Schreeuwend word ik wakker. De zweetdruppels op mijn voorhoofd vinden hun weg naar mijn wangen en belanden op mijn kussen. Dit is niet de eerste keer dat ik zo'n nachtmerrie heb. Angstig pak ik mijn telefoon en kijk of ik nog wat berichtjes heb.
Mohsin: Ik zie je morgen schat. Slaap lekker!
Ik neem snel een douche en trek mijn Nike Trainingspak aan met mijn Nike Huarache.
-
'Yalla I'll be your love. Mouch hala techrikni f hawek,' zing ik keihard. Wat dom is, want ik zie Mohsin naast me rijden. Hij glimlacht naar me.
'Waar gaat deze schoonheid naartoe?'
'Naar werk,' zeg ik en rol met mijn ogen.
'Wie als eerst aankomt,' zeg ik en plankgas weg. Er is nooit een winnaar, altijd tegelijk.
Ik stap uit en loop richting de auto van Mohsin. Ik trek zijn autodeur open. Hij kijkt geconcentreerd naar zijn telefoon. Ik vraag me af met wie hij appt.
In één beweging trekt hij me op zijn schoot. Het gaat allemaal veel te snel. Ik loop rood aan en kijk beschaamd uit het raam. Ik probeer op te staan, wat niet lukt. Zijn sterke armen houden me stevig vast.
Ik zit op zijn schoot met zijn handen rond mijn middel. Hij gaat verder met typen.
Amir Bro stond er. Dan is het goed denk ik bij mezelf. Ik sla die gedachtes gauw weer weg bij het voelen van zijn warme adem op mijn nek. Ik sta op en gelukkig laat hij me gaan.
Samen lopen we naar binnen. Tussen ons is het weer normaal. Lachen, plagen en rennen. We lijken net twee kindjes.
-
Ik check mijn mail en postvak. Na alles te hebben afgehandeld loop ik weg met Mohsin om te gaan schieten.
We hebben een grote ruimte waar je kan trainen en schieten.
-
'Blijf kijken! Chaymae deze gaat recht in het midden,' zegt Mohsin blij.
Bam. Die is precies in het midden.
'It's my turn babe.'
Ik zet één been naar achter. De ander naar voren. Ietwat door mijn knieën. Ik richt goed en haal de trekker over. Precies op die van Mohsin.
'Ik ben professional,' roep ik, waarna ik een plattehand krijg op mijn achterste.
'Wat doe je!' Schreeuw ik. Ik verwacht geen antwoord want het was meer een retorische vraag. 'Flikker,' mompel ik tijdens het eten van mijn overheerlijke donuts.
'Bolle, niet zoveel eten,' zegt Mohsin.
'Bemoei je met jezelf, lul.'
De telefoon gaat af. Het is de leidinggevende. We moeten naar kantoor komen en dat gebeurt zelden.
