'Chaymae, wakker worden,' zei Mohsin.
Ik stond op en negeerde hem.
Ik liep naar de douche en deed de standaard ochtend dingen.
Ik was aangekleed en al zo liep ik naar mijn auto en scheurde de straat uit naar het ziekenhuis.
Ik liep rechtstreeks naar de kamer waar Adil lag.
Ik deed de deur voorzichtig open en liep naar binnen.
Er stond een stoel naast zijn bed, waar ik op ging zitten.
Zachtjes aaide ik over zijn haar.
'Adil, sorry. Ik heb een gevoel dat de pijn die je nu lijd allemaal door mij komt. Ik weet niet hoe vaak ik het moet zeggen, maar het spijt me echt. Zo heb ik het nooit gewild. Ik weet dat je me haat op de een of andere manier. Ik zie het aan de manier waarop je naar me kijkt. Zo keek ik ook naar je toen je de gun op me richtte.'
Mijn tranen vielen op zijn knappe gezichtje.
Langzaam opende hij zijn ogen.
Even verscheen er een glimlach op mijn gezicht, maar die verdween bij het zien van zijn emotieloze blik.
Hij keek me kil aan en draaide zijn hoofd naar de andere kant.
Waarom doet hij toch zo tegen me?
De tranen begonnen over mijn wangen te stromen. Ik begon langzaam achteruit te lopen.
Ik stapte mijn auto in en deed mijn hoofd op het stuur.
Was ik dan zo erg tegen hem?
Wat heb ik gedaan?
Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen. Dit is toch wat ik wou? Ik wou dat ik hier nooit aan ben begonnen, maar zoals ze zeggen;
Spijt komt achteraf.
Ik reed naar een afgelegen plek langs de snelweg en stapte uit.
Ik ging zitten op de grond en bleef een poosje nadenken.
Misschien is dit de laatste keer dat ik kan nadenken.
Ik hoorde wat takken en keek op.
Daar zag ik Adil staan.
Wat komt hij hier nu doen?
'Neeee! Begrijp dit niet verkeerd. Wollah ik kon niet anders. Ik hou van je!' Ik kreeg het eindelijk over mijn lippen. Ik zag de verbijstering in zijn ogen.
'Ik hou ook van jou, maar dit kan niet. Wollah dit kan niet.' Ik hoorde schoten. Alles werd zwart voor mijn ogen. Ik begon me duizelig te voelen en viel neer.
Ik bleef achter met duizend en één vragen in mijn hoofd.
Ik hoorde ver weg ambulances.
Dit alles was één groot misverstand.
Dit alles is gebeurt door iemand die ik erg lief heb.
Dit alles zal ik nooit vergeten.
Dit alles was mektab.
×
Hallooo,
Ik heb een deel geschreven voor jullie,
Nu is de vraag Adil of Mohsin.
En wat denken jullie dat er aan de hand is?
Stem, reageer en volg!
Lees ook de verhalen van eenmansmarokaanse, Eenmansje, secretwritter1992, SchrijfsterK_
Yallaaa Byee ❤
