My F*cked Up Life (Original)

35. De Kus

{Lauren}

Ik sta op uit bed en loop regelrecht naar de badkamer. Ik trek mijn pyjama uit en zet de douche aan. Wanneer de douche warm is geworden stap ik eronder. Na een halfuurtje kom ik er weer onderuit. Mijn leven is echt fucked up...

{Nick}

Ik zit met Lauren op de bank. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Hey, ik moet gaan.' Zeg ik. 'Waarom?' Ze kijkt me aan. 'Dat is een verassing.' 'Oke dan.' Ze geeft me een kus op mijn wang. Ik sta op en loop de deur uit.

Ik gooi de voordeur achter me dicht. Er komt een jongen aangelopen. Ik herken hem. Het is die jongen in die bunker die mij en Lauren vrijliet. Hij loopt naar me toe. 'Nick, toch?' 'En hoe weet jij dat?' Vraag ik. 'Blijf weg bij Lauren.' Zegt hij. 'Waarom zou ik?' 'Blijf bij haar weg, of anders...' 'Of anders wat?' 'Je mag er zelf voor kiezen of je dat wilt weten.' De jongen loopt weg. 'Kom terug! Lafaard!' Roep ik hem nog na. Hij draait zich om. Hij loopt naar me toe. Ik krijg zijn vuist in mijn gezicht. Ik haal uit en sla hem vol in zijn maag. 'Daar kom je echt nog wel achter.' Zegt de jongen. Hij loopt weg. Tss, lafaard.

{Daan}

Snel loop ik weg. Hier heb ik geen zin in. Die Nick moet bij Lauren wegblijven. Ik kijk op mijn telefoon. Mijn achtergrond is een foto van ons samen. Ik blijf er eeuwig naar staren.
'Daan?' Ik draai me om. Het is mijn ex, Andrea. 'Hey.' Zeg ik. 'Hoi.' We geven elkaar een knuffel. Het is 4 jaar geleden uitgegaan toen ze verhuisde naar Amerika. 'Hoe was Amerika?' Vraag ik. 'Ja, leuk.' Zegt ze. 'Ik heb heel veel leuke dingen gedaan. Zelfs in een tv-serie gespeeld. Jammer genoeg hebben ze mijn personage gedood. 'Jammer. Welke serie?' 'When The Dead Come Knocking.' 'Ken ik niet.' 'Oh, het staat op Netflix!' Ik lach. 'Ik zal eens kijken.' 'Hey, maar... Ik moet toegeven, ik heb je wel gemist.' 'Ik jou ook.' 'Maar ik moet weer gaan. Afspraak met mijn manager.' 'Oke. Ik spreek je nog.' 'Doegg.' Andrea loopt weg.
'Daan!' Hoor ik achter me. Ik draai me om. Zane komt naar me toegerend. 'Waar is Melissa?' Vraagt hij buiten adem. 'Ze is gek.' 'Zo praat je toch niet over je zus!' Roept hij boos. 'Dat doe ik wel! Ze wilde Lauren vermoorden! Ze heeft haar vastgebonden in een bunker!' 'Jezus. Dat meen je niet?' 'Jammer genoeg wel.' 'Waar is ze nu dan?' 'In een gekkenhuis.' 'Ow... Mag ik haar bezoeken?' 'Ga dat daar maar vragen.' Zane rent zo snel mogelijk weg. 'Ook leuk om jou weer te zien!' Schreeuw ik hem na.

Ik zit thuis op de bank. Mijn telefoon gaat af. Ik neem op. 'Hallo, spreek ik met Daan Driessen?' 'Ja.' 'U spreekt met Kennedy, van het Randley Gekkenhuis voor gekken. Wij bellen voor Melissa Driessen. U zal vandaag tussen 3 en 4 een belletje krijgen dat ze misschien weer thuis mag komen.' 'Echt? Eh... Ja, oke. Maar waarom dan?' 'Dat kunt u vragen als u gebeld wordt. Dag.' De vrouw hangt op. Dat had ik dus niet verwacht. Ik ben zo blij! Wel raar dat ze al zo snel wordt vrijgelaten. Ik ben zo blij!!!!! Ik sta op en ren naar buiten, rechtstreeks naar Lauren.

{Lauren}

Ik sta op van de bank en loop naar de koelkast. Hij is bijna leeg. Shit, boodschappen doen dan maar. Ik pak mijn tas en portemonnee loop naar buiten. Ik zie Daan aan komen rennen. Hij tilt me op en draait me rond. 'Daan? Wat doe je?' Vraag ik. 'Melissa. Ze komt misschien weer naar huis!' Zegt hij lachend. 'Echt? Geweldig!' We geven elkaar een knuffel. Ik kijk Daan aan, recht in zijn ogen. Zijn gezicht komt dichterbij het mijne, en hij zoent me. Na 10 seconden trek ik me terug. 'Lauren... I...' Ik loop snel weg. Ik heb tranen in mijn ogen. 'Lauren!' Roept Daan me na. Ik draai me niet om en loop zo snel mogelijk door.