YALNIZ RUHLAR [TAMAMLANDI]

🔷 27🔸

Bazen söylemeye çekindiğimiz şeyleri karşımızdaki insana bile bile aniden söyleriz. Sanki o söyleyeceğimiz şeyi aniden söyleyince farklı bir tepkiyle karşılaşacakmışız gibi. Sanki aniden söylenen şeyler hemen kabul görecekmiş gibi.

Üç gündür çekindiğim sözleri dilim aniden ortaya dökerken Savaş'ın çatılan kaşları üzerime çökmüştü. Dilimin ortaya döktüğü şeyleri toplamak yine bana kalmıştı.

Meydana dökülen sözler üç çift meraklı gözün baskısına maruz kalmıştı. Ya da baskıya maruz kalan sözler değil bendim.

Savaş çatılan kaşlarına ağzından dökülen soruyu da ekleyerek karşıma çıktı. "O kim?"

Eymen ve Duman'a da baktıktan sonra aynı soru geleceğini bildiğimden konuşmak için sözcüklerimi paklayıp saldım dışarıya.

"Kubilay Tuna eleştirmen. Çarşamba günü yayımlanan ilk yazımı sitesinde değerlendirmiş. Eleştirisinde olumsuz sayılabilecek cümleler kurmuş, Volkan amca da tabi gördü o eleştiriyi. Çünkü bu alanda adam tanınan birisi ve Volkan amcanın radarına yakalandı. Bizde perşembe günü o eleştiriyi okuduk ve adamın olumsuz düşüncelerini yıkabilmek adına akşam yemeği ayarladık."

Savaş paklanmış sözlerime çamur atarak konuştu. "Peki ben niye bunu üç gün sonra öğreniyorum?"

Alt dudağımı dişleyip, harflerimi çamurun ellerinden kurtarmaya çalıştım. "Çekindim." Savaş beni cık cıkladıktan sonra alayla güldü. "Öcü müyüm ben Miray?"

Duman güldükten sonra araya girdi. "Babam, sen ve o eleştirmen olacaksınız değil mi yemekte? Yoksa babamı arayıp soralım mı?"

Onun sözlerine şaşırırken, kalbim ise ufak ufak çatırdayarak tepkisini göstermekten çekinmemişti. Harflerimin ayağına batan kalp kırıklarım acısını göstermekten kendini alıkoyamadı.

"Bunu söylediğine üzüldüm Duman. Ne yani bu kadar mı güvenmiyorsun bana? Kalbimin kırıldığını hissediyorum."

Duman'ın gözlerine sinen neşenin yerini pişmanlık alırken Eymen onun yerine söz hakkı aldı. "Bence Duman seni üzmez. Eminim ki o şundan dolayı dedi: Bir kişinin daha üstünde sigara söndürmemek için."

Söylediklerini anlamaya çalışırken Savaş gülerek araya girdi. "Hay sürüsüne bereket! Yine bir insanın daha üstünde sigara söndürmek cazip gelmesin de."

Bu sefer ben kaşlarımı çatarak Savaş'ın üzerine çöktüm. Bakışlarım bakışlarını yakalayınca onu sobeledim. "Sahi siz ne yaptınız dün Gökmen'e?"

Bakışlarımı kaçırma sırası bana gelirken yakalamaya çalışan bu kez Savaş'tı. "O arkadaş sıcağı ve ateşi çok seviyor, ee tabi bende bunu fark edince onunla oyun oynamak için fırsat yarattım ve vücuduna kendimden, parmaklarımdan kopan izler bıraktım."