🔷 1🔸

6.6K 875 9.6K
                                    

Multimedia: Miray Altay

🔷🔸🔹🔶

Bu uzun ve ıssız yolda tek başıma kalmıştım. Bu çok ürkütücüydü. Etrafa korku dolu bakışlar saçıyordum. Keşke diyordum içimden şu an bir mucize olsaydı da bir kurtarıcı melek bana yardım etseydi.

Bu başıma gelenler iş arkadaşım Yağmur yüzünden oldu. Çalıştığım büroda gazete muhabirliği yapıyorum. Bir haber için Yağmur ile bana görev verildi. Şehre çok uzakta olmayan bir kasabada gerçekleşen cinayeti araştıracaktık.

Birlikte kasabaya gittik. Araştırmalarımızı yapıp oranın insanları ile de röportaj yapıp notlar aldık. Şehre dönme vakti gelince yola çıktık. Arabayı Yağmur kullanıyordu. Kasabadan çıkmadan önce benzini kontrol etmemişti. Fakat kasaba halkı bizi uyarmıştı. Yolda hiç petrol istasyonu yoktu. Yağmur bana ve onlara kulak asmamıştı.

Bir süre sorunsuz bir şekilde yolda ilerledikten sonra benzin bitmişti ve öylece kalakalmıştık.

Acı gerçekler bizimle dalga geçercesine kendini gösteriyordu. Maalesef hiç petrol istasyonu yoktu.

Resmen bu ıssız yolda, insanların bize birer sürtükmüşüz gibi bakmalarına ve korna çalmalarına maruz kalmıştık.

Ne yapabileceğimi bilmiyordum. Zaten Yağmur da otostop çekip bir arabaya binip beni tek bırakmıştı. Onunla gitmemiştim çünkü ona güvenmiyordum.

Arayacak bir ailem bile yoktu. Çantamdan telefonumu çıkarıp rehber menüsüne girdim. Kimi arayabilirdim bilmiyordum. Duman yurtdışındaydı. Onu şu an aramam durumu düzeltmeyecekti. Görkem'i belki arayabilirdim fakat ona da rahatsızlık vermek istemiyordum.

Rehberde biraz gezindikten sonra hiç kimseyi arayamayacağımı anlayıp ürkütücü yolda büyük adımlarla ilerlemeyi sürdürdüm.

Dudaklarıma kıpkırmızı bir ruj sürmüştüm. Beyaz elbisemi giymiş saçlarıma ise kırmızı tacımı takarak sarı saçlarımın omuzlarıma dökülmesine müsaade etmiştim.

Düşünceler beynimi esir almış onu yerlerken yanımda lüks siyah spor bir arabanın durduğunu gözümün ucuyla görmüştüm.

Ya bana kötü şeyler yaparsa diye düşünmeden edemedim. Adımlarımı daha da hızlandırıp yürüdüm. Bugünün kazasız belasız bitmesini istiyordum.

Arabayla beni takip etmeye başladığında korkum elimden tutmuş buradan koşarak uzaklaşmamı istiyordu. Her şey olabilirdi daha az önce kasabada bir cinayet olayını araştırmıştım.

Arabadaki kişi kornaya basmaya başlayınca bu ısrarının sebebini anlamak için aniden durdum. Korkumun gözlerinden yaşlar gelirken onu sakinleştirmeyi çok istiyordum. Gözyaşlarını ellerimle silmek istiyordum.

Arabanın pencereleri açıldığında içerde benim yaşlarda sarışın bir adam olduğunu gördüm. Ona kaşlarımı çatarak ve güçlü durmaya çalışarak sertçe baktım.

Niyeti belliydi ya sanki(!).

"Ne istiyorsun benden?"

Çok yakışıklıydı birazcık etkilenmiştim ama birazcık...

Sorduğum soruya göz devirince sinirlenmiştim. Sereserpe oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi. Yanımda durduğunda aramızda az bir mesafe vardı. Gözlerine bakmak istemiyordum.

Bana ne yapabilir bilmiyordum ki. Fazlaca gizemli bir başlangıç yapmıştı.

Galiba benden on veya on beş santimetre daha uzundu.

YALNIZ RUHLAR [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin