YALNIZ RUHLAR [TAMAMLANDI]

🔷 16🔸

Multimedia: Duman Gürmen

🔷🔸🔹🔶

Duman'dan

Artık çalışan bir Duman Gürmen vardı. Renk Medya'nın yeni grafikerlerinden biriydim. Ama en yakışıklılarıydım.

Babamın adı ve saygınlığı çok işe yarıyordu. Yurtdışından geldikten sonra bana işe başlayacağımı sürpriz bir şekilde açıklamıştı. Hayat bu, sanırım en uslanmazları bile dize getirmeye ant içmişti. Savaş'ı iş adamı olarak düşünmek sanırım bunu küfürlü bir kahkaha ile tamamlamak istiyorum.

Üniversiteden arkadaşım Tunç ile kahvaltı yapmak için Nişantaşı'nda bir kafede buluşmuştuk. Onunla uzun süredir görüşmüyordum. Avrupa seyahatimden dolayı birçok arkadaşımla görüşememiştim.

Tunç İstanbul'a döndüğümü öğrenince hemen beni aramıştı ve şimdi buradaydık. Onun saatlerdir sorduğu sorulara cevap vermekten sıkılınca konuyu değiştirdim.

"Ee var mı bu aralar ilgilendiğin bir faaliyet?"

Tunç inanılmaz maceracı bir insandı. Dağ yürüyüşleri, paraşütle atlama, yamaç dalışı... Ben ise sadece at binmeyi seviyordum. Bu en sevdiğim ve huzur bulduğum şeydi. Hem ne gerek vardı fazlasına?

Kahvesinden bir yudum alıp, fincanı masaya koydu. Gözleri heyecanla parlarken, yine bir maceranın peşinde olduğunun sinyallerini aldım.

"Haftasonu bir kamp planım var."

"Hadi o zaman bahsetsene lan biraz."

Güldü. Ellerini kıvırcık saçlarından geçirip indirdi.

"Şile Sahilköyde deniz kenarında bir yamaç üzerine kurulmuş nefes kesici bir kamp alanı var. Kampta kalırken hem denizin hem de ormanlık alanın keyfini çıkarabilme şansın var. "

Merak ederek sordum. "Lan oğlum ekim ayındayız, her gün yağmur nasıl çıkacak o kampın keyfi?"

Rahat bir tavırla omuz silkti. Gevrek gevrek konuştu. "Oğlum işte güzel olan yanı bu. Macera burada ya."

Kahve ağzımdan aşağı inerken sırıttım. Tunç ellerini ve mimiklerini kullanarak konuşmaya devam etti. "Ben gidecek altı kişi ayarladım da kişi sayısı az be eğlenceli olmaz."

Kaşlarımı çatarak sordum. "Niye?"

Pis pis sırıttı. "Kız sayısı çok olunca beraber saklambaç oynamak güzel oluyor! Denemelisin."

Gülerek "Sen denedin mi ki?" diye sordum. Oturduğu sandalyede iyice gevşedi. "Tabii denedim." Güldü. "Her neyse işte benle beraber yedi kişiyiz, sende birkaç kişi ayarla, kalabalık gidelim."

Hiç düşünmeden cevap verdim. "Kimleri toplayayım lan. Sen git işte. Bir şey olmaz. Hem erkeklerle körebe oynarsın."

Kahkaha attı. "Erkeklerle körebe." dedi düşünür gibi yaparak.