Aşka Yabancı

-7. Bölüm-

İNSTAGRAM: @dilaywats

İyi okumalar... Vote ve yorumlarınız bekliyoruz canlar 😘😘

°°••°° °°••°°

Akşam herkes uyumuştu fakat benim gözüme bir türlü uyku girmiyordu. Oysa sabah nasılda yorgundum. Yataktan kalkıp duş alsam olmazdı çünkü bu saatte yasaktı ama çıkıp koşsam sorun olmazdı sanırım. Hızla yerimden kalkıp üstümdeki şorta aldırmadan alayın bahçesine çıktım.

Yaklaşık yarım saattir koşuyordum fakat bir türlü yorgunluk hissi girmiyordu bedenime. Düşüncelerim Sancakta takılıp kalmıştı. Hislerimin anlamını çözemiyordum fakat tahmin edebiliyordum. Büyük ihtimalle tutkunun verdiği sarhoşluktu bedenimde dolaşan bu tatlı ürperti. Umarım fazlası değildir.

Tam alayın arkasına gelmiştim ki birinin bana yaklaştığını fark ettim. Hiç bozuntuya vermeden koşmaya devam edip yaklaşmasını bekledim. Kim olduğunu bilmiyordum ve bu beni endişelendiriyordu. İyice yaklaştığına emin olduktan sonra ani bir refleksle dönüp karnına sert bir tekme attım. İnlemeleri sırasında kafasını aşağı eğdiği için kim olduğunu bilmiyordum ama bu şuanlık umrumda değildi. Beni korkutmasına ne gerek vardı?

Altlan tüm gücümle attığım yumruk sayesinde aşağı eğdiği kafasını kaldırınca onun Korkut olduğunu anladım, bir yandan içim rahatlarken diğer yandan daha çok sinirlendim. Ne diye sinsi sinsi yaklaşıyordu anlamıyordum. Korkutmuştu. Cidden. Kafam karmakarışıktı ve hiç bir şey düşünemiyordum. Korkutun beni korkutmasıda ayrı bir şeydi.

"Kafayı mı yedin Korkut? Sessiz sessiz yaklaşıp seni öldürmemi mi amaçlıyorsun?" Korkum kendini geri çekerken derin bir nefes verdim.

"Sana en başta seslendim ama sen beni duymadın Nefes. Bende yanına yaklaşayım dedim bu seferde çok hızlı koştuğun için yetişemedim o kadar seslenişi duymayacak kadar dalgınsın ama arkandan geldiğimi hemen fark ettin." Çenesini hafifçe ovuşturup bana gülümserken sadece sesiz kaldım. Reflekslerim kuvvetliydi. Ayrıca düşünüyordum ve onu duymamam normaldi.

"Tamam Korkut neyse iyi misin?" Diye sordum. Koştuğum için nefes nefes'e kalmıştım. Ve kendimi dizginliyordum.

"İyiyim ama sağlam tekme yedim baya olmuştu sağ ol." Kendince beni güldürmeye çalışıp özür diliyor gibi bir hali vardı. Omuz silktim sadece.

"Ben yatmaya gidiyorum Korkut. İyi geceler." Sıkılıp kaçmaya çalışmam normaldi değil mi? Rahatsız olmuştum. Ama bir kaç dakika bile olsa düşüncelerimden uzaklaşmıştım. Arkamı dönüp ilerlemeye başladım

"Nefes?" Arkamdan gelen sesle hafifçe dönüp ona bakarken hafifçe fısıldadım.

"Efendim?"

"Neyin var? Bak bana anlatabilirsin ne sorunun varsa dinlemek isterim." Omzumu silktim. Ona gidip Komutanımla öpüştüm. Hatta ileriye bile gittik diyemezdim.

"Hiç bir sorunum yok Korkut gayet iyiyim."

"Peki sen bilirsin."

°°••°° °°••°°

SANCAK BALKAN

Nefesin bağırışını duymamla hemen yataktan kalktım. Ses arka taraftan gelmişti. hızla arkaya doğru koşarken Nefesin bir erkekle konuştuğunu duydum. Henüz beni görmemişlerdi ama ben onları çok rahat görüyordum. Nefesin konuştuğu Korkuttu ama neden karnını tutuyor anlamamıştım. Konuşmalarına biraz kulak verdiğimde Korkutun Nefese sorduğu soruları duymuştum ne kadar sinirlensem de Nefesin verdiği cevaplar hoşuma gitmişti.