My F*cked Up Life (Original)

23. Ben

{Lauren}

'Lauren, kom even zitten. We moeten praten.' Zegt mijn moeder. Ik ga naast haar op de bank zitten. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Ik weet dat al dat gedoe met Ben niet leuk was, maar...' 'Maar wat?' 'Ik ben weer met hem samen.' Zegt mijn moeder. 'Wat?!' Schreeuw ik. Ik sta op. 'Wat denk je wel! Die man heeft mij verkracht!' Schreeuw ik heel erg boos. 'Lieverd, ga even zitten.' Zegt mijn moeder kalm. 'Dit is niet te geloven.' 'Lauren.' 'Niks, Lauren! Ik ga maar. Voordat BEN er is!' Ik ren zo snel ik kan naar buiten en loop naar Daans huis. Ik bel aan. Melissa doet open. 'Lauren?' Vraagt ze. Ze ziet de tranen in mijn ogen. 'Hey, wat is er? Kom even binnen.' Zegt ze. 'Daan en mama zijn net weg.' 'Oh.' 'Wil je vertellen wat er is?' 'Waarom doe je opeens zo aardig tegen me?' Vraag ik. Ik kijk haar aan. 'Ik weet dat ik fout zat. Die tijd dat jij weg was, dat Daan 2 weken weg was, het heeft mijn ogen meer geopend. Ik ben niet verliefd op Daan, ik ben niet verliefd op Lucy...' 'Goed van je.' Zeg ik. 'Niet dat gedeelte met Lucy, daar is niks mis mee.' Zeg ik snel. 'Ik begrijp wat je bedoelt. Het spijt me heel erg van alles wat ik heb gedaan en gezegd.' 'Dankje. Ik heb er ook wel spijt van.' 'Van de dingen die ik zei?' 'Nee, de dingen die ik heb gezegd. Tegen en over jou.' Melissa en ik geven elkaar een knuffel. 'Vertel nou maar wat er is.' Zegt Melissa. 'Mijn moeder is weer samen met Ben.' 'Wat?!' 'Ja.' Antwoordt ik snikkend. 'Hoe kan ze dat doen? Na alles wat hij gedaan heeft!' 'Hoe weet je dat eigenlijk?' Vraag ik. 'Daan heeft alles verteld, en ik heb hem verteld dat ik fout zat.' We lachen naar elkaar. 'En ik hoop dat we gewoon weer vriendinnen kunnen zijn.' 'Ik ook.'

We zitten op Melissa's kamer een film te kijken. Beneden horen we de voordeur opengaan. Ik zet de film uit en Melissa en ik lopen naar beneden. Daan en zijn moeder staan in de gang. 'Hallo.' Zeg ik. 'Hey schat.' Daan geeft me een zoen en slaat zijn arm om me heen. 'Lauren, ik moet nog even met Mel en Daan praten. Zou je naar huis kunnen gaan? Je mag gerust over een uurtje of 2 terugkomen?' Zegt Daan en Melissa's moeder. 'Eh, ja. Ik ga wel dan. Tot vanavond misschien.' Zeg ik maar. Nu moet ik wel naar huis. 'Mam, dat lijkt me niet zo...' Zegt Melissa maar haar moeder kapt haar af. 'Nee, Melissa. We gaan gewoon met elkaar praten.' 'Mam.' 'Nee.' 'Ik ga wel. Het komt goed.' Ik geef Melissa en Daan een knuffel en vertrek.

Ik loop over straat, hopend dat Ben er niet is. Ik kom aan bij mijn huis en open de voordeur. 'Lauren?' Hoor ik vanuit de woonkamer. Ik loop door naar de woonkamer. Mijn moeder en Ben zitten samen op de bank. 'Hallo, Lauren.' Ik kijk Ben boos aan. 'Lauren. Het spijt me.' Zegt hij. 'Tuurlijk, pedo.' Zeg ik zachtjes tegen mezelf. 'Lauren!' Dat hebben ze dus gehoord. 'Wat?! Het is toch zo!' Roep ik. Ik loop de deur uit.

