagya palayo ng konti sa kanya.
Lumungkot bigla ang mukha nito .
Nililinlang ka lang nyan,Wag ka ng magpaloko dianna . Baka patibong na naman to.
"N-no ... i really apologize for what happ----
"Yes you are ! Yan din naman yung linya mo a long time ago di ba ? Tuya ko.
"Can you please calm down ?" Iritado nitong sagot Bumaba ang tingin nito sa tyan ko "are you aware of your condition right now ? You look mess -- and oh! Its big."
"Wala kang pakielam !"
Bigla nitong hinawakan ang braso ko at walang sabi sabing hinila nito sa isang waiting shed na walang tao .
"Ano ba ! Don't touch me !" . Piglas ko .
"For god sake dianna ! Grow up ! Hindi ka na bata dahil may bata na dyan sa sinapupunan mo ! " turo nito sa tyan ko . "Alam mo bang nasa newspaper na ang mukha mo dahil missing person ka ? Aantayin mo pa bang pagkaguluhan ka pa ng mga tao?"
"A-ano bang kailangan mo ? Kung isa na naman to sa mga pakulo ninyo , please... spare me!" Mahinang tanong ko.
"Just let me help you .ok?"
"Anong kapalit? "Diretsang tanong ko. Hindi ako makapaniwalang tutulungan nya ako . Is this some kind of a joke again?
"Wala ! Just let me help you . Isipin mo na lang this is other way of saying apologize and sorry. " mahinahong sagot nito.
"Can i really trust you? " taas kilay kong tanong.
"Well .. you should be ," sinsero ang mga mata nito .
Tumingin ako sa kalsada at pinagmasdan ang pagpatak ng mahinang ulan ,Why don't i give it a try . Hindi naman siguro ako ipapahamak ulit nito lalo na sa kalagayan ko , wala na rin namang dahilan pa para magalit sila at gumawa ng hakbang laban sa aming mag ina.
Dumukot ito sa bulsa at inilabas ang cellphone. Sandali pa itong may kinausap sa kabilang linya bago bumalik ang tingin sa akin.
Wala namang nagbago sa kanya maliban na lang sa mas lalo itong naging gwapo katulad ni Marco. Siguro kung ibang babae lang ako basta na lang ako sasama sa kanya ng hindi inaalam kung saan pupunta . Pero kailangan kong magtiwala , wala rin naman akong ibang mapupuntahan , gaya nga ng sabi nya nakabalandra na ang mukha ko sa newspaper at pinagpepyestahan na ng maraming tao , mag iinarte pa ba ako ? Tulong na pakakawalan ko pa .
Basta ! Bahala na si batman.
"Dianna.." twag nito . "Halika na ."
Hindi na lang ako umimik at nagpatianod na lang .. inalalayan ako nitong makabalik hanggang sa makasakay ng sasakyan .
Maybe ganun talaga akong tao . Mabilis magtiwala at mabilis din maloko .
But my heart is beating in any kind of sizes and differences . Yun nga lang masakit talagang masaktan .
