MARCO
Pero bago pa nakalayo ang mag ina nahablot ko na ito sa braso. The same voltage i felt everytime she's around. Her rose petal scent , and those lovely pair of eyes. I miss her so much...
"Please Marco stop acting like you care ! Its almost a year. We have different path in a way. You have child , and i have also responsibility to Nick and Addy ! Can't you see ? Your making our life more complicated again, please stop... I might get hurt and also my children! " her face harden . Addy was crying on her shoulder. Para itong sanggol na nakayupyop sa balikat ng ina.
Nagtagis ang mga bagang ko. Dianna is always good of escaping. "You never change! Your good of hiding and escaping ! And you actually want me to leave you and my children alone? I spend almost of my life to wait and keep finding you Dianna ! How many times you run away without asking me or atleast explain myself to you !"
" Explain? Did you hear what you said Marco? God! I tried to understand you halos wala ng matira sa sarili ko! Lahat ibinigay ko but i'm still not good enough for you ! " she pointed her finger on me.
I was thrice a looser . Puro hinanakit ang mga mata nito.
"P-please mommy lets get out of here ..." addy asked while crying. My heart broke and fell.
"Yes baby ... Please go to your brother. Sabihin mo kay Nick uuwe na tayo. " saad ni dianna. Tumango naman ito at nagpahid ng luha before she gave me almost a death stare. Kung nakamamatay lang siguro ang tingin ng batang katulad nito baka bumulagta na ako.
"Kung wala ka ng sasabihin aalis na ako. !" untag nito. Mataman itong nakatitig sa akin pero blangko ang mukha.
"Bakit hindi ka bumalik?" puno ng hinanakit na tanong ko.
"Ikaw bakit hindi mo kame hinanap?"
"I tried..."
"You tried ? Gago ka ba ? Alam mong may anak ka sa akin pero pinabayaan mo lang kame ! Why Marco ? Dahil ba mas mahalaga sayo ang kahihiyan mo at ng pamilya mo kaya kame ng mga anak mo pinabayaan mo na! Wow naman ! Alam mo kung alam ko lang na pupunta ka sa kasal ni Helena sana hindi na lang din kame pumunta pa dito ! " she said angry.
"Hindi mo alam kung ano ang pinagdaanan ko just to be with you now Dianna! Hinanap ko kayo ! Damn it ! I always sent the kids a birthday present. Christmas, new years even valentines ! So why would you think that i abandoned you and my kids ! Nagtiis ako para sa inyo! Kahit sa malayo masulyapan ko lang kayo masaya na ako dianna! Because until now i still love you!!" i wanna hit my head on the ground ng dahil sa inis. Napaatras ito sa mga sinabi ko na parang hindi makapaniwala. Awang ang bibig at pilit inaanalisa ang mga sinasabi ko.
"S-so ikaw si Mr.Santa claus na sinasabi ni brix?" natameme ito bigla.
It means brix never said anything to her. Oo nga naman . kapag nalaman ni dianna na ako ang nagpapadala ng mga present baka hindi nito tanggapin.
"Yes ! Almost everything. Mula sa gatas at tubig ng anak mo ako ang nagbibigay ! Mga damit sapatos na ginagastos mo sa bulsa ko lahat nagmumula yun ! Now tell me ? Masama pa rin ba akong ama sa mga anak naten?" wala na akong choice kung hindi sabihin ang totoo. Na dumadaan kay brix ang lahat ng perang binibigay ko without her knowledge.
"No ! Nagsisinungaling ka lang ! " nagtakip ito ng bibig para pigilan ang pag iyak . Humakbang ako palapit habang umaatras naman ito.
"Why don't you ask him?" hamon ko dito.
Tumalikod ito at nagmamadali ng tumakbo pabalik sa simbahan. Lumaylay ang balikat ko sa tagpong iyon . this is not what i want para magsimula ulet . How can i win their heart again kung puno ng hinanakit sa akin ang mag iina ko ?
"Ninong Who is she ?" Brianna asked. Hindi ko man lang napansin ang paglapit nito. It was Ayana's four year old daughter. Huminga muna ako ng malalim para makalma ang aking sarili.
"Do you really wanna know who she is?" tumango ito bilang sagot. "She was my everthing... " sagot ko bago ngumiti dito.
