XI

12 0 0
                                    

PIA'S POV:

Dahil sa 'di ko malamang dahilan kung bakit nagkakagulo ang mga tao rito ay nakitakbo na rin lang ako. I stood near the door facing the wall while carrying my shoes.

"Oh ghad!! Ano bang problema ni kuya Andrew?"

"Kawawa naman si kuya Francis."

"Hindi naman mag-aalburuto si kuya Andrew kung walang ginawang masama sa kanya ang tao."

"Naku girl, nagkagalos tuloy si bebe Andrew ko."

Dinig kong usap-usapan ng mga kababaihan sa paligid ko. Anong tungkol kila kuya Andrew at Francis. Nag-away ba sila? I was about to turn my head to check them up when somebody grabbed me by my arm. Natakot ako bigla and my whole system panicked when he pulled me out of the hall. Nagpumiglas ako mula sa pagkakahawak niya but he was too strong for me to escape from his grasp. Nang makalabas na kami, I was able to calm my self down when I saw a familiar figure of him when my vision became clearer.

"Sa..saan po tayo pupunta kuya?" Asked I which made him stop from his track.

We stopped in the hallway which seems like a bridge that connects the hall from the main part of the hotel. He faced the huge billboard at ngayon ko lang nakitang siya pala ang model kasama ang isang napakagandang matandang babae at gwapong matandang lalaki na nakatayo sa magkabilang gilid niya. It may be rude to ask kaso I'm a bit curious as to what relationship he has with those people. Ngunit bago ko pa man maibuka ang bibig ko ay nagsalita na siya.

"They're my grandparents." Explained he while staring at the human sized picture. "They're in England right now." He added and took a deep sigh bago humarap sa akin. "Alam mo bang bilib ako sayo." Amused na wika niya and patted my head which made me jumped in surprise.

I gave him a sly smile and said, "Wala namang special sa akin kuya. In fact, I am just an ordinary girl."

I confusedly looked at him when he suddenly laughed. Nakakapagtaka. Wala namang nakakatawa sa sinabi ko ah.

"Everyone's special. We are all unique in our own special way. So don't ever say that their is nothing good about you. You wouldn't be you if you're not Pia." Mahabang litanya niya habang nakahilig sa veranda.

Akala ko noon puro pagpapagwapo lang ang alam ni kuya Andrew. I never expected that he could be this sentimental.

"You're heart is so good." Ani niya ulit. "Don't you know na kaya lang naman ako sumama dito ay dahil balak kong magproposa sa girlfriend ko." Why is he sharing this to me? "But for the second time mas pinili niyang iwan ako para sa pangarap niya." Malungkot na wika nito at hinawakan ang magkabilang balikat ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapakilala sa'yo. I'm Kyle Andrew Lim." Sabi niya and extended his arm for a handshake.

Agad ko naman iyong tinanggap at ngumiti nang bahagya. "Ako si Selene Patricia Vielle Kim. Ang haba diba kuya? Pero napaka'ordinaryo naman ng pangalan ko." Said I and sighed. Wala naman talagang special tungkol sa akin. Hindi kagaya ng mga kapatid ko na talented na, matalino pa. Eh ako? I never excel either in academics or co-curricular activities.

"Ikaw talagang bata ka. Lahag nga tayo espesyal. 'Wag kang maniniwala sa sinasabi ng iba. Believe in yourself." Natatawang paliwanag niya at binatukan ako. Napakamot nalang tuloy ako ng ulo. "Sana kalimutan na lang natin kung anuman ang nangyari." He spilled out. "It was not your fault. Pareho lang tayong naset'up ni Francis." He calmly stated.

Walang pag-aalinlangan akong tumango. "Salamat sa lahat kuya. Siguro di naman na tayo muling magkikita kaya tama ka, kalimutan na natin lahat ng 'yun." Sabi ko.

He gave me a tight hug and patted my head for the second time.

"Alis na 'ko." Paalam niya when a man in black suit appeared from somewhere.

TWISTED FATE (On Going)Where stories live. Discover now