Zijn stem he! Hij versteend me gewoon.
Ik heb chickenvel over mijn hele lichaam. De rillingen die ik voel zijn onuitstaanbaar.
'Gast, wat is jou probleem. Damario is gewoon mi mattie.' Zei ik nonchalant terwijl ik mijn arm over zijn brede schouders probeerde te gooien. Wat eindigde als een grote faal, want hij is te groot.
Om het voor me te vergemakkelijken deed hij zijn arm om mij heen.
'Rachid, beter ga je weg. Ze kan je namelijk niet uitstaan.' Hielp Damario me.
'Taazzz, zehma hc.' Zei hij en liep weg.
Fuck You, oké?
Uurgh die gast dafuck doet hij hier?
We liepen allemaal weer naar boven. Zakaria vroeg om stilte en aandacht.
Wat hij ook kreeg anders werd je hoofd eraf gehakt. Serieus.
'De aanval begint zo.' Hij liet wat zien op het bord.
Hij kwam mijn kant oplopen. 'Ik doe het trouwens. Ik leg dat nu uit.' Zei hij
Yass.
Ik heb hem te pakken met mijn charisma. Ik ben ook zo overtuigend. Ik overtuig tuig heel snel.
'We gaan naar binnen via de nooduitgang in de kelder. Ik ga met Sarah en Rachid.' Zei hij.
God kill mij.
'Vier gozers wachten buiten, twee moeten het alarm uit zien te schakelen. Verder wil ik dat er drie de beveiligers uitschakelen, zodra ze zijn uitgeschakeld gelijk met de gang die buiten staat naar binnen. Wel moeten er vier buiten blijven staan voor het geval dat. Don Pablo Sghir wil ik levend voor mij zien. Die moet ik afhandelen. Op mijn teken rennen jullie zonder rwina te zetten.' Zei hij met nadruk op rwina.
Jeweet als Marokkanen door elkaar gaan rennen, omdat ze moeten rennen voor hun leven, dat er dan een grote chaos uitbreekt.
'Op mijn teken verlaten jullie allemaal het gebouw. Sarah en Rachid jullie blijven bij mij. Wanneer ik klaar ben mogen jullie gaan. Ik blijf dan nog ff.' Vervolgde hij zijn verhaal met een rare blik.
Oké. Ik weet wat deze gast van plan is, maar de rest heeft het niet door.
Dombo's. Ezels.
Ik moet Adil waarschuwen. Alles en iedereen moet daar weg zijn.
Ik lette allang al niet meer op.
Het komt allemaal zo dichtbij nog zes dagen te gaan.
Pfff.
Ik moet hem bellen. Ik moet Zakaria ook laten praten met Leyla.
Ze moet eerst uitleg hebben om dit hoofdstuk af te kunnen sluiten.
Ik zag dat Zakaria weg liep. Ik rende hem achterna. We liepen samen naar zijn kantoor.
'Zakaria wil je dit echt doen?' Vroeg ik schor. Hij stond met zijn rug naar me toe. Ik draaide hem om, zodat hij me aankeek.
'Kijk me aan, als ik praat.' Zei ik.
'Ik zie mijn zus in jou.' Zei hij hees, terwijl de tranen zich een weg probeerden te vinden.
'Zakaria denk na.' Zei ik hem dwingend. 'Doe niks waar je spijt van gaat krijgen.' 'Jeweel. Ik doe iedereen pijn. Ik moet boeten voor mijn eigen daden. Ik heb een geweldige dame leren kennen. Weetje wat ik heb gedaan?' Vroeg hij.
Ik knikte naar hem als teken dat hij verder kon praten.
'Ik heb haar verkracht en toen weggegooid als stuk vuil. Ik hou van haar. Ze zit in mijn hart.' Snikte hij.
'Leylaaaaa.' Schreeuwde hij.
×
Ik ben de laatste tijd echt gul. Ik gun jullie allemaal vervolgjes.
Lees ook Unbearable Pain.
Heel leuk verhaal al zeg ik het zelf.
Groetjes
Tranquila ❤😘
Ps. Stem en reageer ⭐
