My F*cked Up Life (Original)

34. Verliefd

{Lauren}

Ik zit op de bank een film te kijken. Dan gaat de deurbel. Ik zet de film op pauze en loop naar de deur. Wie belt er nou onaangekondigd aan om 10 uur? Het is Daan, tuurlijk. 'Hey.' Zegt hij. 'Hallo.' 'Het spijt me van Melissa. Ik heb de politie maar gebeld. Ze is terug in de kliniek. Ze zit helemaal opgesloten ook.' 'Oke.' 'Wie was die jongen?' 'Dat gaat jou niks aan.' 'Waarom niet?' 'We zijn niet meer samen en laat me met rust.' 'Waarom!' 'Laat me met rust vieze player!' Schreeuw ik boos. 'Wat? Player?' Vraagt Daan verbaasd. 'Rot op.' Ik probeer de deur dicht te doen maar Daan duwt tegen de deur. 'Waarom noem je me een player?' Vraagt hij. 'Dat weet je dondersgoed. Nou oprotten!' Roep ik. Er komt een auto aangereden. Hij parkeert voor de tuin. Er stapt iemand uit. 'Alles oke?' Vraagt mijn broer Christiaan. 'Nee.' Ik loop weg.

{Daan}

'Wat heb je gedaan?' Vraagt Christiaan aan me. 'Niks!' 'Tuurlijk. Oprotten.' Zegt hij. 'Chris. Kom op.' Zeg ik. 'Nee. Wegwezen.' Zegt hij. 'Laat me met haar praten.' 'Nee! Rot op of ik ram je!' Roept Christiaan. 'Best. Ik ga wel.' Ik loop terug naar huis. Verdomme. Waarom noemde ze me nou een player? Heel lang denk ik na over alles wat er voor dat Lauren het uitmaakte is gebeurd. Het feest, Julius... Verdomme! Ik pak mijn telefoon en bel Julius. 'Godverdomme Julius. Wat heb je tegen mijn vriendin verteld!' Roep ik heel boos. 'Lauren? Oh, alleen dat je haar gebruikte en vreemdging.' 'Wat?' Ik hang op. Ik krijg tranen in mijn ogen. Raak ik haar nu kwijt aan iets wat hij zegt? En het is niet eens waar ook! Ik kan die gast wel trappen!
Ik besluit Lauren een appje te sturen.
___________________________
Lauren ❤️😘🍟🎈
Online
___________________________
We moeten praten
Denk ik anders over
Kom naar buiten
Waarom zou ik?
Omdat je van me houdt
Wat moet je?
Praten
Wil ik nie
Zeg het maar hier
Best
Alles wat Julius op
dat feest heeft gezegd
is gelogen
Ik gebruik je niet
Echt
    LaurenVX is offline
___________________________
He verdomme Lauren. Ze wil niet luisteren!!!!! Ik kan hier zo boos van worden.

{Lauren}

Ik wordt wakker. Snel loop ik naar beneden want ik heb enorme trek. Ik maak snel een broodje. Als ik hem op loop ik weer naar boven. Langzaam open ik de deur van Christiaans slaapkamer. Ik heb gisteren nog heel even met hem gepraat maar ik was al snel gaan slapen. Hij ligt niet meer in zijn bed. Beter, ben ik lekker home alone. Ik pak mijn mobiel en ga beneden op de bank zitten. Ik heb een appje van Nick: Zin om wat leuks te doen vandaag? Ik stuur snel terug dat ik graag meega en zet de tv aan. De deurbel gaat. Het is Nick. 'Ik had toch gezegd dat we wat leuks gingen doen! Hup, kleren aan en meekomen.' Ik lach en ren naar boven. Ik hoor Nick naar binnen lopen. Ik weet het, ik ken hem niet echt maar ik zie wat in hem. Iets wat ik alleen in Daan heb gezien. Niet aan Daan denken! Snel trek ik een spijkerbroekje met een leuke crop top aan en ren naar beneden. 'Zo, zo.' Zegt Nick. Ik lach. 'Kom. We gaan.' Zeg ik.

