KATE
Hapong hapo... yan ang nararamdaman ko ngayon bukod sa sobrang sakit ng dibdib ko na parang kinukurot ng pino.
"F*ck! Bwisit naman! I need to report to work pero mukang malabo na naman!"
"Mag pahinga ka nalang muna kasi. Know what, over work yan kaya ganyan. Mag relax ka nga" sermon ni Rhian
"Shut up Rhi! Naririndi ako sa ingay mo"
Ang kulit nya. Para syang nanay na sermon ng sermon
"Yan! Dyan ka magaling! Ang husay mo sa pag susungit. Hmp! Bahala ka nga dyan!"
After sabihin yon ay nag walkout na sya.
"Bakit ba kasi ang tigas ng bungo mong tao ka?!!" Inis na banat ni zim
"Umalis yung isa, pumalit ka naman. Kung mag iingay ka lang din lumabas ka na ng kwarto ko"
"Abnormal!!"
Inis na sigaw ni zim sabay layas ng kwarto ko.
Sorry naman kung nasusungitan ko sila.
Ayoko ng maingay at ayoko ng makulit. Nakaka stress sila.
Lately, nagiging madalas ang pananakit ng dibdib ko at mas tumitindi yung hirap ng paghinga ko.
I was advised by the doctor to take a rest for about two weeks, and since matigas nga talaga ang ulo ko, hindi ko sya sinunod.
Ano naman kasi ang gagawin ko sa bahay?
Makikipag murahan sa butiki? Makikipag suntukan sa lamok? O makikipag fliptop battle sa langgam?
Mas magiging okay ako kung malilibang ako sa office.
Makikipag digmaan sa mga customers na badtrip sa buhay nila.
Magpapa mura at makikipag utuan.
"Kate?" marian
"O bakit napadpad ka?"
"Kay zim ko lang nalaman na sinugod ka sa hospital last week. Okay ka lang ba?" Marian
"Daldal din talaga ng bisayang unggoy na yon e"
"So wala ka palang balak sabihin samin?" Marian
"What for? Besides i'm okay na din naman"
"Really huh? Kaya ba nakahilata ka dyan sa kama mo at iniinda mo yang sakit mo?" Marian
"Napagod lang ako but i'm fine.
So,, how are you?"
"Yan dyan ka magaling e no? Galing mo mag iba ng topic. Anyways, i'm good. I came here to invite you sana" marian
