My F*cked Up Life (Original)

8. Happy 18th Birthday

{Lauren}

Ik word wakker van mijn wekker. Ik laat het verjaardagsliedje afspelen. Daarna zet ik mijn wekker uit en ga douchen. Ik eet een broodje en pak mijn spullen in. Het is bijna 2 uur. Beneden gaat de bel. 'Hij is veel te vroeg!' Zeg ik. Mijn moeder doet de deur open. 'Dag Daan.' Zegt ze. 'Goedemorgen.' Zegt Daan. 'Kom binnen.' Zegt mijn moeder. Daan loopt naar binnen. Ik loop naar beneden. 'Hey Daan, zou je me even willen helpen met mijn koffer?' Vraag ik. 'Tuurlijk.' Zegt Daan. We lopen naar boven. Daan pakt mijn koffer en ik mijn handtas. We lopen naar beneden. Daan zet mijn koffer in de auto en loopt terug naar binnen. 'Waar is Ben eigenlijk? Ik heb hem al een tijdje niet gezien en hij neemt niet op.' 'Waarom denk je? Je was er nooit.' 'Ja, ik weet het en dat spijt me. Wat is er gebeurd. Hij kwam hier vroeger altijd als ik er niet was.' 'Ehm... Dat was het probleem. Nouja, wij gaan maar eens. Dag!' Ik geef mijn moeder een kus en loop snel weg met Daan. 'Veel plezier!' Roept mijn moeder ons achterna.
We lopen naar de auto. Ik ga zitten op de bijrijdersstoel. Daan gaat achter het stuur zitten. 'Op naar weet ik veel waar!' Zeg ik blij wanneer hij de auto start. Daan begint te lachen. 'Wat nou!? Ik ben gewoon blij!' Zeg ik. Daan lacht weer.

3 uur later zitten we helaas nog steeds in de auto. 'Hoelang nog?' Vraag ik. '5 uur.' Antwoord Daan. 'Ik ga slapen.' Zeg ik en ik klim op de achterbank. Ik trek mijn vest uit en maak er een kussentje van. 'Welterusten.' Zegt Daan lachend. 'Ik ben gewoon moe. Rij maar lekker 200 kilometer per uur dan zijn we er misschien een uurtje eerder.' Zeg ik. 'Laten we dat maar niet doen.' Zegt hij lachend. 'Jij lacht om alles wat ik zeg he?' 'Jap!'
Ik ga liggen op mijn vest. Na 10 minuten val ik in slaap.

'Lauren. We zijn er.' Daan schud me wakker. 'Wha?' Zeg ik moe. 'We zijn er.'  Hij stapt uit de auto en doet mijn deur open. Hij tilt me op en zet me buiten de auto neer. 'Vergeet je tas niet.' Zegt hij. Ik loop om de auto heen en pak mijn tas van de bijrijdersstoel. Daan pakt onze koffers en we lopen van de parkeerplaats af. Ik begin al wat te herkennen. Het ziet er zo bekend uit! We lopen over een soort van plein. Nu weet ik het. 'Daan.' Ik sta stil. 'Dit is een grapje.' Daan gaat ook stilstaan en kijkt achterom. 'Nope, sorry. Kom nou.' 'Oke!' Zeg ik blij. 'Waarom hierheen?' Vraag ik. 'Ik weet dat je dit graag wilde als je 18 werd.' 'Dat heb ik jou nooit verteld.' 'Maar Melissa wel.' 'Heb je ons afgeluisterd?!' 'Ja tuurlijk.' We lachen naar elkaar. 'Ik kan echt niet geloven dat ik nu met jou in Disneyland Parijs ben!' Zeg ik blij. 'Het is een droom.' Wacht. Zei ik dat hardop? Daan lacht naar me. Waarom zou hij zoiets voor me doen? Ik ben alleen maar de vriendin van zijn zus.

We lopen het grote Disney Hotel in. Daan haalt een pasje bij de balie en we gaan met de lift naar boven. Op de 2e verdieping stoppen we. We lopen een lange gang door. Dan zijn we eindelijk bij onze hotelkamer. Daan opent de deur en laat me binnen. Er is een prachtig uitzicht op het park en er staat een tweepersoonsbed. Ik ga op het bed zitten. 'Geweldig!' Zeg ik en ik laat me op het bed vallen. 'Fijn dat je het leuk vind. Laten we zo maar gaan slapen.' 'Waarom?' 'Omdat we morgen vroeg op moeten om niet te lang te hoeven wachten.' Zegt Daan. Ik open mijn koffer en pak mijn pyjama eruit. Ik kleed me om in de badkamer en ga dan op bed liggen. 5 minuutjes later komt Daan ook in bed liggen. Hij doet het licht uit. 'Waarom heb je dit voor me gedaan?' Vraag ik aan Daan. Hij draait zich naar me om. 'Ik weet het niet. Ik vind het fijn om bij je te zijn denk ik.' 'Ik vind het ook fijn om bij jou te zijn.' Daan schuift dichterbij me. Ik schuif ook dichterbij hem. Onze lichamen raken elkaar. Daan kijkt me lief aan. Hij komt dichterbij en zijn lippen raken de mijne.