Op de een of andere manier voel ik me hier thuis. Het zijn allemaal Marokkanen of Algerijnen etc. Over de meisjes gesproken. Ghir ska weha.
Goedkope hoertjes. Ieuuww.
Anyways we zijn allemaal hetzelfde. Snap je we hebben hetzelfde bloed in ons zitten, hetzelfde geloof. Ookal laten we dat door ons gedrag misschien niet zien. Het zit in je hart. Op een dag zal je je gaan verbeteren. Het is nooit te laat, maar je kan het ook zo bekijken; Morgen is je niet beloofd...
Ik heb de kleine recorder aangezet. Nu kan ik beginnen. Iets in me zegt dat ik de recorder uit moeten zetten, maar dan moet ik me verantwoorden bij de Police... 🔫
Ik was bezig met wegen, tellen en sorteren. Dit deed ik allemaal in een snelle vaart. Na een uurtje was ik klaar.
Waar Mohsin uithing I Don't Know.
Vieze tering lijer zemmel dezeb...
Ik werd in ene van achter getikt. Ik draaide geschrokken om. 'Sorry!' Riep Adil. 'Ik wou je niet laten schrikken.' 'Het is al goed hoor.' 'Ik zie dat je al klaar bent. Goed bezig.' 'Zo moeilijk is het niet.' Antwoordde ik. 'We gaan wat pakketjes afleveren en jij gaat met mij mee.' 'Waar is Yassine dan?' Vroeg ik argwanend. 'Die lijkt het niet zo goed te begrijpen.' Zei hij met een scheve blik. 'Wat heeft die zemmel nou weer gedaan?' 'Beetje met de wijven chanten.' 'Vieze tering lijer. Ik wist het. Yeh hongerige. Ik laat hem zien. Focking Junkie.' Antwoordde ik gestrest.
'Sarah, adem in adem uit. Waar maak je je druk om. Hij is je echt niet waard.' 'Wat praat jij poep. Bhel ik wil hem. Yeh rare gast jij 3awed.'
We pakten de pakketjes en liepen de parkeerplaats op zoekend naar zijn waggie.
We stapten in en reden naar de afgesproken plek. Hij zette Lijpe - Jackpot op en begon mee te rappen.
Sexyyyyhh 😍
Hij contactte de man. Twee minuten later kwam er een man in een auto aan. Adil legde het pakketje op de grond, als teken dat de man het kon komen halen. De man kwam onze richting op. Hij betaalde het hele bedrag. Wij stapten in onze auto en reden weg. Ik zag in de zijspiegel dat hij het pakketje oppakte en naar zijn auto liep.
Dit is goed afgerond. Zo zijn we nog naar twee andere klanten geweest. Politie daar zullen we geen last van hebben zolang Mohsin en ik erbij zijn.
We reden weer terug naar de werkplaats. We liepen naar zijn kantoor. Op de trap liep er een jongen langs. Hij knipoogde en sloeg op mijn kont. Adil zag dit voor ik nog wat kon doen. Hij pakte de jongen bij zijn kraag. 'Denkje dat dit één van je hoertjes is wella. Yallah uit mijn zicht.' Schreeuwde hij. De jongen ging als een speer weg zonder zich nog één keer om te draaien.
Adil zijn kaak stond gespannen. De adertjes stonden echt op ontploffen. Hij keek erg moeilijk. 'Gaat alles wel goed?' Vroeg ik. 'Ja het gaat.' Zei hij kortaf. Hij liep met grote passen naar zijn kantoor. Hij maakte de deur eerst met een sleutel open. De deur had chen drie sleutelgaten. Toen haalde hij een pas door een apparaat aan de muur.
Ik twijfelde of ik naar binnen moest. Ik ben hier maar pas en hij kent me net. Waarom zou ik dan in zijn kantoor mogen treden? Het is niet niks. Hij moet me dan wel erg vertrouwen.
Ik begon een schuldgevoel te krijgen.
Het knaagt zo erg aan me...
Zinaaa's
Bedankt voor de 20 stemmen en de lieve reacties.
SO naar secretwritter1992
nadoriatje schrijfsterc
Zoals beloofd komen er 2 delen
Veel leesplezier schatjes
Wallahi Much Love For Jullie ❤
