( yazım hataları icin özür dilerim. Begeniyorsanız vote ve yorumlarınızı bekliyorum)
Topraktan;
Telefonum çaldı Yağmur arıyordu.
- Selamun aleyküm Toprak.
- Aleyküm selam canım.
- Hafta sonu ok atmaya gidecek miyiz salona?
- Bilmiyorum canım yeni evimden spor salonunun yerini bulabilir miyim, bilmiyorum.
- Nasıl yani?
- Şeyyy sanırım evleniyorumda.
- Kızım ne saçmalıyosun sen yaa !!!
Yağmurun ağzı bi karış açık telefonda beni beklediğinden emindim. Daha fazla uzatmadan herşeyi anlattım. Onunla spor salonunda tanışmıştık. İkimizde okculukla ilgileniyorduk. Kısa sürede dost olmuştuk.
Yağmur üniversite okumak için İstanbul'a gelmişti. Ailesinin durumu iyi olduğu için ev tutmuştu ve yanlız kalıyordu. Oda benim gibi 22 yaşında ve üniversitenin son yılındaydı. Moda tasarım öğrencisiydi.
Oku ve yayı nasıl aldığıma gelince Hasan amcanın hediyesi. Uzun çabalarım sonucu hediye aldırmıştım.
Haaa şu Kara Muratın yayından falan sanmayın sakın.Çok güzel bi yayım var. Sanki uzaydan fırlamış gibi gözüküyor.Hani şu makaralı yaylardan. Ve ok atmada m7tevazi olmayacak kadar iyiyim.
- Kızım yuh artık, iki gün konuşmadık diye başına bunlar mı geldi ? Artık zenginsin ya golf oynamaya gidersin sen,diyip güldü.
- Yağmur saçmalama Allasen yaa!!
- Hafta sonu buluşuruz o zaman merak etme şoförün getirir seni, hem şu Yigit 'i de anlatırsın .
- Oooff Yağmur tamam kapat işim var benim deyip, telefonu kapattım. Mesai saatim bitmişti.
Hasan amcaya seslenip ben çıkıyorum dedim.
- Kızım bekle!!
- Ne oldu amca?
- Yarın Nisan'ı özel bi hastaneye götürmek için araba yolluycaklarmış. Annenlere söylemeyi unutma tamam mı? Bide kimliğini verir misin?
Vayy be paranın gücüne bak sen, dedim içimden. Kimliğimi verdim ama kimliğimle napacaklar hiç bir fikrim yoktu.
- Şeyy bidee.
- Evet hasan amca.
- Yarın gereken bi kaç parça elbiseni alıp buraya gel. Seni buradan alacaklarmış.
- Bu kadar çabuk mu yani?
Hasan amca onaylarcasına kafasını salladı. Başka bisey soramadım. Ceketimi alıp çıktım. Apartmana girip merdivenleri çıktım.Kapıyı çalınca Nisan açtı.
Sabah gelince herşeyi anlatırım.demiştim. Evet bu aksam anlatmanın tam vaktiydi. İçeri girip üzerimi değiştirdim. Eşofman altımı giyip üzerine bi tişört geçirdim.Saçlarımıda basitçe toplayıp mutfağa geçtim. Yemek hazırdı. Masaya gecip oturdum. Bi parça ekmek koparıp ağzıma attım. Annem ve Nisan merakla beni bekliyorlardı.Gözlerinden belliydi.Lafı uzatmadım hiç .
- Yeni bi iş buldum.Yarın hemen başlıyorum ama yatılı . Haa bide yarın arabayla gelip Nisanı hastaneye götürecekler.
İkiside şaşırmış bi şekilde bana bakıyordu. Bu açıklama Nisanaydı tabi. Annemi böyle saçma bişeyle kandıramazdım ki . Nisan konuşmaya başladı.
- Abla sen olmazsan ben çok üzülürüm.
- Merak etme canım ben her gün gelicem yine. Hem artık yeni bi evimiz ve seninde bi odan olabilir. Yani daha mutlu olucaz . Bana inan olur mu?
Nisan başını salladı. Ama annem asla inanmamıştı. Yemeğimizi yedikten sonra oturma odasına geçip kanepeye oturduk.
Biraz televizyon izledik. Nisan uyumuştu yine . Annem tamda bunu bekliyormuş gibi bana baktı. Sonra Nisanı alıp odasına götürdü. Nisanı yatırdıktan sonra oturma odasına doğru ilerledi.
Gözlerini kısmış buraya doğru ilerliyordu. Adeta avına yaklaşan avcı gibiydi ve bu beni korkutmaya yetiyordu.
Yanıma yaklaşınca ben o korkuyla her şeyi öttüm ya . Aslında evlıilik kısmını anlatmayacaktım ama herseyi söylemiştim bile.
Annem gözlerini açmış şaşkın şaşkın bana bakıyordu.
