Selene's POV
Oh yes i belong^_^
First pov ko, and i'm not sure kung may kasunod pa so basahing mabuti okay?^_^
I'm Selene, Kate's friend.
Oo ako yung naging dahilan ng kalungkutan niya ng ilang linggo.
Hindi ko ginustong saktan siya. Ginawa ko lang yung sa tingin kong makaka buti pero parang mas nakasama pa.
Alam ko naman kung anong nararamdaman niya para sa'kin, hindi ko lang talaga kayang suklian yun.
Madaming beses na siyang umamin sa akin about her feelings but like i've said, hindi ko maibabalik yun.
Flashback..
Uhm Selene, i know napag usapan na natin 'to, alam ko din na hindi ito ang gusto mo. Believe me hindi ko ginustong maramdaman 'to and hindi ko din alam kung paano pipigilan.
I LOVE YOU.
Mahabang litanya niya.
Hindi ako makasagot dahil hindi ko din naman alam kung ano talaga ang sasabihin ko.
Oo mahal ko siya pero hindi katulad ng pagmamahal niya.
Friendship, yun lang ang kaya kong i offer.
Kate, i really don't know what to say. But like what you have said, we've talked about this already and i guess you already know my answer.
Malungkot na sagot ko sakanya.
Alam kong nasasaktan siya dahil tulad niya, minsan na rin naman akong nasaktan.
Kung alam ko lang sana ang pwedeng gawin para mawala yung feelings na yun para sakin.
End
Don't get me wrong guys, pero STRAIGHT ako.
Nirerespeto ko ang mga katulad niya at mataas din ang tingin ko sa kanila.
It's just that hindi lang talaga or wala lang talaga sa isip ko ang pumasok sa isang complicated relationship.
So as i was saying, ako yung naging reason ng kalungkutan niya this past few weeks.
Nagka tampuhan kami. And as a friend who wants to help her to move on from me, i've decided not to contact her.
I need to push her away in order for her to move on with her life.
Ayokong ikulong niya yung sarili niya sa pag asa na one day matututunan ko din siyang mahalin. I know ang kapal ng muka ko sa idea na yan pero yan talaga ang nakikita at nararamdaman ko.
But i guess i made the wrong move.
Akala ko makakalimutan niya ako by pushing her away.
Nasaktan ko lang pala siya lalo. Inisip niya na binalewala ko na siya. Iniisip niya na hindi ko tinupad yung promise ko sa kanya that i won't leave her and i will stay beside her 'cause i'm her friend.
Nalungkot ako doon. Kahit naman hindi ko siya tinetext, updated pa din ako sa nangyayari sakanya dahil lagi kong binibisita ang ilang social media account niya.
Nalungkot din ako kasi namimiss ko din siya pero para sakanya naman kaya ko ginawa yun.
Sa sobrang pagka miss ko nga sa kanya, pati sa panaginip ko nakikita ko siya.
Sunday afternoon nang maka received ako ng message from her.
"Naguguluhan" na daw siya. Bigla nga kasi akong hindi nagparamdam ng walang pasabi.
Sinagot ko naman siya at nauwi sa mahabang discussion and ang huli ay pinapili na niya ako.
Gusto niyang mag start ulit kami at kalimutan ang nangyari. Yun bang kalimutan ko na ginusto niya ako, umamin siya sakin at nasaktan.
Pinapili niya ako..
TAKE HER BACK
We'll forget what happened and start to build a new friendship.
LEAVE HER
I'll forget about her. Forget about us. Forget about our so called FRIENDSHIP
And she will forget me too.
She'll also delete my number, deactivate her fb and let others to replace her password in wattpad so that she'll no longer have access. By that, makaka limutan nya ako.
Hindi ako naka sagot agad. Parehong gusto at hindi ko gusto yun. Gusto kong kalimutan lahat at magsimula, gusto kong mawala yung feelings niya pero ayoko naman na kalimutan niya ako na tipong lahat ng way of communications namin ay papatayin niya.. Sa hindi ko pag sagot i think nakapag conclude siya na mas pinili kong iwan siya..
Nag text siya.
"Siguro nga ganun kahirap yung hinihingi ko.
Hindi na kita papahirapan pa.
Sige ako na lang, Ako na lang ang lalayo.."
Sa sinabi niyang iyon, hindi na lang ako sumagot pa. Mas okay na din siguro na kalimutan niya ako para na rin sa kanya. Ilang oras ang lumipas after ng last text niya, hindi ko kaya... Hindi ko kayang wala siya, i mean yung friendship. Hindi ko kayang mawala yun. Special siya sa akin at ayokong basta nalang kalimutan at itapon kung ano man ang meron kami.
Nag text ako sa kanya..
"I'm sorry for what i've done...
Can we be friends again?
I can't bear to loose you.
Sorry for being naive.."
Hindi naman ako nag hintay ng napaka tagal at naka received agad ng message from her.
"Tokwa andami pang sinabi.
Pabebe pa ba ko? Kahit ilang beses mo ko itaboy, babalik at babalik pa din ako"
Sagot niya sa'kin.
Nakaka tuwang isipin na kahit na pinili kong kalimutan siya, eto at sa isang text lang tanggap ka agad. Masaya ako na okay na ulit kami. Magkaibigan na ulit^__^
==============================
Demi lovato ft. Olly Murs
Sorry maiksi yung chapter na'to,
Lutang na lutang ako ngayon, nasa dako pa roon ang isip ko^_^
-k-