Ik sta voor Nikita's huis en bel aan. Er doet niemand open. Ik loop richting het park en ga daar op een bankje zitten. 'Hallo.' Er staat iemand achter me. Er komt een jongen van mijn leeftijd naast me zitten. 'Ik ben Zane.' Zegt hij. 'En jij?' 'Hoi. Ik ben weg.' Zeg ik. Ik sta op en loop weg. 'Wacht even!' Roept de jongen. Hij rent achter me aan. 'Mag ik je nummer?' Vraagt hij. 'Dag!' Zeg ik. 'Oh, kom op!' Zegt hij. 'Wil je alsjeblieft weggaan.' 'Eigenlijk niet, maar oke dan.' Zane loopt weg.

Ik zit al een tijdje in een café. Het is half 6. Ik moet maar eens naar huis gaan. Ik sta op en loop weg.
Wanneer ik thuis aankom zitten Ben en mijn moeder niet meer op de bank. Ze zijn in de keuken aan het koken. Er zit een jongen op de bank. Hij komt me bekend voor. Ik loop de trap op naar mijn kamer. 'Lauren?' Hoor ik mijn moeder vragen. Ik negeer haar. 'Wil jij haar even halen?' Hoor ik haar vragen. De deur naar de gang gaat open. Ik hoor voetstappen op de trap. Er wordt op mijn deur geklopt. 'Rot op!' Zeg ik. De deurklink gaat naar beneden en de deur gaat open. 'Lauren toch?' Vraagt hij. Hij loopt mijn kamer in. Ik kijk op. Het is die jongen van het park, Zane. 'Ik ben Zane. Maar dat wist je al.' Zegt hij. 'Zo te zien ben ik toch achter je naam gekomen.' 'Dit ga je niet menen.' Zeg ik. 'En wat doe je in mijn huis?' 'Ik ben Bens zoon.' 'Wat? Het moet niet gekker worden.' 'Kom je naar beneden.' 'Ja, dag.' 'Kom nou maar gewoon.' Ik zucht en sta op. Zane en ik lopen naar beneden. Mijn moeder en Ben zetten net het eten op tafel. Zane gaat zitten op mijn plek. Ik kijk hem boos aan. 'Daar zit ik altijd.' Zeg ik. Zane gaat op de stoel ernaast zitten. 'Lauren, doe eens even aardig!' Zegt mijn moeder. 'Waarom?' Vraag ik. 'Lauren!' 'Ik ga anders wel bij Daan eten.' Zeg ik en ik sta op. 'Lauren zitten!' Roept mijn moeder. 'Ik wil niet met hem aan een tafel zitten!' Roep ik en ik kijk naar Ben. Ik pak mijn handtas uit de gang en loop de deur uit. Achter me hoor ik de deur opengaan. 'Lauren.' Zane komt naast me lopen. 'Waarom doe je zo tegen mijn vader?' Vraagt hij. 'Dat zul je heus wel weten. Jij gaat gewoon hetzelfde doen.' Zeg ik. 'Wat heeft hij dan gedaan.' 'Tss. Zo vader, zo zoon.' 'Kom terug naar binnen.' 'Nee.' 'Kom terug naar binnen.' 'Nee.' 'Oh, kom op.' Ik zucht. 'Best.' Ik draai me om en loop terug naar binnen. Ik ga aan tafel zitten. 'Loop nooit meer zo van tafel af.' Zegt mijn moeder. Zane komt ook aan tafel zitten. Ik neem een hap van mijn macaroni. Het is een tijdje stil. 'Ben en Zane komen hier wonen.' Zegt mijn moeder. Ik spuug mijn eten bijna uit. 'Wat?!' Roep ik. 'En je gaat gewoon normaal tegen ze doen.' Ik negeer mijn moeder en eet mijn eten op. Het heeft geen zin om hier tegenin te gaan. Ik voel een voet over mijn onderbeen aaien. Ik gooi mijn vork op mijn bord en sta op. 'Blijf godverdomme van me af.' Zeg ik. Ik kijk heel boos naar Ben. 'Lauren!' 'Wat?! Hij gaat me een beetje zitten aaien.' Mijn moeder kijkt naar Ben. 'Waarom zeg je dat? Ik heb niks gedaan!' Zegt hij. Ik zet mijn bord in de keuken en loop naar buiten.