Gerçekle Yüzleşmek

13- Senden Vazgeçiyorum

multimediayı nihayet çözdüm ve resim koydum  adhjfklgş bölüm şarkısı var ve kızımız ve giydiği elbise de orada :D yorum yapıp votelemeyi unutmayın ^^ 

Annemin önüme koyduğu yumurtayı iştahla yerken Yağız yanıma oturdu.  

"Babam uyanmadı mı ?"  

"Bugün cumartesi. Unuttun mu ?" Dedim başımı tabağımdan kaldırmadan.  

Yağız ters ters bana laf yetiştirirken çayıma uzandım. "Hatırladığım kadarıyla sen de cumartesi günleri öğlene kadar yataktan çıkmıyordun. "  

"Bazı nedenlerden uyku tutmadı. " bakışlarım ocağın başında tavayı tutan anneme kaydı. Dün akşam dediklerini unutmuş muydu yoksa ? Neden uyandığımdan beri tek kelime etmemişti ki? Hiçbirşey olmamış gibi davranması çok sinir bozucuydu !  

"O kadın yüzünden mi ? Gelip şikayet etmesi çok kaba bir davranıştı. Bence annem de ondan hoşlanmıyor. " kardeşim anneme bakarken yutkundum. Yağız haklı olabilir miydi ? 

Annem masaya gelip tavadaki yumurtayı Yağız'ın tabağına aktarırken gülümsedi ve nihayet konuştu. "Evet. O kadından hoşlanmıyorum. " 

Duyduğum şeyle çatalı bıraktım.  

"Aranızdaki sorunları hallettiniz mi ? Ah, keşke o kadar erken yatmasaydım da sizi dinleseydim. " Yağız söylenirken dudaklarını büzünce annem gülerek ona baktı.  

Birden bire masamdan kalkarak odama doğru yürümeye başladım. "Ben doydum. "  

Haftasonu olduğu için günün tamamı benimdi. Yine de ne yapacağım konusunda bir fikrim yoktu. Ediz'le ayrılmamış olsaydık muhtemelen onunla gezerdim ama şimdi yalnızdım.  

Dul kalmış gibi hissediyordum kendimi. Çaktık ya, evlenmeden ne dulu ! 

"En azından benden intikam almasına dırsat vermeden aramıza mesafe koydum. " dedim kendi kendime.  

Elbette ki annemin benden beklediği gibi intikam almayacaktım. Ediz'in gerçeklerden haberi yokken böyle duygusuzca davranması onun suçu değildi. Zamanında ona anlatabilirdim. Peki şimdi gidip ona gerçeklerden bahsedersem kendinden nefret etmez miydi ?  

Çalışma masama doğru giderken kitaplarımın üstünde duran telefonumdan Katy perry- Roar şarkısı çalmaya başladı. Uzanıp ekrana baktığımda aramanın Arda'dan geldiğini gördüm. Onu özlemiş miydim ? Hızla atmaya başlayan kalbime söz geçirmeye çalışarak telefonu kulağıma götürdüm.  

"Ece ?" 

"Arda ?" 

"Nasılsın ?" 

"Orta şekerli. " 

"Bugün müsait misin ?" 

"Hayır. Odamda oturup haftasonum ne kadar sıkıcı geçebilir diye deneme yapacağım. " 

"Bende beraber birşeyler yapmak ister misin diye soracaktım ama başka zaman artık. "  

"Sanırım daha sonra da deneyebilirim. " dedim hemen.  

Limon muyum ben, evde oturup sıkılayım ?!  

Yüzümü ekşiterek aynamın karşısına geçtim. Saçlarımı yapsa mıydım ? Nereye gidecektik ? bütün gün beraber mi olacaktık ? 

"Beraber akşam yemeğine ne dersin ? " 

"Olur, tabi. " dedim heyecanla.  

"7'de hazır ol. "