Nick en ik hebben een hele gezellige middag gehad. We hebben een ijsje gegeten in het park en zijn wezen zwemmen. We staan voor de deur van mijn huis. 'Ik vond het gezellig vandaag.' Zeg ik. 'Ik ook.' Nick lacht naar me. We geven elkaar een knuffel. Wanneer hij me loslaat kijkt hij me lief aan. Ik weet waar hij aan denkt. Ik ken hem nog maar net maar toch zie ik hier iets goeds in. Hij gaat dichterbij me staan en zoent me.

{Daan}

Ik besluit om toch maar langs Lauren te gaan. Hopelijk is Christiaan er niet. Ik loop de deur uit richting haar huis. Wanneer ik bij haar voortuin kom zie ik haar staan, met die jongen. Die ene jongen die Melissa ook had vastgebonden. Ze zoent hem. Hij zoent haar. Snel loop ik weg. Verdomme! Nu ben ik haar echt kwijt. Ze heeft een ander. Tranen vormen zich in mijn ogen. Ik kom weer thuis en ben helemaal.

{Lauren}

Ik haal mijn lippen van die van Nick. 'Kom anders binnen.' Zeg ik. Nick loopt naar binnen en ik sluit de voordeur. 'Vanaf het moment dat ik je zag wist ik dat ik verliefd op je was.' Zegt hij en hij komt heel dicht tegen me aan staan. Ik lach naar hem, niet zo goed wetend wat ik nu moet doen of zeggen. Moet ik wel tegen hen zeggen dat ik hem leuk vind of gaat dat te snel. 'Het spijt me. Ik begrijp het. We kennen elkaar pas net. Wil je doen alsof dit nooit gebeurt is?' Vraagt Nick. 'Het gaat inderdaad wat snel maar ik wil niet doen alsof dit nooit is gebeurt.' Antwoordt ik. 'Oke. Ik ga weer. Tot morgen.' Ik geef Nick een kus op zijn wang en hij gaat weer naar huis. Ik plof neer op de bank. Gezellige dag gehad. De deurbel gaat. Wie is dat nou weer? Ik loop naar de deur. Het is Daan weer. 'Wat moet je nou weer?' Vraag ik. 'Doe niet zo.' Zegt Daan. 'Hoe doe ik dan? Zeg nou maar wat je komt doen.' 'Praten.' Ik wil de deur sluiten maar Daan zet zijn voet ertussen. 'Laur.' 'Ik heet Lauren.' 'Ik noem je altijd Laur.' 'Nu niet meer.' 'Ik heb je niet gebruikt, oke. En ik ben ook niet vreemdgegaan. Alles wat Julius heeft gezegd is gelogen!' Ik weet het niet hoor. Mensen zeggen dat niet zomaar over hun vrienden. 'Goeie vriend is dat dan.' Zeg ik. 'Het is een klootzak.' 'Dag, Daan.' 'Wacht!' 'Wat?' 'Waarom geloof je me niet? We waren altijd een team.' 'Nu niet meer. Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet geloven. En trouwens, ik ben nu met Nick, en dat weet je. Ik heb je wel gezien.' 'Je kent hem nog geen dag.' 'En hoe weet jij dat?' 'Je zou het me vertellen als je met een gast omging.' 'Ja, maar jij zou het mij niet vertellen als je met een meisje omging toch?' 'Tuurlijk wel!' 'Tss, ga nou maar gewoon weg.' 'Maar...' 'Ga weg of ik bel de politie!' Roep ik heel boos. Daan loopt verslagen weg. Ik voel me hier zo kut over. Ik wil zo graag weet met hem samenzijn, maar ik vertrouw hem gewoon niet meer.

De volgende ochtend wordt ik wakker van Tara. Ze is aan het huilen. Ik hoor Nikita tegen haar praten. 'Rustig maar, Tara. Sssst. Straks maak je Lauren wakker.'