"Oku! Yaradan Rabbinin adı ile! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle yazmayı öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir." (Alak,96:1-5)
Oku! Yani İkra yazıyordu. Cümlenin tamamının altı bir kaç kere çizil...
Umarım beğenirsiniz keyifli okumalar :) hepinizi çok seviyorum.
Allah'a Emanet Olun :)
Konuşmalar son hız devam ederken, yemek kaşığım ile çorbamla oynamaya devam ettim. Büşra ile Elif bindallım hakkında konuşuyordu. Annemle Yasemin abla düğünde giyeceklerini tartışırlarken, yengem Berat'ın halası ile muhabbet ediyordu. Diğerleri ise kendi alemindeydi. Kalabalık ve uzun bir masaydı. Bülent amca ve Yasemin abla misafiri çok seviyordular. Yasemin abla o kadar mutluydu ki bütün neşesi masaya yansıyordu....
"İkra?" İsmimi duymam ile başımı aşık olduğum gözlere çevirdim.
"Efendim?" Önce bana ardından bir kaşık alınmış çorba kaseme bakıp "Neden yemiyorsun?" dedi.
Omuz silkip "Bilmem." deyip tebessüm ettim.
"O çorba bitecek İkra." Sesi biraz sinirli çıkmıştı. Aç karnım guruldayınca itirazsız çorba yemeye koyuldum. Çorbamın içine atılan küçük ekmek kırıntısı ile Berat'a baktım.
"Ya ne yapıyorsun?"
"Bir kocaya yaa denmez. İki ekmek ile ye." Elinde ki kalan ekmeği çorbama güzelce boca ettikten sonra, kaşları ile çorbayı gösterdi. Sinirle kaşlarımı çatıp, çorbamı tekrar yemeye koyuldum. İçten içe kalbim deli gibi çarpıyordu. Berat'ın parmaklarının dokunduğu ekmek kırıntıları yiyordum. İçimden sırıtırken, nefes boruma bir şey kaçmasıyla, öksürmeye başladım. Çorbamı refleks olarak pıskırmıştım. Berat hızla bardağı bana uzatırken herkes bana bakıyordu. Utancımdan kulaklarıma kadar kızardığımı hissediyordum.
"Neden dikkatli olmazsın ki." Berat kendi kendine homurdanarak sırtıma bir kaç defa vurdu. Suyu bir dikişte içerken "İyi misin yavrum?" Yasemin abla dönüp baktım. Boğazımı temizleyip "İyiyim annecim." Diyerek yanıtladım. Aldığı cevap çok hoşuna gitmiş olacak ki mutlu bir şekilde gülümsedi. Annemle göz göze gelince bana göz kırpınca şaşırmadım değil.
Benim çorbamın üzerine Berat bir kase daha çorba içmiş, ana yemekte dolu dolu bir tabak bitirmiş ve neredeyse yarım tepsi baklavayı kendisi bitirmişti. Bunun yanında bende bir tavuk butu, pilav ve cacık yiyerek yemeğimi sonlandırmıştım. Yemeğimi bitirdiğim de Berat'ı izleyip, nasıl bu kadar çok şey yediğini yediğim yemeklerle birlikte hazmetmeye çalışmıştım. Çiseleyen yağmurla birlikte masayı hızla toparlamış, içeri girmiştik. Kadınlar ve erkekler ayrı odalara ayrılırken, ben mutfakta su içmekle meşguldüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kocana da su versene." Berat'ın sırıtan yüzünü görünce gülüp, bitirdiğim bardağı su ile çalkalayıp tekrar su doldurdum. Berat suyu sırıtarak alırken "Ne gülüyorsun?" deyip tek kaşımı kaldırdım. Taburelerden birine otururken omuz silkmekle yetindi. Ardından bardağı kafasına dikledi. Su içerken bir saniye olsun gözlerini benden ayırmamıştı. Bardağı tezgahın üzerine bırakıp, bakışlarını tekrar bana çevirdi.
