KABANATA 51

1 0 0
                                        

PIA'S POV:

"Huwag ka na munang pumasok." Sabi ni kuya Luke habang nasa daan kami pauwi ng bahay.

"Okay." Nakangiting wika ko sabay lingon sa labas ng bintana.

Matapos kong magising kanina ay pinagsabihan ako ng nurse sa school namin na magpahinga na lang muna. Hindi man masyadong malala ang nangyari sa akin ay baka raw bigla akong mahilo. I was even surprised to see a very big bruise on my left cheek. Natatawa nga ako eh. Daig ko pa ang nadapa at gumulong ng ilang beses.

Nilingon ko ang seryosong si kuya Luke habang diretsong nakatingin sa daan. He offered to drive me home kahit na ilang beses nag-insist si Tanya na sa dorm na lang muna ako magstay. Kaya heto and he sacrificed some of his classes para lang masiguradong ligtas akong makakauwi. Nagtataka man kung bakit siya ang tinawag ni Tanya ay tumahimik na lamang ako. I guess, kahit si kuya Andrew ang sinabihan niya, hindi naman din siya pupunta. The hell he cares about me.

"Do you have something to say?" Asked he at sinulyapan ako ng dalawang beses.

Ngumiti ako ng mapakla kahit hindi naman niya nakikita. Kuya Luke is a very good man. He still treats me well despite of everything. I owe him a lot and I must thank him for that.

"I was just thinking kung gusto mong kumain muna ng ice cream?"
Nahihiyang tanong ko habang nagkakamot ng ulo.

Ngumisi siya. And I swear namula ako dahil sa nakakalokong ngiti niya. He must be thinking that I am flirting? Am I over reacting? Gusto ko lang kasing kumain ng macapuno flavored ice cream. Treat ko na din sa kanya for being nice. Tss. Malisyuso.

"Sige ba!" Natatawang sagot niya then parked his car outside an ice cream parlor at nakangising humarap sakin. "Basta libre mo ha." Aniya.

I raised my thumbs up as an agreement. Pinagbuksan niya din ako ng pinto at inakay papasok ng ice cream shop. I ordered that flavor that I've been craving at siya naman ay cookies and cream. I never knew that kuya Luke likes chocolate. Hehe. Umupo kami sa nag-iisang bakanteng upuan sa shop na ito. Lahat ng babaeng madaanan namin ay tutok na tutok sa lalaking kasama ko. I even heard them whispering that he is like a demi god. Haha. Gwapo naman kasi talaga siya.

"Are they a couple? They look good together." Bulong ng isang babaeng nasa kabilang mesa.

Tumango-tango naman ang kasama niya habang nakatingin sa amin at may kutsara pa sa bunganga.

"Akalain mo nga naman. Napagkamalan pa tuloy tayo." Nagkakamot ng batok na ani kuya Luke.

Ngumiti na lamang ako though it seems a little bit awkward for me. He had been confessing about his feelings and here we are, having an ice cream.

After that, it became deafening between us. We just focused on eating and nobody dared to talk.

"How are you lately?" Tanong niya in the middle of nowhere to break the silence between us.

Pansamantala akong nag-isip kung ako ba ang tinatanong niya o ang kalagayan ko. But when he threw another follow up question, that is when I realized that it was my baby whom he is asking about.

"Fine, though there are times that I really couldn't understand." His forehead formed folded lines. "Minsan kasi ang weird ng mga gusto kong kainin." Natatawang ani ko while caressing the small bulge in my tummy.

We stayed there for awhile before he decided to drive me home. Dumaan pa nga muna kami sa grocery store bago tumulak pauwi. Bigla kasi akong nagcrave sa kiwi shake. Nakangiwing bumili ng limang kilo si kuya Luke habang nakatingin sa mga mata kong halos tumalon sa sobrang tuwa. I even reprimanded my self to stop from drooling while staring at the plastic bag. It's driving me insane.

TWISTED FATE (On Going)Where stories live. Discover now