TWISTED FATE (On Going)

Kabanata 37

I do...

PIA'S POV:

"Youre the prettiest today hija." Bulong ni mama habang nagpupunas ng luha niya.

Gusto kong mainis sa pagiging emotional niya. Magpapakasal lang ako. It's not as if pupunta akong outer space at hindi na babalik. Kanina pa kasi siya umiiyak. Infact, kagabi pa pala siyang ngumangawa. I am not a b*tch but simula nung nabuntis ako ay palagi na akong naiirita kahit sa mga simpleng bagay lang. Pati nga ako ay naiinis narin sa sarili ko. Haaay. Pati si Tanya sinasabi narin na ang suplada ko daw nitong mga nakaraang araw. Eh sa hindi ko mapigilang hindi magtaray eh. Huhu.

"Ma, 'wag nang OA ha? Hindi naman siya ilalayo ni Andrew eh. Makaiyak naman 'to." Ani ate habang niyayakap si mama.

I am already wearing my wedding gown. It's the simplest off shoulder gown na straight cut hanggang paanan hugging my upper body until my waist. Hindi pa naman masyadong halata ang bulto sa aking tiyan. Isang buwan pa lang naman kasi kaya wala pang masyadong pagbabago sa katawan ko aside from the change in my appetite and behavior. For the very first time, I will be wearing the crown of the family. Ayoko mang suotin 'to, wala akong choice dahil it's a family event defining our status in the society. So sa halip na veil ang suot ko ay itong tiara ng pamilya bilang Selene Kim, "The First". I am not comfortable with this whole thing but who am I to complain. Ito ang tadhana ko.

"Baby..." Tawag ng kakapasok lang na si daddy kasunod ang gwapo kong kuya and oh....

He's with someone na hindi ko kilala at hindi rin naman ang girlfriend niyang maldita. Haha. Sorry for the term again. Narinig ko kasi ang pag-uusap nila ni ate noong nakaraang gabi kaya naiinis ako when I discovered that she just played with my kuya's heart.

Agad akong niyakap ni Dad. He gave me a peck on the cheek and passed me to kuya who is seriously looking at us.

"Baby, I love you." Bulong ni kuya ko and hugged me tightly.

The girl standing beside him smiled at the sight of us. She's cute. Mukhang barbie doll. Can I just keep her in my room instead?

"Who's she?" Tanong ko habang nakayakap parin kay kuya. Referring to the girl na nagblush nang marinig ang tanong ko.

I heard kuya chuckled and pushed me lightly. Naglakad ako papunta sa tabi nina mama at pinanood ang sunod na gagawin niya. He held the girl's waist at hinila ito palapit sa kanya. Kuya's infamous move huh? Haha.

"Everyone, meet Jessie. Jess this is my family." Pagpapakilala ni kuya kay ate Jessie na kinamayan kami isa-isa habang namumula ang buong mukha niya. Haha. Cute. I'm starting to like her na.

"Jessie who kuya?" Mataray na tanong ni ate habang nakahalukipkip sa tabi ni papa.

Natawa naman si mama sa naging turan ni ate kaya napangiti narin ako. She won't be Georgina kung naging mabait siya. Kaya nga walang nanliligaw except doon sa last na naging boyfriend niya na bigla nalang nawala, kasi mataray. Haha.

"My first love." Nakangiting dugtong ni kuya habang nakatingin kay ate Jessie na mukhang inlove na inlove talaga.

Nagkatinginan muna kami ni ate and as if on cue ay..."Kyaaaah. Siya yun?!" Sabay na sigaw naming dalawa at  padarag na niyakap si kuya.

I never expected na after seventeen years ay muli silang magkikita. Ate Jessie was kuya's crush way back in elementary. She was timid but undoubtedly cute. Unfortunately, they flew back to London kasi doon nakabase ang mga magulang niya. After that ay wala na silang contact sa isa't isa. I want that kind of love story. Can stand the test of time. Imagine, seventeen years aren't a joke. But I guess destiny wasn't in favor of me.