TWISTED FATE (On Going)

Decisions

PIA'S POV:

Nagulat ako nang bigla akong hilain ni kuya Andrew upang yakapin. My body stiffened when I felt his warm embrace. It feels like home. I feel like I am safe and secured. Hindi ko alam kung may magic ba siya o ano ngunit basta nalang tumigil ang mga luha ko. Tahimik akong nakasandal sa balikat niya nang mapagdesisyonan kong kumalas mula sa mga bisig niya. Ngunit anong sasabihin ko after that hug? Basta na lang ba akong mahihiga at magpapanggap na parang walang nangyari o magpapasalamat ako dahil sa pagpapatahang ginawa niya? Which is which? Nakakalito naman. What if I just pretend that I had fallen asleep? Mas kapani-paniwala 'yun. Kunwari ay nakatulog ako dahil sa sobrang pagod. Hehe. Tama.

I let my weight fall upon him upang akalain niyang nakatulog na nga talaga ako. I tried my best to supress myself from laughing upang hindi maging awkward ang sitwasyong ito sa amin. Kung sa ganitong paraan lang ako makakatakas na mapag-usapan ang nangyari kanina ay gagawin ko na ang makakaya ko upang maging magaling na aktres. Hahahaha. May speech and stage arts naman kaming subject eh. Maiapply nga ngayon.

Mahigit limang minuto na nang magpanggap akong tulog when I heard him speak.

"Sorry Pia. I am so sorry ngunit hindi ko kayang iwan si Cass para sa baby. Makakakita ka rin ng lalaking magmamahal sayo. Patawarin mo ako. I never mean to hurt you but I can't marry you." Ani kuya Andrew sa mahinang boses. But his words were clear enough for me to understand what he actually meant.

Honestly, I never really expected him to stand by me at panindigan ang nangyari sa aming dalawa. Unang-una sa lahat, aksidente ang nangyari. He's in a relationship at mahal na mahal niya si ate Cassandra. In fact, he was all ready to propose to her on that very same day. I would appear like a desperate slut kapag ipinagpilitan kong pakasalan niya ako. I'm too plain and simple for a mighty Kurt Andrew Lim. Ayokong magpakasal sa taong pakikisamahan lang ako dahil nadisgrasya niya ako and not because he loves me. What kind of life will I give to my family? Kumpleto nga ngunit wala namang pagmamahal. Will I ever be happy? I know not. Never will I be.

I felt him carry me and after awhile ay naramdaman ko na ang malambot na kutson sa likod ko. Matapos niya akong ihiga sa kama ay sunod kong narinig ang lagaslas ng tubig mula sa banyo. He's maybe taking a shower. Iminulat ko ang aking mga mata and roam my eyes around my pink colored room. I held my stomach where my little angel is peacefully staying. Hindi ko na namalayan ang pagpatak ng mga luha ko nang maalala ang mga katagang binitawan ni kuya Andrew.

"Baby, please forgive mommy ha? I'll do this for you. Ayokong lumaki ka sa isang pamilya na walang kinikilalang ama and I know if your Dad doesn't accept us, my family will forever consider me a disgrace to their name. Ayokong madamay ka anak kaya patawarin mo si mommy ha?" Umiiyak na wika ko habang patuloy sa paghimas ng maliit na umbol sa aking tiyan.

Nakapagdesisyon na ako. Sana lang ay wala akong pagsisihan.

Kinaumagahan.....

Maaga akong nagising at maingat na bumaba sa kama upang hindi magising si kuya Andrew na nasa kabilang side nito. I immediately changed into a simple dress at inayos ang sarili ko bago lumabas ng kwarto. Tulog pa ang lahat at hindi ko alam kung umuwi ba ang grandparents ni kuya or they stayed here with us overnight. I used my red Porsche na matagal nang nakapark sa garage at mahigit tatlong buwan nang hindi nagagamit. Alam ko parin kayang magdrive? Medyo matagal na rin since the last time I practiced driving. Sana naman ay ligtas akong makarating sa pupuntahan. Maging ang mga katulong ay nasa kusina pa at naghahanda kaya walang sinuman ang nakakita nang bumaba ako ng hagdanan. Hindi na ako nag-abalang kumain pa at dire-diretso palabas ng bahay.

I drove in a moderate way papuntang Seoul City. I already called a private doctor upang isagawa ang gusto ko nang walang ibang nakakaalam. Isa pa, that hospital is one of my parents'property na nakapangalan sa akin. Sana naman pagkatapos nito ay maging maayos na ang lahat.