21. I Love You

27 1 0
                                    

{Lauren}

Ik zit met Daan aan tafel. Carl komt uit de badkamer. 'Hey.' Zeg ik. 'Hallo.' Zegt hij. Hij loopt naar de keuken en pakt wat brood uit de vriezer. 'Dit is Daan.' Zeg ik. 'Daan, dit is Carl.' Carl zegt niks en smeert boter op zijn brood. 'Hallo.' Zegt Daan aardig. Carl is nooit chagrijnig, en nu opeens wel?! 'Ik moet over een uurtje naar de set.' Zeg ik. 'Oke. Ik wilde een dezer dagen langsgaan bij een oude vriend. Hij woont hier in de buurt.' Zegt Daan. 'Oke. Ik heb een lange dag vandaag dus zou ik het vandaag doen.' 'Hij is er vandaag niet. Morgen wel zei hij.' 'Ik heb morgen vrij. Zal ik dan meegaan?' Stel ik voor. Morgen is iedereen vrij. 'Ja. Lijkt me leuk.' Zegt Daan. Carl pakt zijn bord en gaat op de bank zitten. Ik kijk naar hem. Hoe arrogant. Ik pak mijn bord en zet het in de vaatwasser. 'Laten we gaan douchen.' Zeg ik geïrriteerd tegen Daan.
Ik pak zijn hand en neem hem mee de badkamer in. Wanneer ik de deur dichtdoe vraagt Daan: 'Waarom ben je geïrriteerd?' 'Ben ik niet.' Zeg ik. 'Jawel.' Daan kijkt me aan. 'Ik kan het niet hebben hoe arrogant Carl doet. Hij zegt niet eens gedag en negeert ons volledig!' Zeg ik boos. 'Hij liep vannacht de slaapkamer in.' Zegt Daan. 'Wat?' Vraag ik. 'Echt?' 'Ja. Is dat normaal bij jullie of?' Vraagt hij. 'Normaal doen we dat wel. Maar dat deden we alleen als we niet konden slapen ofzo, en dan zette we wel onze deuren open. Daarom deed ik de deur ook dicht.' 'Oh, oke.' 'Laten we gewoon maar douchen.' Zeg ik. Ik trek mijn kleren uit en zet de douche aan.

Ik heb mijn haar gewassen en stap onder de douche vandaan. 'Ik ga alvast naar de woonkamer, oke?' Vraag ik aan Daan terwijl ik mijn kleren uittrek. 'Oke. Tot zo.' Zegt hij. Ik loop de badkamer uit. Carl zit nogsteeds op de bank. Ik ga naast hem zitten. 'Sinds wanneer doe jij 's morgens zo chaggie?' Vraag ik. Carl kijkt me aan. 'Hoezo sinds wanneer?' Zegt hij bot. 'Waarom ben je boos op me?' Vraag ik. 'Je doet opeens zo bot nu Daan hier is...' Het begint een beetje tot me door te dringen. 'Gaat dit over Daan?' Vraag ik. Carl pakt zijn bord en staat op. Hij loopt naar de keuken en zet het in de vaatwasser. 'Gaat het daarover? Ik weet dat je vannacht in mijn kamer was en ons gezien hebt. Is Daan een probleem?' Vraag ik. Carl draait zich naar me om. De woede staat op zijn gezicht. 'Wil je weten wat er aan de hand is?' Vraagt hij. 'Ik dacht, dat jij mij, ook leuk vond.' Zegt hij. Ik schrik van zijn woorden. Hij loopt ons appartement uit. Ik blijf alleen achter. Daan komt uit de badkamer. 'Heey, is Carl weg?' Vraagt hij. 'Ja.' Zeg ik. 'Is er iets?' Vraagt hij. 'Nee.' Antwoord ik. 'Ik moet naar de set. Je kan zolang blijven als je wilt. Ik ben 9 uur weg dus ben ik 7 uur thuis. Je mag altijd langskomen op de set.' Ik geef hem een kus en loop het appartement uit.

Ik loop richting de set. Onderweg kom ik een paar bekende tegen. Op de set zoek ik Carl. Niemand weet waar hij is. Uiteindelijk vind ik hem achterin bij de decormakers. 'Carl?' 'Wat?' 'Kunnen we praten?' 'Nee.' Carl loopt weg. Ik loop achter hem aan. 'Carl!' Roep ik. Carl draait zich boos om. 'Wat nou! Eerst kom je bij me uithuilen omdat die Daan vreemdgaat, dan spelen we die scène met zoveel passie, we komen bij elkaar in de kamer, soms slapen we in een bed en dan kom je aanzetten met dat je weer terug bent bij Daan?!' 'Carl, ik heb nooit gedacht dat je iets voor me voelde. Ik dacht dat we gewoon hele hele hele goede vrienden waren.' Zeg ik. 'Zeg me nu, recht in mijn gezicht, dat je niks voor me voelt.' Carl geeft me een zoen op mijn mond. Hij haalt zijn lippen van de mijne en kijkt me aan. Ik voel niks voor Carl. 'Sorry, ik voel niks voor je.' Zeg ik. Carl loopt boos weg.
Daan komt aangelopen. 'Hey.' Zegt hij. 'Wat heeft hij?' Vraagt hij. 'Oh, eh... Niks.' 'Wil ik het weten?' 'Nee.' Zeg ik. 'Ik vertel het ooit nog wel.' 'Oke dan.' 'Ik moet naar de set. Ga je mee?' Vraag ik. 'Ja.'

6 maanden later

{Lara}

Ik sta voor de caravan. Waar is Chandler nou? Ik kijk de omgeving rond. Er komt iemand vanuit de verte aangelopen. 'Chandler!' Roep ik. 'Lara!' Schreeuwt Chandler. Ik ren naar hem toe. Chandler laat zijn spullen vallen. Ik sla mijn armen om zijn nek en zoen hem. Hij pakt zijn tassen weer en samen lopen we naar de caravan. 'Komen de andere ook?' Vraag ik. Chandler kijkt achterom. Er komen 3 mensen aangelopen in de verte. Ik lach. Ik geef iedereen een knuffel en we rijden naar onze volgende bestemming...

'En... CUT!' Ik lach en iedereen begint te juichen. 'De film is klaar mensen!' Schreeuwt een man. Ik werp me Daans armen. Ik zie Carl naar ons kijken. Ik laat Daan los. 'Gefeliciteerd.' Zegt hij. Ik lach naar hem en omhels hem weer.
'Lara is prachtig, maar Lauren is mooier.' Zegt hij. 'Ik ben blij dat je de laatste dagen terug bent gekomen.' Zeg ik. In mijn ooghoek zie ik Carl met een boos gezicht weglopen. 'Aangezien we morgen vertrekken naar huis, moet ik even met iemand praten.' Zeg ik. 'Ga maar.' Daan laat me los. Ik ren achter Carl aan. Ik ren achter hem aan de trappen op. Uiteindelijk komt hij uit bij het dak. 'Carl?' Vraag ik. Carl loopt snel. Ik kan hem niet bijhouden. Hij loopt richting de rand. 'Carl!' Roep ik. Hij draait zich naar me om. 'Ga weg!' Schreeuwt hij. 'Carl, wat doe je hier?!' Vraag ik. 'Ik ben er klaar mee. Eerst overlijdt mijn moeder, dan moet ik 20 keer auditie doen voor ik eindelijk ergens een rol krijgen, dan word ik eindelijk verliefd en wil ze me niet... Ik ben er gewoon klaar mee.' 'Gaat dit daarom? Alles wordt beter, Carl. Alles komt op een gegeven moment goed. Dingen gaan zoals ze moeten gaan.' 'Fijn. Mijn ogen zijn geopend.' Zegt Carl bot. Hij draait zich om. 'Ik moet terug naar beneden. Jij ook trouwens. We hebben zo een feestje.' Zeg ik. Ik loop de trap af naar beneden.

My F*cked Up Life (Original)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu