My F*cked Up Life (Original)

41. Picknick

{Lauren}

Ik lig in mijn bed, denkent aan Daan. Zijn lach, zijn ogen, zijn lippen. Ik hield zoveel van hem. Hou zoveel van hem. Steven is een leuke gast. Het is altijd supergezellig met hem. Ik denk dat ik hem leuk vind, dat ik weer verliefd ben. Vandaag gaan we weer beginnen met Drama. Ik heb zin om iedereen weer te zien. Een nieuwe set, hier in Kaatsheuvel. Dan blijf ik tenminste bij Melissa in de buurt. En Tara. En Nick. Ik douche, trek gauw wat kleren aan en FIETS naar de set. Ik kan fietsen ja. Het is een kwartiertje fietsen.

'Lauren!' Roept Katelyn blij. 'Hey!' Ik geef haar een dikke knuffel. Katelyn speelt Lana, de beste vriendin van Juliette. Ze is juist heel lief. Juliette is veel minder stoer nu. 'Attentie iedereen! Jullie krijgen nu jullie script uitgedeeld! We gaan morgen beginnen met scene's opnemen en vandaag maken we een nieuw intro dat wordt ingezongen door Juliette!' Zegt de regisseur. Het script wordt aan ons uitgedeeld. Ik kijk er snel naar.

                  Drama: Script
(Theme song door Juliette (Lauren))
Theme song:
Met z'n allen is het altijd gezellig
Lachen, gieren, brullen
Maar vandaag moeten we sterk zijn
Want we weten niet wat er zal gebeuren
In ons leven is alleen maar drama
Drama drama drama...
Seizoen 3, aflevering 1, scène 1:
(Juliette komt de bar in Kaatsheuvel binnen)
Juliette: Hey.
Barman: Hey, nieuw hier?
Juliette: Jep

Het script gaat nog veel langer door.
Aan het einde van de dag (5 uur) heb ik het script al helemaal gelezen en de theme ingezongen. Ik zit op de fiets terug naar huis. Morgen eerste scène. Na dit seizoen wil ik stoppen met Drama. Dan doden ze Juliette maar ofzo, wat ze zelf willen. Volgend jaar, wil ik rustig aan doen...

Ik zit een week later met Steven in de auto. We gaan picknicken in het park. We hebben nog steeds geen verkering, wat ik eigenlijk wel wil. Ik krijg een appje op mijn telefoon van een onbekend nummer:
06-347292
Lauren! Plss help me. Ik weet niet waar ik ben! -Daan
Huh? Daan? Wat een stomme grap. Ik kan dit echt niet waarderen hoor. Ik stuur een berichtje terug: Wie je ook bent, dit zijn geen grapjes. Ik hield van hem en nu is hij dood! Ik vind dit echt niet leuk. Ik blok NU dit nummer! Dag. Ik verstuur het en blok het nummer. Ik verwijder de chat en doe mijn telefoon terug in mijn broekzak.

Steven stapt uit de auto, loopt eromheen en doet mijn deur open. Ik stap uit de auto en pak de picknickmand uit de kofferbak. We zoeken een leuk plekje in het park en installeren daar onze spullen.
5 minuten later zitten we op een kleedje met de picknickmand in het midden. Al het eten ligt er omheen. Het ziet er heel gezellig uit. 'Het is wel heel rustig.' Zeg ik. 'Mooi toch?' Steven geeft me een knipoog. Ik lach en pak een druif. Steven grist hem uit m'n handen en eet hem op. 'Serieus?' Vraag ik. 'Ja.' Hij lacht. Ik lacht en pak weer een druif. Steven rijkt uit met zijn hand. 'Waag het niet.' Zeg ik en stop gauw de druif in mijn mond.

We zitten hier nu een uur. Het eten is al bijna op. 'Jij nog een donut?' Vraagt Steven. 'Ja.' Ik pak de witte met gekleurde spikkels uit de mand. 'Lekker.' Zeg ik wanneer ik een hap neem. 'Mooi. Daar ging ik voor toen ik het kocht.' Ik lach. 'Dat is waarom je het koopt.' 'Wat een kutopmerking.' 'Daar heb je helemaal gelijk in.' We lachen alleaardbei. Wat? Alleaardbei? Wat ben ik toch een sukkel dat ik zo denk. Tss, we lachen allebei. Steven kijkt me aan, schuift iets dichterbij me... Zijn lippen belanden op de mijne. Ik ga mee in de zoen...

'Het was gezellig.' 'Vond ik ook.' 'Tot morgen.' 'Tot morgen.' Steven geeft me een kus en loopt weg. Ik open de deur en kijk achterom. Steven staat voor het pad. 'Wat kijk je?' Lach ik. 'Ik wil zeker weten dat je veilig binnenkomt.' 'Ik ben binnen.' 'Eerst de deur dichtdoen.' 'Ja ja. Tot morgen.' Ik geef hem een handkus en sluit de deur. Ik trek mijn schoenen uit en loop gelijk naar boven, trek mijn pyjama aan en kruip in bed. Vanmiddag was geweldig. Mijn verjaardag komt er weer aan. Ik wordt 22. Ik heb er superveel zin in. Over een maandje al.

'Lauren Verbeek mensen!' Ik loop het podium op en ga zitten op de rode stoel. 'Hallo.' Zeg ik. 'Hoi. Je rol als Juliette is echt geweldig. Maar we hebben een gerucht gehoord dat jij heel mooi kan zingen.' 'Oh. Dat is gewoon overdreven.' 'Ik wil het weleens horen.' 'Oh. Dat wil je niet.' 'Jawel. Ik heb gehoord dat het hartstikke goed is. Je hoeft echt niet bescheiden te zijn.' Ik wordt neergezet voor een microfoon. 'Klaar?' Ik knik. De muziek begint. 'Nice to, meet you. Where you been? I could show you incredible things. Magic. Madness. Heavin sin. Saw you there and I thought: Oh my god, look at that face. You look like, my next mistake. Love's a game. Want to play?'
'Prachtig!' Wordt er geroepen als ik klaar ben. Ik ga weer zitten op de rode stoel. 'Ga je denk je later ook nog zelf een liedje schrijven?' 'Waarschijnlijk. Ik wil na dit seizoen van Drama sowieso wel stoppen met de serie. Wat ik dan ga doen zie ik dan wel weer.' 'Oke. Ik heb nog een paar vragen van mij en een paar vanuit het publiek.' Ik knik.

De talkshow was heel gezellig. Ik heb niet een paar maar eigenlijk heel veel vragen gehad. Ik kon ze allemaal beantwoorden, het was een wonder. Er was een vraag over mijn relatie met Daan, en toen volgden er steeds meer. Ik kreeg tranen in mijn ogen.