My F*cked Up Life (Original)

12. Gearresteerd

{Lauren}

Ik zit met Daan op de bank tv te kijken. 'Ik ga even naar boven.' Zeg ik. 'Dit programma is stom. The Walking Dead of Pretty Little Liars is veel beter.' 'Heb je gelijk in!' Zegt Daan. 'Maar dit is ook leuk.' Ik loop naar boven en ga op mijn bed liggen. Ik sluit mijn ogen even. De deur van mijn kamer gaat open. Daan gaat naast me zitten. Hij gaat achter me liggen en zoent mijn nek. Ik ga op mijn rug liggen. Hij gaat boven me hangen. Ik open mijn ogen. Maar dit is Daan helemaal niet! Dit is Ben! Ik geef een keiharde gil. 'Daan!' Schreeuw ik zo hard als ik kan. Ben legt zijn hand op mijn mond. 'Mond houden juffie.' Zegt hij. Hij kleed me uit en raakt mijn borsten aan. Op dat moment komt Daan de kamer binnengestormd. Hij trekt Ben van me af en smijt hem op de grond. Hij geeft hem een knal in zijn gezicht. Ben slaat terug. Daan schopt Ben tegen zijn schenen. Ben valt op de grond van de pijn. Daan komt bij me zitten. 'Rustig maar.' Zegt hij. Hij geeft een kusje op mijn voorhoofd. 'Ik bel de politie.' Daan pakt zijn telefoon en toetst 112 in. 10 minuten later staat de politie op de stoep. Daan doet open. Ik heb een badjas aangetrokken. Ben wordt meegenomen door de politie. 'Mevrouw. Zou u straks naar het bureau willen komen voor een verklaring. U ook meneer.' 'Ja, dat is goed.' 'Het komt allemaal goed hoor meisje. Hij gaat achter slot en grendel.' 'Danku agent.' Zegt Daan. De agent verlaat mijn kamer. Ik pak wat kleren uit mijn kast en trek ze aan. 'Lauren?' Vraagt Daan. 'Gaat het wel?' 'Ik dacht dat jij bij me kwam liggen.' Zeg ik huilend en ik ga op zijn schoot zitten. 'Onthoud dit goed.' Zegt hij. Hij geeft me een dikke knuffel en een zoen. 'Dit ben ik.' Zegt hij.

Ik loop in mijn eentje over straat. Daan is naar huis. Hij moest zijn moeder even rustig spreken. Ik heb geen idee wat ik ga doen. Ik loop richting het park. Er komt een jongen van mijn leeftijd op me afgelopen. 'Hoi.' Zegt hij. 'Hallo.' Zeg ik terug. 'Hee, wacht even!' Zegt de jongen als ik doorloop. Hij rent naar me toe en komt naast me lopen. 'Waar ga je naartoe?' Vraagt hij. 'Weet ik niet.' Zeg ik. 'Mag ik meelopen?' 'Ik ken je niet.' Zeg ik en kijk hem aan. 'Ik jou ook niet, maar ik wil je graag leren kennen.' 'Als vrienden.' Zeg ik. 'Weet ik niet.' 'Doe maar wel.' Zeg ik. 'Vind je mij niet leuk dan?' Vraagt hij. 'Ik heb een vriend.' Antwoord ik. De jongen blijft staan maar ik loop door. Daarna rent hij snel achter me aan en komt
weer naast me lopen. 'Wat is er eigenlijk met je wang gebeurd?' Vraagt hij. 'Lang verhaal.' 'Oh kom op. Zolang zal het niet zijn.' 'Oke dan. Ik vertel het kort en snel: ik ga met de broer van m'n beste vriendin dus gaf ze me een klap. Blij?' 'Oh, dat spijt me. Hoe kan ik het goedmaken? Wat is je naam eigenlijk?' 'Lauren.' 'Achternaam?' 'Verbeek.' 'Kenneth de Boer.' Zegt hij. 'Dit is m'n nummer.' Zegt hij. Hij geeft me een briefje. 'Bel maar als het uit is.' Ik pak het briefje aan. Kenneth loopt weg. Ik verscheur het briefje en gooi het in de prullenbak. Die ga ik echt niet bellen.
Ik loop terug naar huis en ga achter mijn laptop zitten. Ik heb een bericht op FaceBook, Twitter, Snapchat, Periscope en Instagram. Het bericht van FaceBook: Kenneth de Boer wil vrienden worden! Accepteren of weigeren? Twitter: Kenneth de Boer volgt jou nu! Snapchat: Kenneth de Boer heeft jou toegevoegd als vriend. Periscope: Kenneth de Boer volgt jou nu!
En Instagram: Kenneth de Boer wilt u volgen! Accepteren of weigeren.
Zucht... Stalker. Ik open zijn Snapchat op mijn telefoon: 'Hey Lauren! Als je dit ziet: kusjes van mij!' Zegt hij in een filmpje. Ach, als hij me niet stalkt is het prima. Zeg ik. Ik voeg hem toe als vriend. Gelijk word ik gebeld. Mijn nummer staat op mijn Insta account. Dat heb ik gedaan omdat alleen mensen die ik ken me volgen. 'Hey Lauren!' Zegt hij. 'Hoi.' Zeg ik. 'Je voegt me toe. Dat is een goed teken.' 'Nee, dat is het niet. Maar ik wil net naar mijn vriend gaan dus dag!' Snel hang ik op. Ik loop de deur uit richting Daan. Aan het einde van de straat staat Kenneth opeens voor me. 'Hoi!' Zegt hij. 'Ik schrik me rot!' Zeg ik. 'Hoe weet jij waar ik woon?' 'Staat op je Insta account.' 'Ohja.' 'Ga je echt naar je vriend?' Vraagt hij. 'Ja.' Zeg ik en ik loop naar Daans huis. 'Wacht!' Zegt Kenneth en hij rent achter me aan. Hij loopt heel ver mee naar Daan. Op dat moment komt Daan de voordeur uit. Hij kijkt op zijn telefoon. Hij ziet mij en Kenneth lopen en komt naar ons toe. 'Hey schat.' Zegt hij tegen mij en hij geeft me een zoen. 'Hey Daan.' Zeg ik. Daan slaat zijn arm om me heen. 'Wie is dit?' Vraagt Daan. 'Kenneth.' Zegt Kenneth. 'Wat doen jullie?' Vraagt hij. 'Inderdaad Kenneth, wat doen we eigenlijk?' Vraag ik. 'Weet ik niet.' Zegt hij. 'Waar praten jullie over?' Vraagt Daan. Ik lach naar Daan. 'Niks belangrijks.' Antwoordt Kenneth snel. 'Oke.' Zegt Daan. 'Maar we moeten nog ff langs het bureau. Ik heb ze gebeld en we konden vandaag ook wel komen.' 'Oke, is goed.' 'Ik wilde je net ophalen maar toen kwam je al aangelopen.' Zegt Daan lachend. 'Ik ga hier rechtdoor.' Zegt Kenneth. 'Oke dag.' Daan en ik slaan linksaf richting het politiebureau. 'Hoe ken jij hem?' Vraagt Daan. 'Hij kwam zomaar naar me toelopen op straat. Hij gaf me zijn nummer en toen heb ik dat weggegooid. Hij ontdekte mijn nummer op de een of andere manier. Maar ik heb gezegd dat ik bezet ben. Hopelijk snapt hij het.' 'Rare jongen.' Zegt Daan. 'Inderdaad.' Zeg ik.

We lopen het politiebureau binnen en gaan bij de balie staan. 'Goedemiddag, wij zijn hier om te getuigen tegen Ben de Graaf.' Zegt Daan. 'Lauren Verbeek en Daan Driessen?' Vraagt de vrouw achter de balie. 'Dat klopt.' Antwoord Daan. 'Loop maar even mee.' De vrouw staat op en loopt naar een kamertje. Wij lopen achter haar aan. Ze haalt er een man bij en de vrouw gaat weer naar de balie. 'Goedemiddag. Ik ben Damian Veenstra. Ik ga jullie wat vragen stellen over wat er is gebeurd gisteren met Ben de Graaf. Lauren mag eerst even meekomen.' Daan gaat zitten op de bank naast het kamertje. Ik ga met Damian mee naar binnen. In de kamer staat een tafel met aan beiden kanten een stoel en een camera. Ik ga zitten op een stoel. Damian zet de camera aan en gaat ook zitten. 'Lauren Verbeek?' Vraagt hij. Ik knik. 'Vertel uw verhaal over wat er met Ben de Graaf is gebeurd die dag.' Zegt Damian. 'Oke.' Zeg ik. 'Daan was bij mij thuis en mijn broer was naar zijn vriendin. Ik was naar boven gegaan en Daan was nog even beneden gebleven. Ik ging op mijn bed liggen en sloot mijn ogen. Ik dacht dat Daan mijn kamer binnenkwam. Hij ging achter me liggen en kuste me in mijn nek. Ik draaide me om maar hield mijn ogen gesloten. Hij kleedde me uit en toen ik mijn ogen opendeed, had ik alleen nog maar een onderbroek aan en zag ik dat het Ben was, en niet Daan. Dus ik begon te gillen. Ben legde zijn hand op mijn mond. Toen kwam Daan binnen, trok Ben van mij af en trapte hem half in elkaar. Toen hebben we de politie gebeld en werd Ben meegenomen.' 'Kende je Ben voor dit gebeurde?' 'Ja.' 'Wat was hij van je?' 'De vriend van mijn moeder.' 'Waar was je moeder?' 'Mijn moeder hield volgens mij niet meer van Ben. Ze heeft niks gezegd en is gewoon bij vriendinnen gaan slapen. 'Heeft Ben dit vaker gedaan?' 'Wel geprobeerd. Toen was ik met mijn vriendinnen.' 'Had je dit al verwacht.' 'Nee.' 'Heb je wel eens vrijwillig seks met hem gehad?' 'Terwijl ik dronken was, en minderjarig.' 'Oke, ik weet genoeg. Dankjewel.' Ik geef Damian een hand en loop naar buiten. Daan word naar binnen geroepen. Een paar minuten later komt Daan weer naar buiten. 'Ging het goed?' Vraag ik. 'Ja, het ging prima.' 'Oke.'