My F*cked Up Life (Original)

36. Julius' feest

{Daan}

Lauren loopt zo snel als ze kan weg. 'Lauren!' Roep ik haar na. Ze loopt gewoon door. 'Verdomme!' Schreeuw ik boos. Ik loop terug naar huis en plof neer op de bank. Tranen vormen zich in mijn ogen. Ik pak mijn telefoon. Half 5, ik kan elk moment gebeld worden. Dan gaat mijn telefoon af. Snel neem ik op. 'Hallo. Met Randleys Gekkenhuis voor gekken. Spreek ik met Daan Driessen?' 'Ja.' 'Melissa is erg opgeknapt. Ze praat helemaal niet over rare dingen.' 'Erg fijn.' 'Alleen er kwam wel een jongen voor haar laatst. Ik heb hem maar weer weggestuurd.' 'Hij is een vriend.' 'Oke. Als u morgen om 2 uur thuis bent komen we haar thuisbrengen.' 'Fijn. Tot morgen.' De vrouw hangt op. Dat gaat wel heel makkelijk, nouja.

Ik bel Lauren. 'Hallo?' Hoor ik. 'Kunnen we praten?' Vraag ik. 'Waarover?' 'Wat er net is gebeurd.' 'Nee.' 'Maar... Waarom niet?' 'Nee.' Lauren hangt op. Verdomme. Ik wordt gebeld door Julius. 'Hey man! Vanavond weer vet feestje bij mij thuis!' Zegt hij enthousiast. 'Oke. Ik kom wel.' 'Normaal gaat dat ni zo makkelijk. Nou tot straks he!' Julius hangt op. Dan heb ik vandaag tenminste nog iets te doen.

Ik loop het grote huis van Julius in. Er zijn heel veel mensen. Ik ga zitten op een bank. Al gauw komt er een meisje naast me zitten. 'Hey.' Zegt ze. 'Hallo.' 'Wil je dansen? Ik ben trouwens Kelly.' 'Nee, sorry.' Het meisje staat op en loopt weg.

Uren zit ik op deze bank. Ik staar voor me uit. Dan zie ik iemand lopen. Een prachtig meisje met een mooie zwarte jurk aan, bruine haren. Ze staat met haar rug naar me toe. Ik blijf heel lang naar haar kijken, tot ze zich omdraait en me recht in mijn ogen aankijkt. Het is Lauren. Snel wendt ze haar blik af. Ik zie haar ergens heen kijken. De blik in haar ogen straalt verdriet uit. Door de menigte kan ik niet zien wat er aan de hand. Lauren loopt de richting in. Ik sta op en loop achter haar aan. Ik zie haar praten met Nick. Naast hem staat een ander meisje. Lauren rent weg. Ik ren zo snel mogelijk achter haar aan. Het regent keihard. Lauren loopt over straat. Ik ren naar haar toe. 'Hey.' Zeg ik. Ik geef haar een knuffel. 'Daan... Ik...' 'Je hoeft niks te zeggen. Ik snap wat je doormaakt.' 'Het spijt me.' 'Nee, het spijt mij.' Ik zoen haar. Ik laat haar los en loop weg. Achter me hoor ik hakjes. Een hand pakt mijn arm en trekt me terug. Lauren staat voor me. Ze heeft een lach op haar gezicht. Ze komt dichterbij en zoent me. Ik lach naar haar en geef haar een hele dikke knuffel. 'Vertrouw je me?' Vraag ik 'Ja.' 'Mooi.' Ik pak haar hand en samen lopen we naar huis.

{Lauren}

Daan en ik staan voor mijn huis. 'Blijf je slapen?' Vraag ik. 'Graag.' Antwoordt Daan. Samen lopen we naar binnen. Ik draai de deur op gelijk op slot.

De volgende ochtend zit ik aan tafel met Daan. Ik krijg een appje binnen. Onbekend nummer: ik zag je lopen op straat en vond je een schatje dus kom vanmiddag om 3 uur naar het meer. Xx Steven.
Wie is Steven? (Berichtje aan Yara: ik kwam er srs later pas achter dat Lauren en Steven van Maggie en Glenn is 😜) Ik moet vanmiddag weg dus kan niet lang blijven.' Zegt Daan. 'Oke. Is goed.' Zeg ik.