"IUWI mo na po ako."
Napatingin sya sakin, nakikita ko ang mga mata nyang nakatingin sakin ng matalim. Agad nya akong nilapitan "Iuwi? Ito na ang bahay mo ngayon Irah!" napahagulgol ako, tatayo sana ako ng kumalansing ang kadena sa paa ko.
"Pakawalan mo na ako, tama na!" ngumiti sya at unti unting nilapit ang mukha nya sakin at kinintilan ng halik ang labi ko"Irah, iyan parin ang labi mo, tanging labing nagpapahibang sakin"
Napatitig ako dito, ang mukha nito'y masaya ngunit, paano naman ako? Hindi ako si Irah na sinasabi nya! Tanya ang pangalan ko! Tanya Irah Acosta at hindi ang Irah Mandalghen na yun!
Gustong gusto ko itong banggitin ngunit hinalikan nya ulit ako, mas mapusok, tila naghahanap. Sa gulang kong dose anyos ay nararanasan ko na ito! "Siguro nga'y dika pa handa," tumayo ito at nilagay ang kamay sa kanyang tig kabilang bulsa, tumingin ito sa malaking bintana at tumitig sa bilog na buwan.
"Sa pagsapit ng tamang panahon, kukuhain kita, magiging akin kang muli, maaangkin kita. Sa araw na yuon, wala kang magagawa kundi sumama sakin kapalit iyan ay mabubuhay ka ng normal at papakawalan kita ngayon, kung papayag ka."
Tumango tango ako, wala sa huwisyong tumango ako kapalit ng kalayaan ko.
Ngumiti sya at lumapit saakin. Lumuhod sa harapan ko at hinawakan ang kamay ko"Mahal ko" ngumiti nalang din ako.
Kapalit ng kalayaan ng kaunting panahon ang pagsama ko sayo.
---
BUMANGON ako ng pawis na pawis, napanaginipan ko nanaman, malapit na ba nya akong kunin?
"Tanya!" tawag sakin ng pinsan ko, bumangon nako at lumapit sakanya "Bakit? Anong problema?" tanong ko, pinagmasdan ako nito at hinawakan ang kamay ko.
"Umuungol ka kasi kanina, narinig ko, akala ko naman binabangungot ka na" ngumiti ako at hinawakan sya sa pisngi.
"Malayo pa ang kamatayan ko, wag kang mag alala okay?"
Malayo pa, dahil susunduin pa nya ako. Makakasama ko pa sya.
Ang lalaking minamahal ko na sa haba ng panahon. Ano ka nga ba?
BINABASA MO ANG
Dark's Mine
VampireSimple lang naman ang buhay ni Tanya Irah Acosta, masaya siya sa mga bagay na ginagawa niya, kahit na hindi siya marangya. Lumaki man sa mayamang ama, nakuntento na si Tanya sa mga simpleng bagay sa paligid niya. Pero iba parin talaga ang tinitibok...
