Gerçekle Yüzleşmek

21- Senin İçin

Ece'nin ağzından...

Arabayı kullanan Ezgi'ydi ve yanında oturan Ediz'e nasihatlar verip duruyordu. Ben ise okuldan çıktığımızdan beri en ufak bir ses çıkarmamıştım. Öylece camdan dışarıya bakıyor ve Arda'yla nasıl barışacağımızı düşünmeye çalışıyordum.

"Ece, bizi duydun mu ?" Ezgi'nin sesiyle başımı onlara çevirdim.

"Ne dediniz ?"

"Çifte randevu yapacağız. "

"Bu çıkmaya başladığınız anlamına mı geliyor ?" Sorumla beraber Ediz arkasını döndü. Yüzündeki morluk ve yaralara bakınca aklıma yine Arda geldi. Bakışlarımı ondan kaçırarak yola diktim.

"Evet, Ezgi'yi seviyorum. "

Ediz'in sözünden sonra alayla güldüm. "Komikmiş. "

"Komik olan nedir ?" Dedi Ediz.

"Senin bu kadar kolay aşık olman. "

"Kıskanıyorsun. "

"Bu daha da komikmiş. " kollarımı göğsümün hizasında birleştirdim.

"Komik olan sensin. Hem beni hem de Arda'yı idare etmeye çalışıyorsun. "

"Yanlış bilgi verme. Senden tiksiniyorum. Arda'ya ise AŞIĞIM. " dedim son kelimeyi daha yüksek sesle söyleyerek.

Aslında ben de yanlış söylemiştim. Çünkü Ediz'e de değer veriyordum ama dostum olarak görüyordum. Ama Arda'nın kesinlikle yeri başkaydı.

"Benden tiksinseydin yanımda olmazdın. "

"Arda çok güçlüdür. Sen ise zayıfsın. Sana destek olmak için buradayım yani. "

"Yalanlarınla sadece çocukları kandırabilirsin. "

"Seni zaten çocuk olarak gördüğüm içindir belki de yalanlarım. Seni en son terk ettiğimdeki gibi bulmak istediğim için yeni halini kabul etmek istemiyorumdur. "

"Senin gözünde hala bir çocuk olsaydım benimle çıkmazdın. "

"Sana çocukken de aşıktım. "

"Beni hiçbir zaman unutamadın ve unutamayacaksın da. " dedi alayla gülerek.

"Evet. Eskiden aşık olduğum kişiyken şimdi de tiksindiğim tek kişi olarak hayatımda yer edineceksin. "

"Sen bana..."

Ezgi, Ediz'in sözünü kesince koltuğa yaslandım.

"Kesin sesinizi. "

"Ezgi, indir beni. "

"Gerek yok. Eve bırakırım. "

"İndir dedim. " diye ciyakladım. Ezgi söylenerek arabayı kenara çekti. Kapıyı çarparak arabadan inmeden önce Ediz'in sinir bozucu sesini duydum.

"En kısa zamanda görüşürüz, Ece. "

Doğal olarak bu gece beni uyku tutmadı. Arda'yı gördüğüm rüyalarıma Ediz'in olduğu kabuslarım karışıyordu. Gözlerimi araladığımda kan ter içinde olduğumu fark ettim. Yatağımda doğrularak Ay'ın ışığının düştüğü pencereye baktım. Yataktan inip çalışma masama gittiğimde telefonumu aldım. Ezgi'den gelen 7 mesajı gördüğümde uykulu gözlerimi açmaya çalışırken ona cevap yazmaya başladım.

"Ece, gerçekten üzgünüm. Bana mesaj atar mısın ? Seni merak ediyorum. Aramızı düzeltmeliyiz, sürekli kavga etmekten sıkıldım. "

"Canını sıkma. Benim aklım başka yerdeydi. "